اهمیت عذرخواهی از کودک و مراحل انجام آن

توسط مینا معین | تیر ۵, ۱۴۰۰ | اصول تربیتی, روانشناسی | ۰ دیدگاه

بیشتر ما اصرار داریم که فرزندمان وقتی اشتباه می‌کند از خواهر یا برادر، دوست یا یک بزرگسال عذرخواهی کند اما با این وجود وقتی خودمان از کودک عصبانی می‌شویم و سر او داد می‌زنیم در مقابل عذرخواهی از کودک، مقاومت نشان می‌دهیم. ما گاهی اوقات این مسئله را این‌گونه توجیه می‌کنیم که اگر از فرزندمان عذرخواهی کنیم احترام او نسبت به ما از بین می‌رود. در صورتی که واقعیت، برعکس این قضیه است. آیا وقتی که اشتباه خود را می‌پذیرید و سعی می‌کنید اوضاع را بهتر کنید احترام بیشتری از دیگران کسب نمی‌کنید؟

عذرخواهی از کودک به دلیل اشتباه خود به این معنی نیست که در صورت لزوم نباید رفتار کودک را اصلاح کنید. نگران نباشید. بچه‌ها هنوز هم می‌دانند چه کسی رئیس است. حقیقت این است که بسیاری از ما نسبت به عذرخواهی به‌خصوص عذرخواهی از فرزندمان، احساس ناراحتی می‌کنیم. ما نگرانیم که کودک از پذیرش ما علیه خودمان استفاده کند و از آنجایی که در کودکی بارها مجبور به عذرخواهی شده‌ایم اکنون نسبت به این کار احساس شرم می‌کنیم. بااین‌حال، عذرخواهی از کودک می‌تواند مزایای بسیار زیادی داشته باشد که در ادامه با این موضوع آشنا می‌شوید.

فهرست مطالب

چرا عذرخواهی از کودک مهم است؟

برای درک اهمیت عذرخواهی از کودک، زمانی را در نظر بگیرید که کسی به شما صدمه زده، شما را آزرده‌خاطر کرده یا به شما دروغ گفته اما از شما عذرخواهی نکرده است. این مسئله می‌تواند به شما زخمی بزند که هیچ‌وقت، جای آن کاملا رفع نشود. اکنون تصور کنید وقتی کودک از سوی والدین خودش آسیب می‌بیند چه احساسی دارد. اگر کودک هرگز از والدین خود عذرخواهی را نشنود یاد می‌گیرد که:

• فردی که قدرت دارد هرگز نیازی ندارد که عذرخواهی کند.
• آدم‌ها می‌توانند به کسانی که دوستشان دارند آسیب برسانند و پس از آن همه‌چیز مثل سابق خواهد بود. بنابراین، نیازی به عذرخواهی از کسی که به او آسیب رسانده‌اید ندارید.

از سوی دیگر، رفتار جامعه‌پسند می‌تواند عواطف و احساساتی را گسترش دهد که قادر به تغییر افراد است. اهمیت عذرخواهی از کودک در این است که به او مشارکت، احترام و نحوه زندگی کردن با دیگران را یاد می‌دهد و همچنین به او مسئولیت‌پذیری اجتماعی را می‌آموزد. پیشنهاد می‌کنیم در این مورد مقاله پرورش مسئولیت‌پذیری اجتماعی در کودکان را نیز بخوانید. به این ترتیب، کودک یاد می‌گیرد که:

• همه آدم‌ها اشتباه می‌کنند.
• همه آدم‌ها ممکن است دیگران را ناراحت کنند. مهم این است که او یاد بگیرد کار ناراحت‌کننده‌اش را بپذیرد و آن را جبران کند.
• اگرچه همه هنگام عذرخواهی احساس شرم می‌کنند اما انجام این کار یک مسئولیت است و باعث می‌شود بعد از آن احساس خوبی داشته باشد.
• وقتی از کسی عذرخواهی کند احساس بهتری پیدا می‌کند.

چه زمانی عذرخواهی از کودک لازم است؟

به‌راحتی و اغلب عذرخواهی کنید. زمان عذرخواهی شامل لحظات کوچک نیز می‌شوند که اگرچه مسائل مهمی نیستند اما بخشی از زندگی محسوب می‌شوند. برای مثال وقتی در صحبت فرزندتان پریدید، می‌توانید بگویید: «اوه! ببخشید حرفت رو قطع کردم.» هر زمان رفتاری را انجام دادید که دوست نداشتید فرزندتان آن رفتار را مثل شما انجام دهد، زمانی است که لازم است از کودک عذرخواهی کنید. بدیهی است که در زمان تعیین محدودیت‌ها و قوانین، عذرخواهی کردن از کودک لازم نیست اما زمانی که کنترل خود را از دست می‌دهید و نمی‌توانید احساسات خود را مدیریت کنید عذرخواهی کردن ضروری است. چند نمونه دیگر برای زمان‌هایی که در آن‌ها عذرخواهی از کودک ضروری است عبارت‌اند از:

• وقتی به قول‌های خود عمل نمی‌کنید.
• وقتی کاری که کودک منتظر آن بود انجام نمی‌دهید.
• وقتی اتفاقی می‌افتد که باعث می‌شود نتوانید با فرزندتان وقت بگذرانید.
• وقتی در مورد موضوعی اشتباه می‌کنید و هر وقت احساس کردید کودک از شما رنجیده‌خاطر شده است.

نحوه عذرخواهی از کودک چگونه است؟

وقتی اشتباهی انجام می‌دهید مهم این است که بعد از آن چگونه رفتار می‌کنید. در ادامه با این موضوع آشنا می‌شوید که چگونه گام به گام از فرزندتان عذرخواهی کنید تا بتوانید اشتباهی که انجام داده‌اید را اصلاح و رابطه خود با فرزندتان را ترمیم کنید.

آنچه اتفاق افتاده است را توصیف کنید

مطمئن شوید که در عذرخواهی کردن، به تاثیر رفتار خود بر فرزندتان اشاره می‌کنید. می‌توانید این‌گونه شروع کنید: «ما خیلی به هم ریخته بودیم. درسته؟ تو داشتی داد می‌زدی. بعد من شروع کردم به داد زدن و بعدش تو شروع کردی به گریه کردن. ببخشید اگه ترسوندمت. من واقعا آشفته بودم اما این وظیفه منه که یاد بگیرم هیجاناتم رو کنترل کنم. ما نباید سر کسی که دوستش داریم داد بزنیم.»

در مقابل میل به سرزنش کودک، مقاومت کنید

بسیاری از ما وقتی عذرخواهی کردن از کودک را شروع می‌کنیم، رفتار کودک را بهانه‌ای برای توجیه اشتباه خود می‌کنیم. برای مثال ممکن است بگوییم: «آره من داد زدم! اما لیاقتش رو داشتی.» همه ما می‌دانیم بدی را نباید با بدی جواب داد. علاوه بر این، ما بزرگسال هستیم و وظیفه ماست که الگوی خوبی برای کودک باشیم. اگر ما می‌خواهیم فرزندمان یاد بگیرد که چگونه خشم خود را کنترل کند لازم است در ابتدا الگوی خوبی در این زمینه برای او باشیم. پیشنهاد می‌کنیم که در این زمینه مقاله کنترل خشم در کودکان را نیز مطالعه کنید.

اشکالی ندارد که توضیح دهید اما عذرخواهی از کودک را با بهانه آوردن خراب نکنید

برای مثال نگویید: «من روز سختی داشتم. کلی مشکل توی محل کارم پیش اومد. بعد تو نمیتونستی آروم بشی و من حسابی به هم ریختم. من اعصابم ته کشیده بود. به‌خاطر همین سرت داد زدم. میدونم نباید داد بزنم اما صبر کن تا بزرگ بشی و هر روز مجبور بشی بری سر کار بعد که برگشتی بچه‌ت سرت داد بزنه. اونوقت تو هم داد می‌زنی.»

به‌جای آن بگویید: «من روز سختی داشتم. کلی مشکل توی محل کارم پیش اومد. بعد تو نمیتونستی آروم بشی و من حسابی به هم ریختم. من اعصابم ته کشیده بود. به‌خاطر همین سرت داد زدم اما هیچ عذری برای این رفتار من قابل‌قبول نیست. تو هیچوقت سزاوار این نیستی که سرت داد بزنن. وقتی عصبانی میشم، وظیفه منه که بتونم احساساتم رو کنترل کنم. ببخشید.»

اگر می‌توانید دوباره امتحان کنید

بعد از رخ دادن اشتباه، مهم است که اگر می‌توانید کار درستی که لازم بود در موقعیت انجام دهید را در هنگام عذرخواهی، انجام دهید. برای مثال می‌توانید بگویید: «ببخشید عزیزم. من نمی‌خواستم سرت داد بزنم. اجازه بده دوباره امتحان کنم. منظور من اینه که …»

برای جبران برنامه‌ریزی کنید

برای مثال می‌توانید بگویید: «بگو چی می‌خوای. ما سر راه برگشت از مدرسه میریم فروشگاه تا دفترچه‌ای که می‌خوای رو بخریم.» این بخش بسیار مهمی از عذرخواهی از کودک است: «برای درست کردنش چه کاری میتونم انجام بدم؟»

برای دفعه بعد برنامه‌ریزی کنید

در هنگام عذرخواهی از کودک، از او بپرسید که دفعه بعد انتظار دارد چه کاری انجام دهید. در این صورت، می‌توانید درس‌های زیادی یاد بگیری.. بااین‌حال مهم است که در این مورد با کودکتان صحبت کنید و در مقابل حرف‌های او، حالت دفاعی نگیرید. سپس تعهد بدهید که: «دفعه دیگه وقتی عصبانی شدم صبر می‌کنم و نفس عمیق می‌کشم تا آروم بشم.» مطالعه کتاب مدیریت خشم نیز می‌تواند در این زمینه برای شما مفید باشد.

درنهایت، عذرخواهی از کودک باعث می‌شود که او نیز عذرخواهی کردن را یاد بگیرد و همچنین متوجه شود که اشکالی ندارد اشتباه کند. مهم است که حتی در مورد اشتباه‌های کوچک نیز از فرزندتان عذرخواهی کنید. همچنین، به یاد داشته باشید که عذرخواهی از کودک باعث نمی‌شود که شما جایگاه خود را در زندگی کودک از دست بدهید بلکه باعث می‌شود احترام بیشتری از سوی فرزندتان کسب کنید. در این زمینه، مهم است که صادقانه از کودک عذرخواهی کنید، رفتارتان را توجیه نکنید و همچنین، اشتباه خود را جبران کنید.

سوالات پرتکرار

نکات کلیدی

• اهمیت عذرخواهی از کودک در این است که به او مشارکت، احترام و نحوه زندگی کردن با دیگران را یاد می‌دهد.
• هر زمان که طوری رفتار کردید که دوست نداشتید فرزندتان آن رفتار را مثل شما انجام دهد، زمانی است که لازم است از کودک عذرخواهی کنید.
• مطمئن شوید که در عذرخواهی از کودک، به تاثیر رفتار خود بر فرزندتان اشاره می‌کنید.
• این بخش بسیار مهمی از عذرخواهی از کودک است: «برای درست کردنش چه کاری میتونم انجام بدم؟»
• در هنگام عذرخواهی از کودک، از او بپرسید که دفعه بعد انتظار دارد چه کاری انجام دهید.

پرورش کودک خوشحال با چه عاداتی در ارتباط است و چگونه می‌توان فرزندی شاد داشت؟

توسط مینا معین | تیر ۵, ۱۴۰۰ | اصول تربیتی, روانشناسی | ۰ دیدگاه

از نظر بسیاری از والدین، پرورش کودک خوشحال، یک آرزوی دست‌نیافتنی است. ممکن است فکر کنید خوشحالی مربوط به آن لحظات زودگذر رسیدن به خواسته‌هاست. بااین‌حال، خوشحالی پایدار درواقع بسیار پیچیده‌تر اما رضایت‌بخش‌تر است. شما می‌توانید فقط با پرورش مناسب فرزندتان، شانس خوشحالی او را به‌طرز چشمگیری افزایش دهید.

چه مواردی باعث می‌شود کودک شما به یک بزرگسال خوشحال تبدیل شود؟ تحقیقات نشان می‌دهد در صورت فراهم شدن بقا، امنیت و آسایش، شرایط بیرونی نمی‌توانند تعیین‌کننده میزان خوشحالی باشند. مطمئنا ژن‌ها در این زمینه موثرند اما می‌توان تاثیر آن‌ها را نیز بهبود بخشید. مشخص شده است که بزرگ‌ترین عامل تعیین‌کننده خوشحالی، عادات ذهنی، عاطفی و جسمی است. این عادات، شیمی بدن را تغییر می‌دهند و باعث احساس خوشحالی در افراد می‌شوند. بنابراین، چگونه می‌توان کودک خوشحالی داشته باشید؟ در ادامه بi پاسخ این سوال به‌صورت مفصل خواهیم پرداخت.

فهرست مطالب

پرورش کودک خوشحال با چه عاداتی مرتبط است؟

همانطور که مطرح شد احساس خوشحالی و خوشبختی، ارتباط چندانی با عوامل بیرونی ندارد اما برخی عوامل درونی به‌شدت بر این موضوع تاثیرگذارند. بنابراین، مهم است در پرورش کودک خوشحال بر این عوامل تمرکز کنید. خوشحالی با سه عادت ارتباط نزدیک دارد:

• چگونه درمورد جهان فکر و احساس می‌کنیم و بنابراین، تجربیات خود را چگونه درک می‌کنیم.
• برخی از کارها یا عادات، مانند ورزش منظم، تغذیه سالم، مراقبه، ارتباطات اجتماعی، مطالعه و به‌طور منظم خندیدن و لبخند زدن.
• ویژگی‌های شخصیتی مانند خودکنترلی، انصاف، مراقبت از دیگران، شهروند، خرد، شهامت و صداقت.

این صفات شخصیتی، در عمل، عادات هستند و وقتی با موقعیت‌های مختلف روبرو می‌شوید باعث می‌شوند به شیوه‌ای خاص عمل کنید. منطقی است که هرچه از این صفات، موارد بیشتری را داشته باشید زندگی بهتری خواهید داشت، احساس بهتری نسبت به خودتان دارید و معنای بیشتری در زندگی پیدا می‌کنید و بنابراین، خوشحال‌تر خواهید بود. برخی از عادات مرتبط با خوشحالی، محسوس‌تر هستند. برای مثال، می‌توان به سخت کار کردن، ارزش قائل شدن برای دیگران، سالم نگه داشتن بدن، مدیریت مسئولانه پول و کمک به جامعه اشاره کرد.

برخی دیگر از عادات با ویژگی‌های مدیریت خود ارتباط دارند و باعث می‌شوند از ناراحتی جدا شویم و از زندگی لذت ببریم. برای مثال، در این زمینه می‌توان به مدیریت خلق خود و ایجاد روحیه خوش‌بینی اشاره کرد. به‌محض اینکه این عادات را به بخشی از زندگی خود تبدیل کنیم، آن‌ها به‌صورت خودکار عمل می‌کنند و از ما در برابر مشکلات محافظت می‌کنند. بنابراین، چگونه می‌توانید به کودک خود کمک کنید این عادات مرتبط با خوشحالی را بیاموزد؟ در ادامه با راه‌های پرورش کودک خوشحال آشنا می‌شوید.

نحوه پرورش کودک خوشحال چگونه است؟

پرورش کودک خوشحال، به‌معنای لذت بردن لحظه‌ای یا رضایت سریع او نیست. درواقع، کاملا برعکس است. بچه‌های خوشحال، مهارت‌های مختلفی دارند که به آن‌ها امکان می‌دهد همیشه از زندگی لذت ببرند و بتوانند به‌خاطر رسیدن به اهداف بلندمدت خود، رضایت فوری را نادیده بگیرند. در ادامه با این موضوع آشنا می‌شوید که چگونه می‌توان کودکی خوشحال تربیت کرد. مطالعه کتاب ۳۶۵ پیشنهاد برای شاد کردن کودکان نیز می‌تواند در این زمینه برای شما مفید باشد.

به کودک خود عادت‌های ذهنی سازنده‌ای که باعث ایجاد شادی می‌شوند را بیاموزید

مدیریت خلق، گفتگوی مثبت با خود، پرورش خوش‌بینی، بزرگداشت زندگی، تمرین قدرشناسی و قدردانی از ارتباط با دیگران و کل جهان برخی از این عادات مفید هستند. برای پرورش کودک خوشحال، این موارد را در زندگی خود در نظر بگیرید و الگوی مناسبی در این زمینه برای فرزندتان باشید. همچنین، درباره استفاده از آن‌ها با کودک صحبت کنید و اجازه دهید او از شما تقلید کند.

روتین‌های مدیریت خود که باعث ایجاد خوشحالی می‌شوند را به کودک بیاموزید

ورزش منظم، تغذیه سالم و مراقبه همه با میزان شادی و خوشحالی رابطه نزدیک دارند اما شما و فرزندتان می‌توانید راهکارهای شخصی‌تری را به‌کار بگیرید. برای بسیاری از افراد، موسیقی یک ابزار برای بهبود فوری خلق است و برای برخی، پیاده‌روی در طبیعت خوشحال‌کننده است. بنابراین، برای پرورش کودک خوشحال، لازم است با او روتین‌هایی ایجاد کنید که به بالا بردن خلق فرزندتان کمک می‌کنند.

برای پرورش کودک خوشحال، سرگرمی داشته باشید

از قدیم گفته‌اند خنده بهترین داروست. هرچه بیشتر بخندیم، بیشتر شاد می‌شویم. خندیدن درواقع شیمی بدن ما را تغییر می‌دهد. بنابراین، دفعه بعدی که شما و فرزندتان می‌خواهید خستگی خود را برطرف کنید، به تماشای یک فیلم فکر کنید. در این زمینه، یک ابزار فوق‌العاده وجود دارد: لبخند زدن، حتی اگر در ابتدا اجباری باشد. بازخورد عضلات صورتمان به ما اطلاع می‌دهد خوشحال هستیم و بلافاصله روحیه ما بهبود پیدا می‌کند.

در زمینه گفتگوی درونی مثبت، الگوی خوبی برای کودک باشید

همه ما به یک مشوق نیاز داریم تا در بسیاری از موانع زندگی به ما کمک کند. چه کسی بهتر از خود ما می‌تواند چنین مشوقی باشد؟ تحقیقات نشان می‌دهد افراد خوشحال دائما از طریق گفتگوی درونی مثبت به خودشان اطمینان خاطر می‌دهند و خودشان را تحسین می‌کنند. بنابراین، با خود مثل کسی که دوستش دارید صحبت کنید تا فرزندتان نیز صدای شما را بشنود و گفتگوی درونی مثبت را از شما یاد بگیرد. در این زمینه، مطالعه مقاله آموزش دوست داشتن خود به کودکان نیز می‌تواند بسیار مفید باشد.

خوش‌بینی را در فرزندتان پرورش دهید

خوش‌بینی، انسان را در برابر نارضایتی مصون می‌سازد. درست است که برخی از ما خوش‌بین‌تر از دیگران به دنیا آمده‌ایم اما همه ما می‌توانیم این ویژگی را در خودمان پرورش دهیم. به کودک خود کمک کنید تا شکست‌ها را به‌صورت موقتی و موردی تعریف کند؛ به این معنی که شکست در یک زمینه به معنای شکست در بخش‌های دیگر زندگی نیست. همچنین به کودک بیاموزید که شکست یک مسئله غیرشخصی است و ارزشمندی او بر اساس موفقیت یا شکست تعیین نمی‌شود. همچنین، به او بیاموزید که می‌تواند در حد توان خود با موانع روبرو شود.

به فرزندتان کمک کنید شادی‌ها را در امور روزمره پیدا کند

مطالعات نشان می‌دهد افرادی که متوجه معجزات کوچک در زندگی روزمره می‌شوند و اجازه می‌دهند این موارد بر آن‌ها تاثیر بگذارد خوشحال‌ترند. زندگی روزمره سرشار از اتفاقات شادی‌آور است. خورشید در حال غروب، حرف زدن با همسایه، یافتن کتابی از نویسنده موردعلاقه خود در کتابخانه، تماس با مادربزرگ و اولین شکوفه‌های بهاری، برخی از این موارد هستند. همانطور که انیشتین می‌گوید: «فقط دو راه برای زندگی کردن وجود دارد: یکی اینکه انگار هیچ‌چیزی معجزه نیست، دیگری اینکه انگار همه چیز معجزه است.» کودکان از طریق الگوبرداری از ما یاد می‌گیرند چه چیزهایی در زندگی مهم هستند.

برای اولویت قرار دادن روابط، از فرزندتان حمایت کنید

تحقیقات نشان می‌دهد افرادی بیشتر خوشحال هستند که دوستان بیشتری دارند و روابط عمیق‌تری نیز با دوستان خود دارند. بنابراین، مهم است به فرزندتان ارزشمندی روابط مثبت با دیگران را بیاموزید و به او کمک کنید برای دستیابی به این امر تلاش کند. پیشنهاد می‌کنیم در این زمینه مقاله معرفی کتاب کلیدهای پرورش مهارت دوست یابی در کودکان و نوجوانان را مطالعه کنید.

برای پرورش کودک خوشحال، قدردانی را به او بیاموزید

فردریک کیونیگ می‌گوید: «ما فراموش می‌کنیم خوشبختی به دلیل چیزی که به‌دست آورده‌ایم نیست، بلکه خوشبختی با شناخت داشته‌ها و قدردانی از آن‌ها به‌دست می‌آید.» بسیاری از مردم فکر می‌کنند تا زمانی که خوشحال نشوند نمی‌توانند شکرگزار باشند. این امر بدین معناست که آن‌ها می‌خواهند چیزی برای قدردانی داشته باشند اما اگر خوب دقت کنید متوجه می‌شوید که این مسئله برعکس است: مردم خوشحال هستند چون قدردان‌اند. کودکان، پیش‌زمینه‌ای درمورد زندگی ندارند و نمی‌دانند خوش‌شانس هستند یا بدشانس.بنابراین، راه‌هایی را به فرزندتان بیاموزید که او بتواند برای داشته‌هایش قدردان باشد و در این امر، الگوی خوبی باشید.

همه هیجانات را بپذیرید

زندگی پر از شادی است اما حتی برای خوشحال‌ترین فرد نیز زندگی پر از غم و از دست دادن است. تایید احساسات غم و ناراحتی به‌معنای تمرکز بر روی مسائل منفی نیست، بلکه به این معنی است که شما خود را به‌عنوان یک انسان، پذیرفته‌اید. پذیرش احساسات ناراحت‌کننده به شما کمک می‌کند که در زندگی، شادی را عمیق‌تر تجربه کنید. بنابراین، انتخاب شاد بودن به معنای سرکوب احساسات نیست. مهم است همه احساسات خود را به رسمیت بشناسید، به آن‌ها احترام بگذارید و آن‌ها را تجربه کنید. همدلی با احساسات ناراحت‌کننده کودک می‌تواند در این زمینه بسیار کمک‌کننده باشد.

به کودک، مدیریت خلق را بیاموزید

اکثر افراد نمی‌دانند که می‌توانند خلق بد را رها کنند و آگاهانه حالت روحی خود را تغییر دهند. بااین‌حال، تمرین این کار می‌تواند در خوشحالی ما بسیار موثر باشد. شما می‌توانید این کار را با استفاده از مراحل زیر انجام دهید.

• دائما بر خلق خود نظارت داشته باشید.
• درحالی‌که به خودتان عشق می‌ورزید احساسات را تجربه کنید.
• هرگونه افکاری که باعث احساسات منفی در شما می‌شوند را شناسایی کنید (برای مثال، فرزند من نباید این کار رو انجام بده. اگه اینطوری بزرگ بشه توی بزرگسالی واقعا آدم وحشتناکی میشه).
• فکری را انتخاب می‌کنید که باعث می‌شود احساس بهتری پیدا کنید (برای مثال، فرزند من مثل یه بچه رفتار می‌کنه چون اون بچه است. اون همیشه اینطوری نمیمونه).

البته، بخش سخت‌تر این راهکار، انتخاب تغییر روحیه بد است. درحالی‌که با مشکل روبرو هستید، انجام اقدامات سازنده برای تغییر اوضاع دشوار است. نیازی نیست ناگهان تغییر کنید و به‌شدت خوشحال باشید. فقط راهی پیدا کنید که به خودتان کمک کنید کمی بهتر شوید. این امر به شما قدرت می‌دهد تا با آنچه شما را ناراحت می‌کند روبرو شوید و سعی کنید آن را حل کنید.

چگونه به فرزندتان در این زمینه کمک کنید؟ وقتی روحیه‌اش خوب است با او در مورد راهکارهای بهتر کردن روحیه صحبت کنید و به این موضوع بپردازید که چه راه‌هایی برای بهبود خلق مفید است. سپس وقتی به‌شدت به‌هم‌ریخته و ناراحت است با او همدلی کنید و بعد از گذشت کمی زمان به او پیشنهاد دهید کارهایی را انجام دهد که روحیه‌اش را بهبود ببخشد. وقتی کودک این کار را چند بار انجام دهد متوجه می‌شود که چقدر این روش به بهتر شدن زندگی‌اش کمک می‌کند.

با این پیام که می‌توان شادی را خرید مقابله کنید

به‌عنوان والدین لازم است به یاد داشته باشید که شما تنها کسی نیستید که به فرزندتان زندگی را می‌آموزید. او دائما این پیام را از رسانه‌های مختلف دریافت می‌کند که هدف زندگی، به‌دست آوردن پول و مادیات بیشتر است. درنهایت، آنچه برای فرزندتان الگوسازی می‌کنید و آنچه به او می‌گویید اهمیت بیشتری خواهد داشت اما لازم است مستقیما با پیام‌های مخرب نیز مقابله کنید.

به کودک خود، لذت مشارکت را بیاموزید

تحقیقات نشان می‌دهند افتخار ناشی از کمک به بهبود جامعه باعث شادی ما می‌شود و این کار به شادی کودکان نیز کمک می‌کند. وظیفه ما به‌عنوان والدین این است که به کودکان کمک کنیم راه‌هایی برای ایجاد تغییرات مثبت در جهان پیدا کنند و درنتیجه بتوانند از این تجربه درس بگیرند و لذت ببرند.

درنهایت، به‌خاطر داشته باشید بچه‌ها نیاز ندارند همیشه شاد باشند. درواقع، آن‌ها باید احساسات ناراحت‌کننده‌ای مثل غم، عصبانیت، ترس و ناامیدی را نیز تجربه کنند. لازم نیست در این شرایط به فرزندتان روحیه بدهید بلکه مهم است به او کمک کنید راه‌هایی برای تسکین خود و مدیریت احساساتش پیدا کند. همچنین، بهترین روشی که می‌توانید برای پرورش کودک خوشحال انجام دهید این است که محیطی دوست‌داشتنی برای فرزندتان فراهم کنید و در احساس خوشحالی و خوش‌بینی، الگوی مناسبی برای او باشید.

سوالات پرتکرار

نکات کلیدی

• برای پرورش کودک خوشحال، لازم است با او روتین‌هایی ایجاد کنید که به بالا بردن خلق فرزندتان کمک می‌کنند.
• با خود مثل کسی که دوستش دارید صحبت کنید تا فرزندتان نیز صدای شما را بشنود و گفتگوی درونی مثبت را از شما یاد بگیرد.
• به کودک بیاموزید که شکست یک مسئله غیرشخصی است و ارزشمندی او بر اساس موفقیت یا شکست تعیین نمی‌شود.
• به فرزندتان ارزشمندی روابط مثبت با دیگران را بیاموزید و به او کمک کنید برای دستیابی به این امر تلاش کند.
• راه‌هایی را به فرزندتان بیاموزید که او بتواند برای داشته‌هایش قدردان باشد و در این امر، الگوی خوبی باشید.

اگر شما هم نظر یا تجربه‌ای در زمینه خوشحالی کودکان و روش‌های پرورش کودکانی شاد دارید، آن را با ما و خوانندگان کارپازل به اشتراک بگذارید.