مطالعات بسیاری مطرح میکنند دانش‌آموزانی که دفتر خاطرات دارند، نسبت به سن خود تقریبا دو برابر بیشتر از حد مورد انتظار می‌نویسند. خاطره‌نویسی یک روش عالی برای کودکان در ثبت زندگی، خاطرات و یادداشت افکار، آرزوها و احساسات است. با این حال، طی چند سال اخیر، خاطره نویسی کودکان، کاهش قابل‌توجهی یافته است که با توجه به مزایای خاطره‌نویسی، لازم است کودکان را مثل قبل به این کار تشویق کرد.
برخی از دفترچه‌های خاطرات مثل دفتر خاطرات آنه فرانک بسیار معروف می‌شوند. در حالی که برخی دیگر از این دفترچه‌ها می‌توانند اطلاعات زیادی در مورد تاریخ انسان‌ها و مکان‌ها ارائه دهند. با این حال، اگرچه احتمالا دفتر خاطرات فرزند شما، دفتری نیست که همه بخواهند آن را بخوانند، اما کودک با خاطره‌نویسی می‌تواند از ثبت لحظات خود لذت ببرد. مهم نیست که فرزندتان چند ساله است، خاطره‌نویسی در هر سنی مزایای زیادی برای کودکان دارد. در ادامه با این موضوع بیشتر آشنا می‌شوید.
با توجه به مطالعاتی که تاکنون انجام شده است خاطره نویسی کودکان می‌تواند مزایای بسیار زیادی برای آنها داشته باشد. به همین دلیل متخصصان، والدین را تشویق میکنند که فرزندشان را به این عادت تشویق کنند. در ادامه با چند مزیت مهم خاطره نویسی کودکان آشنا می‌شوید.
خاطره نویسی کودکان، مهارت نوشتن آنها را تقویت می‌کند
برطبق مطالعات اخیر، کمتر پیش می‌آید که کودکان به‌خاطر لذت بردن بنویسند و این مسئله به ضرر مهارت نوشتاری آن‌هاست. فقط پنج درصد از کودکانی که غیر از تکالیف مدرسه، نمی‌نویسند توانایی نوشتنشان بالاتر از سطح مورد انتظار است. این در حالی است که ۳۰ درصد از کودکانی که خاطره‌نویسی میکنند، توانایی نوشتنشان بالاتر از حد مورد انتظار است. هرچه کودکان بیشتر بنویسند، کیفیت نوشته‌های آنها نیز بهتر خواهد شد. خاطره نویسی کودکان، در این زمینه بسیار مفید است و می‌تواند خلاقیت آنها را نیز تقویت کند.
کودکان انتخاب میکنند که در مورد چه موضوعی بنویسند
در مدرسه، به‌ندرت پیش می‌آید که کودکان انتخاب کنند در چه مورد بنویسند. موضوع تقریبا همیشه توسط معلم دیکته می‌شود و برای مثال از آنها خواسته می‌شود در مورد سفر یا تعطیلات خود بنویسند یا در این مورد بنویسند که علم بهتر است یا ثروت. به همین دلیل، خاطره‌نویسی به کودکان آزادی عمل می‌دهد. این امر باعث می‌شود که آنها لذت ناشی از نوشتن را کشف کنند و به این کار بیشتر تشویق شوند.
دستخط کودکان را بهبود می‌بخشد
به دلیل اینکه کودکان، امروزه وقت زیادی را صرف استفاده از رایانه و سایر وسایل دیجیتالی میکنند، دستخط در حال تبدیل به هنری فراموش‌شده است. با این حال، اگرچه در حال حاضر، نوشتن با تایپ کردن جایگزین شده است اما دستخط هنوز هم یک مهارت اساسی است. همچنین، اگرچه راه‌های زیادی برای خاطره‌نویسی با استفاده از ابزارهای تکنولوژی، ازجمله وبلاگ‌نویسی وجود دارد، اما خاطره‌نویسی به روش سنتی، می‌تواند برای بهبود دستخط کودکان بسیار مفید باشد.
خاطره نویسی کودکان، نوشتن را به یک روتین تبدیل می‌کند
خاطره‌نویسی باعث می‌شود تا کودکان به عادت نوشتن روی بیاورند، به طوری که دیگر نوشتن برای آنها ترس و وحشت به دنبال نداشته باشد. کودکان مجبور نیستند هر روز خاطره بنویسند. آنها می‌توانند این کار را یک روز در میان، یک یا دوبار در هفته یا آخر هفته‌ها انجام دهند. خاطره‌نویسی می‌تواند اعتمادبه‌نفس کودکان در نوشتن را افزایش دهد و این امر موجب می‌شود که آنها در انجام کارهای دیگر نیز انگیزه پیدا کنند.
کودکان، ژانرهای مختلف را امتحان میکنند
داشتن دفتر خاطرات به کودکان کمک می‌کند که اشکال مختلف نوشتن را امتحان کنند. کودکان با خاطره‌نویسی این آزادی را پیدا میکنند که ژانرهای مختلف را امتحان کنند و بدون نگرانی در مورد قضاوت دیگران، آنچه می‌خواهند بنویسند را انتخاب کنند.به عنوان مثال، کودک می‌تواند یک روز یک شعر بنویسد و روز دیگر به صورت گزارش، خاطره خود را بنویسد.
تاب‌آوری کودکان را بالا می‌برد
با افزایش مشکلات بهداشت روان در کودکان دبستانی، یادگیری نحوه ابراز احساسات یک مهارت اساسی برای این کودکان است. به همین دلیل، خاطره نویسی کودکان می‌تواند روشی بسیار مفید در این زمینه باشد. خاطره‌نویسی، یک روش عالی برای کمک به کودکان در پردازش افکار و ابراز احساسات خود است. این امر می‌تواند بلوغ عاطفی، انعطاف‌پذیری و تاب‌آوری کودکان را بهبود بخشد.
خلاقیت کودکان را تقویت می‌کند
خاطره‌نویسی فقط مربوط به کلمات نیست. کودکان می‌توانند در دفترچه خاطرات خود، نقاشی بکشند و خط‌خطی کنند. بنابراین، خاطره‌نویسی فقط شامل نوشتن حقایق و وقایع نیست، بلکه می‌تواند بسیار خلاقانه نیز صورت بگیرد. پیشنهاد می‌کنیم در این مورد مقاله پرورش خلاقیت در کودکان را نیز مطالعه کنید.
چگونه فرزندتان را به خاطره‌نویسی تشویق کنید؟
خاطره نویسی کودکان به آنها در تامل در تجربیات گذشته، یادگیری از آنها و تحلیل این امر که اکنون در چه نقطه ای از زندگی هستند کمک می‌کند. علاوه بر این، مهارت نوشتن کودکان را نیز بهبود می‌بخشد. بنابراین، مهم است که فرزندتان را به خاطره‌نویسی تشویق کنید. در ادامه با راه‌های تشویق کودکان به خاطره‌نویسی آشنا می‌شوید.
مزایای خاطره نویسی کودکان را برای فرزندتان توضیح دهید
به محض اینکه کودک از مزایای خاطره نویسی کودکان آگاه شد و این مزایا برای او اهمیت زیادی پیدا کرد انگیزه می‌گیرد که شروع به نوشتن خاطرات خود کند. همچنین، شما می‌توانید اگر از دوران کودکی، دفترچه خاطرات دارید برخی از نوشته‌های خود را به فرزندتان نشان دهید.
فرزندتان را به خواندن خاطرات افراد مشهور تشویق کنید
خواندن خاطرات افراد مشهور، الهام‌بخش کودک برای نوشتن خاطرات و موجب بهبود مهارت‌های او در خاطره‌نویسی خواهد بود. دفتر خاطراتی که اکنون به صورت کتاب در دسترس است کتاب آن فرانک (خاطرات یک دختر جوان) است. این کتاب همانطور که از نامش پیداست خاطرات نوجوانی به نام آن فرانک است که در طول جنگ جهانی دوم، خود را از نازی‌ها پنهان کرده بود و بعدا اسیر شد و مجبور شد در اردوگاه کار یهودیان بماند.
برای شروع، به کودک یک دفترچه خاطرات زیبا هدیه بدهید
کودکان به ویژه کودکان کوچکتر، اگر دفترچه خاطرات جذاب یا زیبایی داشته باشند بیشتر برای نوشتن، انگیزه پیدا میکنند. بنابراین، اجازه دهید فرزندتان دفترچه خاطرات مورد علاقه خود را انتخاب کند و بخرد. همچنین، وقتی به خانه آمدید می‌توانید به کودک کمک کنید که با انجام برخی روش‌های هنری خلاقانه، دفترچه‌اش را شخصی‌سازی کند.
با کودک در این مورد تصمیم بگیرید مطالب دفترچه خاطرات در چه مورد باشد
خاطره‌نویسی، انواع مختلفی دارد. چند ایده که می‌توانید به فرزندتان پیشنهاد دهید عبارت‌اند از:
اهداف بلندمدت و کوتاه‌مدت
درس‌های زندگی
گزارش یادگیری یک مهارت یا سرگرمی جدید
ثبت برنامه‌های روزانه
مشاهدات اطرافیان
ثبت احساسات بر اساس تجربیات
اگر فرزندتان زمان کافی داشته باشد می‌تواند از همه این ایده‌ها استفاده کند و خود را به یک یا دو نوع خاطره‌نویسی محدود نکند. یادداشت‌های خاطرات می‌توانند ماهیتی غیرشخصی نیز داشته باشند. بنابراین، اگر کودک شما به ورزش، فیلم، امور روزانه، ادبیات و غیره علاقه دارد، می‌تواند در دفترچه، نظرات خود را درباره موضوعات مورد علاقه خود بنویسد. این امر، مهارت تفکر تحلیلی و نوشتاری کودک را بهبود می‌بخشد و اشتیاق او برای کسب دانش را افزایش می‌دهد.
به فرزند خود بگویید بدون ترس از قضاوت، هرچه می‌خواهد بنویسد
فرزندتان را تشویق کنید بدون ترس از اشتباه بنویسد و نگران بیان افکار خود در نوشته‌هایش نباشد. نگرانی کودک پس از مدتی بهبود خواهد یافت و مهم این است که در ابتدا شما او را تشویق کنید که هرچه می‌خواهد در دفترچه خاطراتش بنویسد. از سوی دیگر، اگر فرزندتان کمال‌گراست ممکن است در نوشتن وسواس پیدا کند. در این شرایط، پیشرفت او کند خواهد بود. بنابراین، مهم است که به او کمک کنید بدون ترس از قضاوت بنویسد.
اطمینان حاصل کنید که کودک شما به طور منظم در دفترچه خاطرات خود می‌نویسد
با فرزندتان ساعتی را برای خاطره‌نویسی تعیین کنید. همچنین، در این مورد تصمیم بگیرید که چقدر برای این کار وقت گذاشته شود و اطمینان حاصل کنید که فرزندتان به محدودیت زمانی پایبند است. در ساعتی که کودک در حال خاطره‌نویسی است سعی کنید عوامل حواس‌پرتی را حذف کنید. این کار به او کمک می‌کند که تمرکز بیشتری برای نوشتن داشته باشد. پیشنهاد می‌کنیم در این مورد مقاله بهبود حواس پرتی در کودکان را نیز مطالعه کنید. از سوی دیگر، اگر فرزندتان در یک روز خاص، خاطره‌اش را ننوشت او را تشویق کنید که روز بعد آن را جبران کند. این امر باعث می‌شود کودک، خاطره‌نویسی را جدی بگیرد.
کودکتان را تشویق کنید که سبک‌های ابتکاری نوشتن را کشف کند
اگر فرزندتان هفت تا نه ساله است لازم است به فکر حفظ علاقه او به خاطره‌نویسی باشید زیرا نوشتن مطالب طولانی برای کودکان این گروه سنی دشوار است. اجازه دهید فرزندتان جملات کوتاهی درباره تجربیات روزمره خود بنویسد و چند طرح نیز به متن اضافه کند. همچنین، گاهی اوقات می‌توانید به فرزندتان پیشنهاد بدهید استیکر یا تصاویر رنگارنگی را در دفترچه‌اش بچسباند. این کار باعث می‌شود خاطره‌نویسی برای فرزندتان به فعالیتی سرگرم‌کننده تبدیل شود. کودکان بزرگتر می‌توانند مطالب طولانی‌تر و با سبک‌های خلاقانه‌تری بنویسند. به عنوان مثال، آنها می‌توانند وقایع روزانه خود را به صورت داستان یا نمایشنامه بنویسند.
کودک را به بهتر نوشتن تشویق کنید، اما به حریم خصوصی او نیز احترام بگذارید
از کودکتان بخواهید مطالبی که می‌نویسد را با شما به اشتراک بگذارد تا بتوانید پیشرفت او را پیگیری کنید و نکات مفیدی به او برای بهتر کردن نوشته‌هایش ارائه دهید. با این حال، این کار را فقط هنگامی انجام دهید که کودک مایل است مطالب خود را با شما به اشتراک بگذارد. کودکانی که در اوایل نوجوانی هستند معمولا تمایلی ندارند افکارشان را والدین خود به اشتراک بگذارند. بنابراین، زیاد وارد فضای خصوصی فرزندتان نشوید و اجازه دهید دفتر خاطرات شخصی او «شخصی» بماند اما در عین حال، هر زمان که کودک احساس کرد نیاز به اشتراک گذاشتن نوشته‌اش با شما دارد، به او کمک کنید.
در نهایت، خاطره نویسی کودکان، راهی عالی برای کمک به آنها در ابراز احساسات و همچنین ثبت وقایع و فعالیت‌های روزانه است. داشتن یک دفترچه خاطرات به شکل‌گیری شخصیت فرزند شما کمک می‌کند. بنابراین، از همان سنین کودکی، فرزندتان را به نوشتن در دفترچه خاطرات خود تشویق کنید اما او را مجبور به این کار نکنید. می‌توانید با استفاده از روش‌های خلاقانه مثل پیشنهاد ایده‌هایی برای نقاشی و چسباندن استیکر در دفترچه خاطرات در کنار نوشتن، خاطره‌نویسی را برای فرزندتان جذاب‌تر کنید.
سوالات پرتکرار
خاطره‌نویسی برای کودکان چه مزایایی دارد؟
خاطره نویسی کودکان، علاوه بر اینکه باعث تقویت خلاقیت، مهارت‌های نوشتاری و دستخط آنها می‌شود می‌تواند با کمک به کودکان در ابراز احساسات و افکار خود، باعث بهبود تاب‌آوری آنها شود.
چگونه می‌توانم فرزندم را به خاطره‌نویسی تشویق کنم؟
مهم است که مزایای خاطره‌نویسی را برای فرزندتان توضیح دهید، این کار را به یک روتین برای او تبدیل کنید و کودک خود را تشویق کنید که بدون ترس از قضاوت بنویسد.
چگونه می‌توانم خاطره‌نویسی را برای فرزندم به فعالیتی جالب تبدیل کنم؟
می‌توانید به کودک خود پیشنهاد دهید در دفترچه‌اش علاوه بر نوشتن، نقاشی کند و استیکر بچسباند. همچنین او می‌تواند سبک‌های ابتکاری نوشتن را نیز امتحان کند.
نکات کلیدی
اجازه دهید فرزندتان دفترچه خاطرات مورد علاقه خود را انتخاب کند و بخرد.
اگر کودک شما به ورزش، فیلم، امور روزانه، ادبیات و غیره علاقه دارد، می‌تواند در دفترچه، نظرات خود را درباره موضوعات مورد علاقه خود بنویسد.
فرزندتان را تشویق کنید بدون ترس از اشتباه بنویسد و نگران بیان افکار خود در نوشته‌هایش نباشد.
زیاد وارد فضای خصوصی فرزندتان نشوید و اجازه دهید دفتر خاطرات شخصی او «شخصی» بماند.
خواندن خاطرات افراد مشهور، می‌تواند الهام‌بخش کودک برای نوشتن خاطرات و موجب بهبود مهارت‌های او در خاطره‌نویسی شود.
اگر شما هم نظر یا تجربه‌ای در زمینه خاطره‌نویسی و تشویق کودکان به این کار دارید، آن را با ما و خوانندگان کارپازل به اشتراک بگذارید.
بسیاری از مادر و پدرها در یافتن تعادل مناسب در تحسین کردن فرزندانشان با چالش روبرو هستند. برای مثال می‌پرسند: «آیا من زیاد فرزندم را تحسین می‌کنم؟ آیا من فرزندم را کم تحسین می‌کنم؟ کمیت تحسین مهم‌تر است یا کیفیت آن؟» گرچه هیچ فرمول مشخصی برای این مسئله وجود ندارد، اما متخصصان بر این باورند که آگاهی از نحوه تحسین کودکان، ابزاری مهم در تربیت فرزندانی بااعتماد به نفس و سالم است.
تحسین کردن مناسب می‌تواند به کودکان کمک کند که انگیزه آنها برای تلاش کردن بیشتر شود و در نتیجه بتوانند استراتژی‌هایی برای غلبه بر چالش‌ها و مشکلات پیدا کنند. اما برخی از تحسین‌ها موثرتر از دیگر روش‌ها هستند. از سوی دیگر، محققان مطرح میکنند که استفاده از برخی روش‌های تحسین بر کودکان تاثیر معکوس می‌گذارد و باعث می‌شود بچه‌ها به توانایی‌های خود شک کنند. به همین دلیل مهم است بدانید چگونه فرزندتان را به صورت مناسب تحسین کنید. در ادامه با این موضوع بیشتر آشنا می‌شوید.
انواع نحوه تحسین کودکان
تحسین کودکان، انواع مختلفی دارد که آگاهی از آنها اهمیت بسیار زیادی در نحوه تحسین کودکان به صورت مناسب دارد. همانطور که مطرح شد برخی از انواع تحسین‌ها مناسب‌تر از تحسین‌های دیگر هستند و برخی حتی تاثیر معکوس و منفی دارند. در ادامه با انواع تحسین کودکان آشنا می‌شوید.
تحسین شخصی
تحسین شخصی کودکان، بر توانایی‌های طبیعی بچه‌ها مانند هوش یا توانایی پیانو زدن کودک تاکید می‌کند. این نوع تحسین را ما معمولا برای ابراز محبت به کودک استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، ممکن است به فرزندتان بگویید: «تو صدای خیلی قشنگی داری». تحسین شخصی، تمرکز بر روی استعدادهایی است که بچه‌ها با آن متولد می‌شوند. با این حال، مراقب این نوع تحسین‌ها باشید.
تحسین شخصی می‌تواند اعتماد به نفس کودکان را کاهش دهد. اگر بچه‌ها فکر کنند که از قبل یک سری مهارت‌ها و استعدادها به آنها تعلق گرفته است ممکن است، برای تقویت مهارت‌ها و توانایی‌های خود انگیزه نداشته باشند. تحسین شخصی باعث می‌شود کودکان تمایل کمتری به امتحان کردن کارهای جدید داشته باشند. این مسئله می‌تواند مانع ذهنیت رشد در آنها شود. پیشنهاد می‌کنیم در این مورد مقاله پرورش طرز فکر رشد در کودکان را مطالعه کنید.
تحسین مبتنی بر تلاش
تحسین مبتنی بر تلاش بر آنچه کودکان می‌توانند کنترل کنند تمرکز دارد. برای مثال، مدت زمانی که صرف انجام یک پروژه میکنند یا طرز دیدگاه آنها به یک مسئله خاص. این نوع تحسین‌ها قدرتمندتر از تحسین‌های شخصی هستند. فرض کنید فرزند شما در یک پروژه علمی نمره خوبی کسب کرده است. تحسین شخصی می‌تواند این جمله باشد: «وای، تو علومت خیلی خوبه». تحسین مبتنی بر تلاش می‌تواند اینگونه باشد: «واقعا از دیدن تلاشی که برای انجام این پروژه انجام دادی تحت تاثیر قرار گرفتم».
وقتی تحسین مبتنی بر تلاش را خاص‌تر انجام دهید می‌توانید تاثیر بیشتری نیز از آن ببینید. برای مثال می‌توانید به فرزندتان بگویید: «وقتی داشتم با تلفن صحبت می‌کردم تو برای صحبت کردن با من منتظر موندی». اینگونه تحسین‌ها به روشنی به کودکان نشان می‌دهند که چه کار خوبی را انجام داده‌اند. همچنین رفتاری که می‌خواهید از فرزندتان ببینید را به آنها یادآوری می‌کند.
می توانید از این نوع تحسین برای تایید تلاش فرزندتان برای بهتر شدن استفاده کنید. برای مثال، هدف فرزندتان این است که به موقع به مدرسه برسد. در این راه مراحل کوچک‌تری نیز وجود دارد: بیدار شدن از خواب، مسواک زدن، لباس پوشیدن و آماده کردن در کوله‌پشتی. برای هر مرحله‌ای که فرزندتان انجام می‌دهد او را تحسین کنید تا به او نشان دهید که در نهایت می‌تواند به هدف بزرگترش برسد.
نحوه مناسب تحسین کودکان
همانطور که مطرح شد تحسین کودکان در ایجاد اعتماد به نفس و عزت نفس آنها اهمیت بسیار زیادی دارد. با این حال، قبل از انجام تحسین، لازم است از بایدها و نبایدهای این کار آگاه باشید تا بتوانید به طور موثرتری فرزندتان را تشویق کنید. در ادامه با نحوه تحسین کودکان آشنا می‌شوید.
به صورت خاص تحسین کنید
هنگامی که فرزندتان را تحسین می‌کنید به جای اینکه برای مثال بگویید: «تو توی فروشگاه خیلی خوب بودی»، توضیحات مفصل‌تری ارائه دهید: «از اینکه توی فروشگاه صبور بودی تا نوبتمون بشه و خریدامون رو حساب کنیم ازت ممنونم». این کار به فرزندتان کمک می‌کند که دفعه بعد هم در فروشگاه صبور باشد و بتواند در صف منتظر بماند.
صادق باشید
بچه‌ها متوجه می‌شوند که تحسین شما صادقانه و اصیل هست یا خیر. برای مثال وقتی به فرزندتان می‌گویید: «تو بهترین بازیکن بسکتبال توی دنیایی» او به فکر فرو می‌رود که چرا شما حقیقت را به او نمی‌گویید یا احساس می‌کند که شما فکر می‌کنید او نمی‌تواند بهتر شود.
به صورت واضح تحسین کنید
آنچه تحسین می‌کنید را توصیف کنید. برای مثال گفتن این جمله که: «تکنیک آبرنگی که استفاده کردی خیلی زیباست. آیا از تکنیک‌های جدیدی توی نقاشیت استفاده کردی؟» مفیدتر از این است که بگویید: «این نقاشی فوق‌العاده است. یه روز یه گالری هنری میزنی». این کار به شما کمک می‌کند فشار بر روی بهترین یا بی‌نقص بودن را از روی دوش فرزندتان بردارید. همچنین این تحسین‌ها واقع‌بینانه‌تر هستند و به بچه‌ها کمک میکنند که متوجه شوند برای بهتر شدن چه کارهایی می‌توانند انجام دهند.
بر روی پیشرفت تمرکز کنید
این کار به بچه‌ها کمک می‌کند که متوجه شوند تلاش‌هایشان چگونه نتیجه می‌دهد و می‌تواند انگیزه آنها را حفظ کند. به عنوان مثال می‌توانید به فرزندتان بگویید: «من واقعا دیدم که چقدر برای دریبل زدن تمرین کردی. کنترل توپت نسبت به اول فصل خیلی بهتر شده». در این مورد مطالعه کتاب ایجاد انگیزه در کودکان نیز می‌تواند برای شما مفید باشد.
درباره چگونگی تاثیر رفتار فرزندتان بر دیگران با او صحبت کنید
برای مثال می‌توانید به فرزندتان بگویید: «ممنون برای شستن ظرف‌ها. من واقعا از کمکت خوشحال شدم». این کار همچنین به فرزندتان کمک می‌کند که بداند یکی از اعضای باارزش در خانواده یا جامعه است.
به فرزندتان کمک کنید احساساتش را ابراز کند
گاهی اوقات کودکان برای شناسایی احساسات خود و همچنین به رسمیت شناختن دستاوردهای خود نیاز به کمک دارند. به عنوان مثال اگر می‌خواهید از سخت‌کوشی فرزندتان در ریاضی تمجید کنید می‌توانید به او بگویید: «تو باید از اینکه تلاش و درس خوندن انقدر نتیجه خوبی داده به خودت افتخار کنی».
در تحسین کودکان باید مراقب چه مواردی باشید
به یاد داشته باشید که رفتار کودکان را بر اساس میزان عملکرد آنها در مقایسه با خودشان تحسین کنید نه در مقایسه با دیگران. تحسین بر اساس عملکرد همسالان فرزندتان یا دوستان او باعث می‌شود که کودک به توانایی‌های خودش شک کند. این امر به خصوص زمانی مهم است که کودک وارد رقابت سختی شده است. به همین دلیل، گفتن «من بهت افتخار می‌کنم که یاد گرفتی این کلمات رو درست بنویسی» موثرتر از این است که به فرزندتان بگویید: «من بهت افتخار می‌کنم که توی کلاس، بهترین نمره دیکته رو اوردی.»
نکته مهم دیگری که لازم است مراقب آن باشید، تحسین اغراق‌آمیز است. همه ما قبلا چنین تحسین‌هایی را شنیده‌ایم: «تو خیلی باهوش، زیبا، شیرین و عالی هستی!». ممکن است فکر کنید گفتن این جملات باعث افزایش اعتماد به نفس کودکان می‌شود. با این حال، محققان بر این باورند که این جملات این باور را به کودکان القاء می‌کند که آنها باید در همه کارها عالی و بی‌نقص باشند. به همین دلیل، مهم است که فرزندانتان را بر اساس تلاش آنها و به صورت واقعی تحسین کنید.
۲۷ نمونه از کلمات تشویقی برای کودکان
همانطور که مطرح شد آگاهی از نحوه تحسین کودکان به شما کمک می‌کند که بتوانید به فرزندتان انگیزه بیشتری برای تلاش کردن بدهید. در ادامه فهرستی از تحسین‌ها فراهم شده است که می توانید در سه موقعیت معمول از آنها استفاده کنید.
کلمات دلگرم کننده و الهام‌بخش
«تبریک میگم! تو واقعا سخت براش تلاش کردی.»
«تو برای حل این مسئله خیلی تلاش کردی و به موفقیت رسیدی.»
«به خودت افتخار کن.»
«تلاشی که میکنی خیلی اهمیت داره.»
«این یه پاسخ خلاقانه است.»
«تو به یه راه حل دوست‌داشتنی رسیده‌ای.»
«تو با جوابت زدی به هدف.»
«می‌بینم که برای کنار هم قرار دادن این تکه‌ها حسابی داری تلاش میکنی.»
«وقتی آجرها رو روی هم می‌چینی خیلی دقت میکنی و می‌بینی چقدر بالا رفته.»
«موقعی که داری روی پروژه‌ات کار میکنی، تمرکز خیلی بالایی داری.»
واژه‌های دلگرم‌کننده برای خوب تصمیم گرفتن
«تو خیلی بخشندگی کردی.»
«چه فکر خوبی کردی.»
«تو دوست خیلی خوبی هستی.»
«ممنون که به خواهرت فکر کردی.»
«من سبک منحصر به فرد تو رو دوست دارم.»
«تو قلب مهربونی داری.»
«مهربونی تو نسبت به دیگران، قابل تقدیره.»
«ایده‌هایی که ارائه دادی خیلی مناسب بودن.»
کلمات تشویق‌کننده در هنگام روبرو شدن کودک با چالش‌ها
«مهم اینه که چقدر یاد گرفتی نه اینکه چقدر بردی.»
«از انجام این کار لذت بردی. هدف، برنده شدن نیست.»
«تو درس‌های زیادی یاد گرفتی و میتونی از اون‌ها برای پیشرفتت استفاده کنی.»
«من تو رو همینطوری که هستی دوست دارم.»
«تسلیم نشدن و هر روز ادامه دادن تمرین، بهترین ویژگی توئه.»
«برنده یا بازنده شدن تو رو تعریف نمی‌کنه. مهم تلاشیه که انجام میدی.»
«دلیل اصلی رفتن به مدرسه، یاد گرفتنه نه به دست آوردن نمره‌های خوب.»
«تا وقتی که تسلیم نشی، میتونی رشد کنی.»
«به خودت باور داشته باش.»
به طور کلی، کودکان دوست دارند خوب عمل کنند و مورد توجه قرار بگیرند. وقت رفتاری که می‌خواهید فرزندتان بیشتر انجام دهد را تحسین می‌کنید کودک نیز تشویق می‌شود آن کار را بیشتر انجام دهد. با این حال، مهم است که از نحوه تحسین کودکان آگاه باشید و در نتیجه بتوانید بر فرزندتان تاثیر مثبت بگذارید.
اگر شما هم نظر یا تجربه‌ای در زمینه تحسین کودکان و تاثیرگذاری آن بر روی رفتار کودک دارید آن را با ما و خوانندگان کارپازل به اشتراک بگذارید.
نکات کلیدی
تحسین شخصی می‌تواند اعتماد به نفس کودکان را کاهش دهد. اگر بچه‌ها فکر کنند که از قبل یک سری مهارت‌ها و استعدادها به آنها تعلق گرفته است ممکن است برای تقویت مهارت‌ها و توانایی‌های خود انگیزه نداشته باشند.
رفتار کودکان را بر اساس میزان عملکرد آنها در مقایسه با خودشان تحسین کنید نه در مقایسه با دیگران.
تحسین متمرکر بر پیشرفت، به بچه‌ها کمک می‌کند که متوجه شوند تلاش‌هایشان چگونه نتیجه می‌دهد و می‌تواند انگیزه آنها را افزایش دهد.
محققان بر این باورند که تحسین‌های اغراق آمیز، این باور را به کودکان القاء می‌کند که آنها باید در همه کارها عالی و بی‌نقص باشند.
سوالات پرتکرار
آیا تحسین زیبایی و هوش فرزندم تاثیر منفی بر روی او می‌گذارد؟
تحسین شخصی بر اساس ویژگی‌های انتسابی کودکان انجام می‌شود و زمانی که تحسین بر اساس این ویژگی‌ها بیش از اندازه شود، کودک انگیزه خود را برای تلاش کردن از دست می‌دهد. زیرا فکر می‌کند مهارت‌ها و توانایی‌ها ذاتی هستند.
چگونه فرزندم را تحسین کنم تا او رفتارهای مثبتش را ادامه دهد؟
مهم است که به محض دیدن رفتار مثبت فرزندتان او را تحسین کنید و همچنین بر تلاش‌ها او متمرکز باشید، نه نتیجه. همچنین، به روشنی به رفتار مثبتی که او انجام داده است اشاره کنید تا کودک بداند با ادامه انجام چه رفتاری می‌تواند تحسین شما را دریافت کند.
برای اینکه فرزندم انگیزه بگیرد که تلاش بیشتری داشته باشد بهتر است از چه جملاتی استفاده کنم؟
برای این کار می‌توانید از جملات مختلفی استفاده کنید، از جمله: «مهم اینه که تلاش میکنی، برنده یا بازنده بودن مسئله نیست»، «تو واقعا براش تلاش کردی، آفرین»، «تا وقتی که تسلیم نشی میتونی رشد کنی» و…
از لحظه‌ای که تست بارداری مادر مثبت می‌شود اضطراب والدین شروع می‌شود. «آیا من واقعا باردارم؟»، «اگر والد بدی باشم چی؟»، «اگر من نتونم جلوی مشکلات درسی بچه‌م رو بگیرم چی؟» و این نگرانی‌ها پس از به دنیا آمدن کودک بیشتر می‌رود. به‌خصوص اگر برای اولین بار مادر یا پدر می‌شوید این اضطراب را بیشتر تجربه می‌کنید. ممکن است اغلب نگران باشید که آیا فرزندتان به اندازه کافی می‌خوابد، به اندازه کافی غذا می‌خورد و حتی اندکی گریه کودک ممکن است شما را به‌شدت نگران کند.
این اضطراب که به آن اضطراب والدگری نیز گفته می‌شود، برای بسیاری از والدین یک مسئله واقعی و مشکل‌ساز است. اما خوشبختانه با افزایش تجربه و گذشت زمان، این اضطراب به تدریج کاهش می‌یابد. با این حال، راه‌هایی برای کاهش اضطراب والدین وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره شده است اما قبل از آن لازم است با نشانه‌ها و علل این مسئله آشنا شوید.
این موقعیت را تصور کنید: روز اول مدرسه فرزندتان است و اضطراب جدایی شما نسبت به اضطراب جدایی کودک بیشتر است. ممکن است تصور کنید که او به شما احتیاج دارد یا نمی‌تواند کمک لازم را دریافت کند. همچنین ممکن است فکر کنید که امکان دارد فرزندتان توسط کودکان دیگر مسخره شود یا معلم به اندازه کافی او را تشویق نکند. همه این‌ها ترس‌هایی هستند که نشان‌دهنده اضطراب والدگری هستند و ممکن است برای شما بسیار طاقت‌فرسا باشند. در ادامه با نشانه‌های اضطراب والدین بیشتر آشنا می‌شوید.
ممکن است رفتارهای محافظتی و اجتنابی انجام دهید
اگر متوجه شدید که همیشه می‌خواهید از بروز اتفاقات منفی برای فرزندتان جلوگیری کنید، به این معنی است که شما می‌خواهید در مقابل آسیب‌ها سپری برای فرزندتان باشید. رفتارهای اجتنابی نیز شامل دور کردن کودک از موقعیت‌های ترسناک است. به‌عنوان مثال، ممکن است از ترس مسخره شدن فرزندتان در سرویس مدرسه، اجازه ندهید او سوار سرویس شود. حتی اگر این اتفاق هیچوقت در سرویس نیفتاده باشد. همه والدین می‌خواهند از فرزندان خود محافظت کنند و این ترس‌ها طبیعی هستند اما اگر دائمی باشند می‌توانند نشان‌دهنده اضطراب والدین باشند.
در مورد اضطراب‌های خود با فرزندتان صحبت می‌کنید
اگر متوجه شده‌اید که با فرزندتان در مورد ترس‌های خود صحبت می‌کنید، ممکن است این موضوع را دست‌کم بگیرید که کودکان چقدر می‌توانند اضطراب شما را درونی کنند. پیشنهاد می‌کنیم در این مورد مقاله اضطراب کودکان پیش دبستانی را نیز مطالعه کنید.
در ذهن شما یک موقعیت نامحتمل به‌سرعت به یک موقعیت محتمل تبدیل می‌شود
وقتی در بسیاری از اوقات به وقوع حوادث ناگوار مثل تیراندازی در مدرسه، غرق شدن کودک در استخر و مواردی از این دست فکر می‌کنید احتمالا شما والدی مضطرب هستید.
ممکن است بیرون از مشکلات کودک، زندگی خودتان را نداشته باشید
اگر دائما به فکر مشاجره جزئی فرزندتان با دوستش هستید و به نظر می‌رسد این نگرانی از درون شما را می‌خورد احتمالا از نظر روحی و عاطفی با مشکلاتی مواجه هستید. در این شکی نیست که هیچکس دوست ندارد غمگین بودن کودک خود را ببیند، اما زمانی که این نگرانی بیش‌ازاندازه باشد مشکل‌ساز است.
زمان زیادی را صرف تحقیق در مورد مسائل مرتبط با کودکان می‌کنید
آیا تا ساعت دو نیمه‌شب بیدار هستید و در گوگل جستجو می‌کنید که کدام بطری شیشه‌ای بهترین بطری است و باعث سرطان نمی‌شود؟ آیا هفته‌ها تحقیق می‌کنید که ببینید کدام قمقمه را برای فرزندتان بخرید؟ یا آیا با مشاهده نشانه درد در پای فرزندتان مدت‌ها مشغول تحقیق در مورد علت آن در اینترنت می‌شوید؟ این‌ها نگرانی‌هایی هستند که اگر بیش از اندازه باشند و زمان زیادی صرف آنها شود می‌توانند نشان‌دهنده اضطراب شما باشند.
علل اضطراب والدین
امروزه، والدین بیشتر از والدین نسل‌های گذشته، اضطراب را تجربه میکنند و از سوی دیگر، اضطراب والدین به دلیل دسترسی آنها به اینترنت، آشکارتر شده است. لازم است بدانید عوامل دیگری هم در این اضطراب نقش دارند که در ادامه به آنها اشاره شده است.
سابقه شخصی بیماری‌های روانی
کمرویی یا بازداری رفتاری در دوران کودکی
زندگی استرس‌زا و تجربه حوادث منفی
سابقه اضطراب یا بیماری‌های روانی دیگر در بستگان
بیماری‌های جسمی‌ای که می‌توانند اضطراب را تشدید کنند (مانند مشکلات تیروئید)
بیش از اندازه مقایسه کردن کودک خود با کودکان دیگر برای اینکه ببینید آیا فرزندتان رشد طبیعی دارد
تاثیرات اضطراب والدین
مهم‌ترین تاثیراتی که در مورد اضطراب والدین مطرح می‌شود در رابطه با کودکان است. مطالعات نشان می‌دهند اضطراب والدین هم می‌تواند بر کودک و هم رابطه والدین با او تاثیر منفی بگذارد و حتی منجر به نشانه‌های اضطراب و افسردگی در کودک شود. با این حال، محققان مطرح میکنند که مضطرب بودن کودکان والدین مضطرب، ممکن است ارثی نیز باشد.
به هرحال، چه اضطراب ارثی باشد و چه از طریق یادگیری ایجاد شود، فرزندان والدین مضطرب دچار اضطراب می‌شوند. متاسفانه، آگاهی از این مسئله می‌تواند والدین مضطرب را دوباره وارد چرخه جدیدی از نگرانی کند. با این حال، مهم است که بتوانید اضطراب خود را با روش‌های سالمی کنترل کنید و در نتیجه به فرزندتان نیز یاد بدهید که چگونه اضطرابش را با روش‌های سالم کنترل کند.
روش‌هایی برای کاهش اضطراب والدین
برای اینکه بتوانید اضطراب و استرس خود را در پرورش فرزندتان کاهش دهید مهم است که به یاد داشته باشید اضطراب و نگرانی در مورد مسائلی که شما نگران آنها هستید در همه والدین وجود دارد و نگرانی در مورد کودکان و آینده آنها مسئله جدیدی نیست. با ابن حال، روش‌هایی وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توانید اضطراب والدگری خود را به صورت موثری کاهش دهید. در ادامه با روش‌هایی آشنا می‌شوید که متخصصان برای کاهش اضطراب والدین مطرح کرده‌اند.
بپذیرید که مضطرب هستید و در مورد خطرات و حقایق آگاهی کسب کنید
اولین قدم برای کاهش اضطراب والدگری پذیرفتن مسئله و آگاه شدن از خطرات و حقایق است. برای مثال، اگر می‌ترسید که فرزندتان در سرویس مدرسه مورد آزار و اذیت کودکان دیگر قرار گیرد ترس خود را با والدین دیگر مطرح کنید. اگر آنها تا به حال شاهد چنین مسئله‌ای در سرویس مدرسه نبوده‌اند به این فکر کنید که احتمالا بعید است که برای فرزندتان هم اتفاقی بیفتد. حقایق می‌توانند با ترس مقابله کنند. همچنین، پیشنهاد می‌کنیم در این زمینه مقاله قلدری در مدرسه را نیز مطالعه کنید.
برای غلبه بر ترس، خود را با آن مواجه کنید
تحقیقات نشان می‌دهند که «مواجهه‌درمانی» می‌تواند در کنترل اضطراب والدین بسیار موثر باشد. این درمان به این معنی است که شما کم‌کم با مسائلی که از آنها می‌ترسید روبرو شوید. این بدان معنا نیست که برای ترس از برخورد ماشین با کودک، فرزندتان را به اتوبان‌های پرتردد ببرید، بلکه به این معنی است که در ابتدا به او اجازه دهید تحت نظارت شما دوچرخه‌سواری کند و بعد کم‌کم به او اجازه دهید در محل زندگیتان به‌تنهایی دوچرخه‌سواری کند.
کمک تخصصی بگیرید
روان‌درمانی می‌تواند یکی از روش‌های درمان اضطراب والدین باشد که حتی در مواردی از دارو نیز موثرتر است. مطالعات نشان داده‌اند درمان شناختی رفتاری، نسبت به دارودرمانی، برای کاهش اضطراب بسیار موثرتر است و تاثیرات طولانی‌مدت‌تری دارد.
فعالیت بدنی داشته باشید
این توصیه در همه شرایط مطرح می‌شود و ممکن است حتی از شنیدن آن خسته شده باشید. بااینحال، ورزش بسیاری از مشکلات را حل می‌کند. بر طبق مطالعات، ورزش منظم می‌تواند استرس را کاهش دهد و عزت‌نفس و خلق پایین را بهبود می‌بخشد. می‌توانید با روزی پنج دقیقه فعالیت هوازی شروع کنید.
با والدین دیگر صحبت کنید
وقتی با والدین دیگر در مورد ترس‌ها و اضطراب‌های خود صحبت می‌کنید بهتر می‌توانید نگرانی‌های خود را کنترل کنید. صحبت در مورد موضوعات کم‌اهمیت را به سمت موضوعات مهم‌تری سوق دهید تا بتوانید در مورد اضطراب والدگری خود حرف بزنید.
برای جلوگیری از فجایع، اقداماتی عینی انجام دهید
اضطراب و ترس به شما کمک می‌کند که بدانید چه کارهایی باید انجام دهید. هنگامی که ترس عمیقی را در خودتان حس کردید، فهرست کارهایی که می‌توانید برای رفع آن انجام دهید را تهیه کنید. برای مثال، اگر از افتادن فرزندتان در استخر نگران هستید برای استخر درپوش قفل‌دار تهیه کنید تا برای کودک اتفاقی نیفتد.
تنفس عمیق را به یاد داشته باشید
فرزندپروری واقعا کاری دشوار است. در موقعیت‌هایی که باعث اضطراب شما می‌شوند سعی کنید کمی صبر کنید و تا ده بشمارید. وقتی مضطرب شدید نفس عمیق بکشید، جمله‌ای مثبت به کودکتان بگویید و افکار اضطراب‌آور خود را با افکار آرامش‌بخش جایگزین کنید. این کار به شما کمک می‌کند به قدرت و مثبت‌نگری برسید. مدت‌هاست که از تنفس عمیق و روش‌های آرام‌سازی به‌عنوان روش‌های مقابله‌ای موثر برای اضطراب استفاده می‌شود.
در نهایت، اگر نشانه‌های اضطراب والدین را دارید لازم است بدانید قرار نیست این اضطراب، همیشه یک حالت دائمی برای شما بماند. شما می‌توانید با استفاده از روش‌های مقابله‌ای موثر و همچنین کمک گرفتن از روانشناس، به والدی شاد و آرام تبدیل شوید. هرگز از کمک گرفتن نترسید. فرزندپروری بسیار دشوار است و دریافت حمایت برای انجام آن به‌هیچ‌عنوان خجالت‌آور نیست.
سوالات پرتکرار
آیا من والدی مضطرب هستم؟
اگر دائما رفتارهای محافطتی و اجتنابی هستید، در مورد کوچکترین مسائل مربوط به کودک، ساعت‌ها تحقیق می‌کنید و اتفاقات منفی نامحتمل به سرعت در ذهنتان تبدیل به اتفاقات محتمل می‌شوند شما والدی مضطرب هستید.
علت اضطراب والدین چیست؟
والدینی که سابقه بیماری‌های روانی به‌خصوص اضطراب دارند یا در کودکی خجالتی و مضطرب بوده‌اند بیشتر احتمال دارد که اضطراب والدگری را تجربه کنند.
چگونه می‌توانم اضطراب والدگری را کاهش دهم؟
اضطراب خود را بپذیرید و برای رفع آن حقایق و خطرات را بررسی کنید، خود را با ترستان مواجه کنید و همچنین به روانشناس مراجعه کنید تا بتوانید اضطراب خود را کاهش دهید.
نکات کلیدی
روان‌درمانی می‌تواند یکی از روش‌های درمان اضطراب والدین باشد که حتی در مواردی از دارو نیز موثرتر است.
ورزش منظم می‌تواند استرس را کاهش دهد و عزت‌نفس و خلق پایین را بهبود می‌بخشد.
وقتی با والدین دیگر در مورد ترس‌ها و اضطراب‌های خود صحبت می‌کنید، بهتر می‌توانید نگرانی‌های خود را کنترل کنید.
هنگامی که ترس عمیقی را در خودتان حس کردید فهرست کارهایی که می‌توانید برای رفع آن انجام دهید را تهیه کنید.
وقتی مضطرب شدید نفس عمیق بکشید، جمله‌ای مثبت به کودکتان بگویید و افکار اضطراب‌آور خود را با افکار آرامش‌بخش جایگزین کنید.
اگر شما هم نظر یا تجربه‌ای در زمینه اضطراب والدین و روش‌های مدیریت آن دارید، آن را با ما و خوانندگان کارپازل به اشتراک بگذارید.
آیا فرزندان شما رابطه خوبی با یکدیگر دارند؟ یا بیشتر از اینکه از بودن با هم لذت ببرند، دائما در حال دعوا هستند؟ شما به عنوان والدین می‌توانید نقشی بسیار اساسی در پرورش رابطه فرزندانتان با یکدیگر و کاهش درگیری میان آنها داشته باشید. تقویت رابطه خواهر و برادرها موجب می‌شود که آنها بتوانند در مسیر حل مشکلات و کمک به یکدیگر قدم بردارند.
در صورتی که رابطه خواهر و برادرها با یکدیگر خوب نباشد، کل خانواده از این مسئله آسیب می‌بیند. بنابراین، مهم است از همان سنین پایین، برای بهتر شدن رابطه‌ی فرزندانتان تلاش کنید. در ادامه با این موضوع آشنا می‌شوید که چگونه می‌توانیم رابطه خواهر و برادرها را بهبود ببخشیم. اما قبل از آن لازم است در مورد اهمیت این موضوع بدانید.
روابط میان خواهر و برادرها ستون اصلی واحد خانواده است. وقتی والدین و مراقبین برای حمایت بر یکدیگر متکی هستند، خواهر و برادرها نیز می‌توانند برای دریافت حمایت به یکدیگر تکیه کنند. بنابراین، با تقویت رابطه خواهر و برادرها مزایای آن را در سال‌های بعد خواهید دید. تحقیقات نشان می‌دهند خواهر و برادرها از جهات مختلفی می‌توانند بر یکدیگر تاثیر بگذارند که در ادامه با این موارد آشنا می‌شوید.
رشد: خواهر و برادرها به عنوان الگوی نقش، دوستان اجتماعی و رقبا عمل میکنند که همه این‌ها می‌تواند بر رشد اجتماعی، شناختی و عاطفی کودک تاثیر بگذارد.
دوستی: روابط خواهر و برادرها به آنها فرصت می‌دهد که متوجه شوند باید برای چه ویژگی‌هایی در دیگران ارزش قائل شوند و چگونه دوستی‌ها را بهبود ببخشند.
حمایت: رابطه حمایت‌گرانه و نزدیک میان خواهر و برادرها می‌تواند به‌عنوان یک سیستم پشتیبانی داخلی برای تجربه‌های دشوارتر زندگی عمل کند.
شخصیت: آلفرد آدلر، بنیان‌گذار روانشناسی فردی، معتقد بود که پویایی خانواده و روانشناسی رابطه فرزندان با یکدیگر به‌شدت تحت تاثیر تعامل خواهر و برادرهاست و این تاثیر به شکل‌گیری شخصیت فرزندان کمک می‌کند.
تنظیم هیجانات: خواهر و برادرها می‌توانند به یکدیگر در یادگیری تنظیم هیجانات کمک کنند. محیط امن‌تر خانه به بچه‌ها امکان می‌دهد که قبل از اینکه با دنیای واقعی مواجه شوند یاد بگیرند چگونه خشم خود را کنترل کنند و چه واکنشی نسبت به پرخاشگری داشته باشند.
هویت: خواهر و برادرها تمایل دارند از رفتارها و علایق یکدیگر تقلید کنند یا آنها را رد کنند. بنابراین، رابطه خواهر و برادری به شکل‌گیری هویت کودکان کمک می‌کند.
آیا تعارض میان خواهر و برادرها طبیعی است؟
اگر آنقدر خوش‌شانس بوده‌اید که خواهر و برادر داشته‌اید مطمئنا از این حقیقت فراگیر آگاهی دارید: خواهر و برادرها با یکدیگر دعوا میکنند. در حقیقت، دعوای میان خواهر و برادرها بخشی طبیعی از رشد است. علاوه بر این، درگیری سالم میان آنها حتی می‌تواند مفید هم باشد. با این حال لازم است بدانید چه تعارض‌هایی سالم و چه تعارض‌هایی ناسالم هستند. در این صورت شما می‌توانید با استفاده از راهکارهای تقویت رابطه خواهر و برادرها به فرزندتان کمک کنید که تعارض‌های سالم داشته باشند.
اگرچه هر خانواده‌ای متفاوت است اما درگیری‌های طبیعی میان خواهر و برادرها شامل تعاملاتی است که چالش‌هایی به همراه دارند اما موجب آسیب نمی‌شوند. حتی اگر در تعارض میان فرزندان، احساسات و بدن یکی از آنها آسیب ببیند اما فرصت ترمیم یا بخشش وجود داشته باشد، در این صورت نیز بچه‌ها درس‌های زیادی می‌گیرند. پیشنهاد می‌کنیم در این زمینه مقاله برخورد با دعوای کودکان را نیز مطالعه کنید. برخی نشانه‌ها که به شما کمک میکنند تشخیص دهید تعارضات میان فرزندانتان بیش از اندازه است یا نه در ادامه مطرح شده است.
آیا آنها علاوه بر دعوا به یکدیگر عشق نیز می‌ورزند؟ اگر فرزندانتان گاهی به یکدیگر نزدیک هستند و درمواقعی دیگر با هم دعوا میکنند این امر نشان‌دهنده رابطه عادی میان آن‌هاست.
آیا دعواهای آنها اوج گرفته است؟ آیا پسرتان هفته پیش به خواهرش سیلی زد و این هفته با خشونت بیشتری با او رفتار کرد؟ اگر به نظر می‌رسد سطح خشونت میان فرزندانتان در حال افزایش است لازم است به فکر تقویت رابطه خواهر و برادرها باشید.
علل دعوا چیست؟ آیا می‌توانید بدون دخالت کردن، دعواها را کاهش بدهید؟ آیا فرزندانتان زمان زیادی را نزدیک یکدیگر می‌گذرانند یا همیشه بر سر یک اسباب‌بازی خاص با یکدیگر دعوا میکنند؟ اگر به نظر می‌رسد که دلیل خوبی برای دعواهای خواهر و برادرها وجود ندارد و این دعواها هردفعه شدیدتر می‌شود این مسئله می‌تواند یک هشدار باشد.
روش‌های تقویت رابطه خواهر و برادرها
مهم نیست که چقدر بچه‌های شما با یکدیگر متفاوت هستند، رابطه خواهر و برادری اهمیت بسیار زیادی دارد. به عنوان والدین چندین راهکار وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توانید در تقویت رابطه خواهر و برادرها موفق شوید. در این زمینه مطالعه کتاب راهنمای بهبود روابط خواهر و برادرها هم می‌تواند برای شما مفید باشد. در ادامه با راهکارهای بهبود رابطه میان فرزندان آشنا می‌شوید.
فرزندانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید
اولین و مهم‌ترین نکته در مورد تقویت رابطه میان خواهر و برادرها این است که فرزندانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید و برای مثال نگویید: «چرا نمیتونی مثل برادرت به حرف گوش بدی؟» یا «خواهرت مثل تو حاضرجواب نیست.» مقایسه فرزندان خود با یکدیگر، راهی مطمئن برای برافروختن آتش رقابت میان خواهر و برادرها و ایجاد کینه در آنها نسبت به یکدیگر است.
آنچه در پشت درگیری‌های فرزندانتان است را کشف کنید
آیا وقتی یکی از فرزندانتان تلاش می‌کند توجه کسی را جلب کند، میان فرزندانتان تعارض به وجود می‌آید؟ آیا آنها برای جلب توجه شما با یکدیگر رقابت میکنند؟ آیا کودکانتان در هنگام خستگی و بی‌حوصلگی بیشتر با هم دعوا میکنند؟ هنگامی که الگویی را پیدا کردید که می‌توانست رفتار فرزندانتان را توضیح دهد سعی کنید به حل آنها بپردازید تا دعواها میان خواهر و برادرها را به حداقل برسانید.
به فرزندانتان بیاموزید که قدردان تفاوت‌های یکدیگر باشند
آیا یکی از فرزندانتان دوست دارد بنشیند و کتاب بخواند اما فرزند دیگرتان از بازی‌های پر سروصدا لذت می‌برد؟ هنگامی که خواهر و برادرها، علایق و خلقیات متفاوتی دارند طبیعتا میان آنها درگیری اتفاق می‌افتد. نکته مهم برای تقویت رابطه خواهر و برادرها در این شرایط این است که به کودکانتان بیاموزید به تفاوت‌ها احترام بگذارند و چگونه به آنچه واقعا مهم است توجه کنند: دوست داشتن یکدیگر.
اگر یکی از فرزندانتان دوست دارد با یکدیگر یک فعالیت خانوادگی انجام بدهید اما کودک دیگر دوست دارد کاری کم‌سروصدا انجام دهد به آنها بیاموزید که در این شرایط، نوبتی بازی کنند یا سعی کنند علایق مشترک خود را پیدا کنند و درنتیجه کاری انجام دهند که برای هر دو طرف سرگرم‌کننده باشد.
از آنها بخواهید برای انجام کارهای خانه با هم همکاری کنند
یکی از راه‌های ایجاد حس کار تیمی و همکاری میان کارمندان توسط شرکت‌ها، مشارکت دادن آنها در تمرینات و فعالیت‌هایی است که همکاری مشترک را تشویق میکنند. شما می‌توانید کار مشابهی را با فرزندانتان انجام دهید. فرزندانتان را تشویق کنید که در یک پروژه با یکدیگر همکاری کنند یا کارهای خانه را با هم انجام دهند. برای مثال می‌توانید مسئولیت رنگ کردن دیوار اتاق یا تمیز کردن حیاط را به آنها بسپارید.
همچنین می‌توانید کارهایی متناسب با سن فرزندانتان به آنها محول کنید. مثل جارو زدن یا کمک به تهیه شام. همچنین می‌توانید میان آنها مسابقه بگذارید. از سوی دیگر، ساختن یک تیم متشکل از بچه‌ها و بزرگترها می‌تواند به کودکان کمک کند که همراه با خانواده برای یک هدف مشترک تلاش کنند.
مهارت گوش دادن را در فرزندانتان تقویت کنید
توانایی گوش دادن به سخنان دیگران، مهارت مهمی در رشد کودکان است و به آنها کمک می‌کند با دیگران همدلی کنند و دیدگاه دیگران را در نظر بگیرند. بنابراین، برای تقویت رابطه خواهر و برادرها به فرزندانتان بیاموزید که به یکدیگر گوش دهند و واقعا تلاش کنند تا نظرات و افکار همدیگر را درک کنند. پیشنهاد می‌کنیم در این زمینه مقاله همدلی در کودکان را نیز مطالعه کنید.
اهمیت احترام گذاشتن را به فرزندانتان بیاموزید
به فرزندانتان بیاموزید که گوش دادن یکی از راه‌های احترام گذاشتن به یکدیگر است و احترام برای ایجاد روابط خوب چه بین دوستان، خواهرو برادرها و چه بین همکارها اهمیت زیادی دارد. به آنها یادآوری کنید که لازم است با دیگران همانگونه رفتار کنند که دوست دارند با خودشان رفتار شود. یعنی با مهربانی و توجه به احساسات دیگران.
احترام گذاشتن می‌تواند شامل گفتگو با یکدیگر با لحن خوب باشد، حتی در مواقع مخالفت. در نظر گرفتن عقیده خواهر یا برادر و مراقبت از وسایل و حریم شخصی او در این زمینه اهمیت زیادی دارد. برای مثال، مهم است که به فرزندانتان بیاموزید بدون اجازه به اتاق همدیگر نروند و به وسایل یکدیگر دست نزنند.
به فرزندانتان بیاموزید که چگونه همراه با احترام مخالفت کنند
این امر یک واقعیت زندگی است که افرادی که یکدیگر را دوست دارند گاهی اوقات با همدیگر اختلاف نظر دارند. بااینحال، اینکه چگونه بتوانیم این اختلافات را مدیریت کنیم اهمیت زیادی دارد. به فرزندانتان بیاموزید که ممکن است همیشه با یکدیگر کاملا هم‌عقیده نباشند اما مهم است که به همدیگر برچسب نزنند و اجازه ندهند که تفاوت عقیده بر تعاملات آنها تاثیر بگذارد.
بر پیوند خانوادگی تاکید کنید
برای فرزندان خود توضیح دهید و هر چندوقت به آنها یادآوری کنید که خانواده و به‌ویژه خواهر و برادر می‌توانند نوعی عشق و حمایت ناگسستنی فراهم کنند که به‌راحتی شبیه آنها پیدا نمی‌شود. به آنها بیاموزید که اگرچه در حال حاضر، ممکن است معاشرت با دوستان خود را به خواهر و برادر خود ترجیح دهند اما هرچقدر بزرگتر شوند برای یکدیگر مهم‌تر می‌شوند.
برای تفریح وقت بگذارید
خانواده‌هایی که با یکدیگر تفریح دارند کمتر با همدیگر تعارض پیدا میکنند. سعی کنید بازی‌ها و فعالیت‌هایی را انتخاب کنید که کل خانواده بتوانند از آن لذت ببرند، مانند دوچرخه‌سواری یا تماشای یک فیلم عالی برای بچه‌ها.
درنهایت، همانطور که مطرح شد تعارض و دعوا میان خواهر و برادرها طبیعی است اما زمانی که این اختلافات روندی افزایشی داشته باشد لازم است برای حل مسئله اقدام کنید. در این زمینه، استفاده از روش‌های تقویت رابطه خواهر و برادرها می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. استفاده از این راهکارها همچنین باعث می‌شود که در خانواده فضای مثبتی ایجاد شود.
سوالات پرتکرار
چرا تقویت رابطه خواهر و برادرها مهم است؟
اگر رابطه خواهر و برادرها سالم باشد آنها می‌توانند از یکدیگر حمایت کنند. همچنین این رابطه می‌تواند بر رشد کودکان و شکل‌گیری شخصیت و هویت آنها تاثیر مثبت بگذارد.
آیا تعارض میان خواهر و برادرها طبیعی است؟
همه خواهر و برادرها با یکدیگر دعوا میکنند و این امر کاملا طبیعی است. اما اگر دعوای آنها روندی فزاینده داشته باشد مسئله‌ساز است و لازم است رای حل آن اقدام شود.
چگونه می‌توانم رابطه میان فرزندانم را بهبود ببخشم؟
مهم است فرزندانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید و به آنها بیاموزید که به ویژگی‌های یکدیگر احترام بگذارند. از سوی دیگر، مهم است که بر پیوند خانوادگی تاکید کنید و همچنین با هم وقت بگذرانید.
نکات کلیدی
اولین و مهم‌ترین نکته در مورد تقویت رابطه میان خواهر و برادرها این است که فرزندانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید.
هنگامی که الگویی را پیدا کردید که می‌توانست رفتار فرزندانتان را توضیح دهد سعی کنید به حل آنها بپردازید تا دعواها میان خواهر و برادرها را به حداقل برسانید.
به کودکانتان بیاموزید به تفاوت‌ها احترام بگذارند و چگونه به آنچه واقعا مهم است توجه کنند یعنی دوست داشتن یکدیگر.
برای تقویت رابطه خواهر و برادرها به فرزندانتان بیاموزید که به یکدیگر گوش دهند و واقعا تلاش کنند تا نظرات و افکار همدیگر را درک کنند.
هر چندوقت به آنها یادآوری کنید که خانواده و به‌ویژه خواهر و برادر می‌توانند نوعی عشق و حمایت ناگسستنی فراهم کنند که به‌راحتی شبیه آنها پیدا نمی‌شود.
اگر شما هم نظر یا تجربه‌ای در زمینه رابطه خواهر و برادرها و روش‌های بهبود آن دارید، آن را با ما و خوانندگان کارپازل به اشتراک بگذارید.
تمرکز کردن می‌تواند برای کودکان دشوار باشد. وقتی کودک در کلاس است، بچه‌هایی که در راهرو مدرسه می‌خندند می‌توانند حواس او را پرت کنند. دوستانی که به کودک در هنگام مرتب کردن اتاقش به او پیام می‌دهند می‌توانند تمرکزش را به هم بزنند. بنابراین، اگر تمرکز در کودکان هر از چندگاهی به هم بخورد اشکالی ندارد. اما اگر این اتفاق به صورت مکرر بیفتد چه؟
اگر فرزندتان در اکثر موارد به سختی می‌تواند بر کارهایش تمرکز کند و مسائل کوچکی می‌توانند حواس او را پرت کنند، ممکن است از خودتان بپرسید علت این مسئله چیست و آیا کودک نیاز به ارزیابی و بررسی مسئله دارد؟ در ادامه مقاله به پاسخ این سوال‌ها و همچنین راه‌هایی برای تقویت تمرکز در کودکان می‌پردازیم.
مشکلات تمرکز در کودکان
دشواری در تمرکز به این معنی نیست که فرزندتان دچار «مشکل» است. اما قطعا این مسئله می‌تواند موجب مشکلاتی در مدرسه و زندگی روزمره کودک شود. به عنوان مثال، ممکن است کودک، تکلیفش را در سر کلاس تمام نکند یا برای به پایان رساندن تکالیف خانه به مشکل بخورد. شاید اتاق کودک به خاطر اینکه هیچوقت توسط فرزندتان مرتب نمی‌شود، همیشه به‌هم‌ریخته باشد. این مسائل خیلی زود توجه شما را جلب می‌کند و ممکن است فکر کنید که کودک، سرکش یا نافرمان است.
مسائل مربوط به تمرکز کودکان واقعی هستند. این بدان معنا نیست که کودک تلاش نمی‌کند یا باهوش نیست. همچنین به این معنی نیست که او به انجام برخی کارها علاقه ندارد، حتی اگر اینگونه به نظر برسد. ممکن است کودک واقعا بخواهد بر روی انجام کاری تمرکز کند اما از عهده آن برنیاید. دشواری در تمرکز می‌تواند به شکل‌های مختلفی، خودش را نشان دهد و با گذشت زمان نیز ممکن است تغییر کند. کودکانی که به سختی می‌توانند تمرکز کنند:
نمی‌دانند که چه زمانی باید بر روی جزئیات کم‌اهمیت تمرکز کنند و چه زمانی باید کارها را از یک دید کلی ببینند؛
نمی‌توانند تصاویر، صداها و اطلاعات غیرمهم را فیلتر کنند؛
نمی‌توانند بدون حواس‌پرتی، توجه کنند؛
نمی‌توانند قطار فکر خود را متوقف کنند؛
بدون چند بار گوش کردن دستورالعمل نمی‌توانند کاری را انجام دهند؛
نمی‌توانند در یک زمان بر روی یک فعالیت تمرکز کنند؛
در دنبال کردن دستورالعمل‌ها با مشکل مواجه هستند؛
در ادامه گفتگو دچار مشکل می‌شوند.
ممکن است به نظر برسد که این بچه‌ها، کودکانی رویاپرداز هستند. همچنین، لازم به ذکر است این کودکان در برخی مواقع، می‌توانند بر روی کارهایی که به آنها علاقه‌مندند مثل ورزش، بازی‌های ویدئویی، موسیقی و غیره کاملا تمرکز کنند.
چرا در برخی مواقع، تمرکز در کودکان دشوار می‌شود؟
گاهی اوقات، به دلیل اتفاقاتی که در زندگی کودک رخ داده است، تمرکز کردن برای او دشوار می‌شود. این مسئله می‌تواند ناشی از یک اتفاق ساده مثل دعوا با یکی از دوستان یا هیجان ناشی از یک مهمانی تولد باشد. گرسنگی و کمبود خواب نیز می‌تواند تمرکز در کودکان را دچار مشکل کند. وقتی بچه‌ها دچار کم‌خوابی شده باشند به راحتی حواسشان پرت می‌شود و بیشتر دچار اشتباه می‌شوند.
استرس و اضطراب نیز می‌تواند تمرکز کودکان را به هم بریزد. وقتی بچه‌ها تحت شرایط استرس‌زایی مثل مرگ یکی از اعضای خانواده یا مهاجرت قرار می‌گیرند نمی‌توانند به خوبی تمرکز کنند. با این حال، وقتی کودکان به طور مداوم دچار مشکل در تمرکز باشند ممکن است مسئله دیگری عامل آن باشد. اختلال کمبود توجه- بیش‌فعالی (ADHD) یکی از دلایل مهم برای مشکل در تمرکز است.
ADHD اغلب به صورت ژنتیکی اتفاق می‌افتد. آیا در خانواده شما کسی هست که تمرکز برای او دشوار باشد؟ کودکانی که دچار این اختلال هستند در بسیاری از مواقع، صحبت دیگران را قطع میکنند یا کارهایی را که شروع میکنند را به اتمام نمی‌رسانند. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان در تمرکز کردن دچار مشکل باشید، تعجب‌آور نخواهد بود که فرزندتان هم دچار این مسئله باشد. با این حال، فارغ از دلیل عدم تمرکز در فرزندتان، استفاده از چند روش می‌تواند به بهبود تمرکز او کمک کند که در ادامه به آن می‌پردازیم.
چه راهکارهایی، تمرکز در کودکان را بهبود می‌بخشد؟
دلیل عدم تمرکز فرزندتان هر مسئله‌ای که باشد لازم است بدانید بدون فشار آوردن به او می‌توانید با انجام راهکارهایی تمرکز و توجه کودک را بهبود ببخشید. روش‌های زیادی برای تقویت تمرکز در کودکان وجود دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
مستقیما به سراغ انجام کار بروید
هرچه شروع کارها بیشتر به تعویق بیفتد تمرکز بر روی آنها دشوارتر خواهد شد. این امر در مورد کارهای مدرسه و خانه نیز صادق است. این بدین معنی نیست که فرزندتان همه کارها را باید یک‌باره انجام دهد. برای افزایش سهولت کار کودک، سعی کنید در شروع انجام تکالیف، آنها را به چند قسمت تقسیم کنید. نکته مهم این است که شروع کار را به تاخیر نیندازید.
دستورالعمل‌ها را به یک یا دو دستورالعمل محدود کنید
وقتی تمرکز در کودک دشوار است، گوش دادن، به یاد آوردن و دنیال کردن دستورالعمل‌ها برای او سخت است. بنابراین، سعی نکنید یک‌دفعه دستورهای متعددی به او بدهید. برای مثال برای انجام تکالیف، ممکن است به کودک بگویید تکالیفی که باید انجام بدهد را بررسی کند، وسایلش را آماده کند و بعد آنها را انجام دهد. اگر تعداد این دستورات برای کودک زیاد باشد و او در گوش کردن و به یاد آوردن آنها دچار مشکل می‌شود لازم است آن را به چند بخش تقسیم کنید و گام به گام از او بخواهید که چه کاری را انجام دهد.
از تایمر استفاده کنید
وقتی کودکان بدانند تا چه زمانی باید تمرکز خود را حفظ کنند، می‌توانند بهتر بر روی انجام کار خود متمرکز شوند. برای مشخص کردن این موضوع که فرزندتان قبل از خوردن میان وعده یا بازی کردن، چه مدت باید بر روی انجام تکالیفش متمرکز شود از تایمر استفاده کنید. هرچه تمرکز کودک بهتر می‌شود می‌توانید زمان تایمر را نیز کم‌کم افزایش دهید.
ذهن‌آگاهی را امتحان کنید
تمرینات ذهن‌آگاهی در واقع تمرینات توجه و تمرکز است. مطالعات نشان می‌دهند که ذهن آگاهی می‌تواند توجه، تمرکز و انجام تکالیف کودکان را بهبود ببخشد. یکی از راه‌های تمرین این مهارت این است که با فرزندتان بنشینید و بر روی دم و بازدم خود تمرکز کنید. حتی چند بار نفس عمیق کشیدن قبل از شروع کلاس یا امتحان می‌تواند بسیار مفید باشد.
نسبت به آنچه موثر است پذیرا باشید
برخی از افراد برای تمرکز کردن یناز به سکوت کامل دارند. برخی دیگر در هنگام سر و صدا عملکرد بهتری دارند. به همین دلیل مهم است که از کودک بپرسید چه چیزی به تمرکز آنها بهتر کمک می‌کند. شاید فرزندتان بخواهد هنگام انجام تکالیفش به موسیقی گوش بدهد. یک بار این کار را امتحان کنید و ببینید چگونه پیش می‌رود. خواندن مقاله موسیقی برای تمرکز نیز می‌تواند در این زمینه برای شما مفید باشد.
تمرکز کودک را به سمت انجام کار هدایت کنید
حتی با وجود استفاده از روش‌هایی که تا به اینجا مطرح شد ممکن است گاهی اوقات کودک، حواسش پرت شود. به همین دلیل، کودکان به چند راهکار برای بازگرداندن تمرکز بر روی کار نیاز دارند. در این موقعیت‌ها یک نشانه را به همراه فرزندتان تعریف کنید. می‌توانید از زدن روی شانه کودک یا گفتن یک کلمه خاص را انتخاب کنید. هر زمان که کودک حواسش پرت شد از این نشانه استفاده کنید. به معلم کودک نیز بگویید که در خانه از این راهکار استفاده می‌کنید. پیشنهاد می‌کنیم در این زمینه مقاله بهبود حواس پرتی در کودکان را نیز مطالعه کنید.
در این مقاله به موضوع مشکلات تمرکز در کودکان و علل و راهکارهای رفع آن پرداخته شد. مشکل در تمرکز یا هر مهارت دیگری می‌تواند عزت نفس کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. برای بهبود تمرکز فرزندتان، تلاش او را تحسین کنید. حتی به پیشرفت‌های کوچک کودک اشاره کنید و به او بگویید که او می‌تواند تمرکزش را باز هم بهتر کند. به یاد داشته باشید که بر نقاط قوت فرزندتان تمرکز کنید. وقتی کودکان متوجه می‌شوند که دارای مهارت‌هایی هستند اعتماد به نفس پیدا میکنند و در نتیجه، تلاششان را نیز افزایش می‌دهند.
آیا شما هم با مشکلات تمرکز در کودکان مواجه شده‌اید؟ تجربیات خود را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.
عشق به خود یک مسئله جدید نیست، اما به تازگی بیشتر به آن توجه می‌شود. دوست داشتن خود و عزت نفس، یکی از موضوعاتی است که مدت‌هاست توسط محققان مورد مطالعه قرار گرفته است و یکی از مهم‌ترین عوامل در یک زندگی سالم و موفق است.
رسیدن به عشق به خود، مسیری است که می‌تواند مزایای زیادی برای شما داشته باشد و از سوی دیگر، می‌تواند دشوار باشد. این امر در مورد کودکان هم صادق است. شما به عنوان والدین می‌توانید با استفاده از راهکارهای مناسب، آموزش دوست داشتن خود به کودکان را محقق کنید.
در مقیاس یک تا ۱۰ اعتمادبه‌نفس خود را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا خودتان را دوست دارید؟ این سوالات اگرچه ممکن است بی‌اهمیت به نظر برسند اما پاسخ به آنها اهمیتی حیاتی دارد. میزان عشق شما نسبت به خودتان اهمیت بسیار زیادی بر روی فرزندپروری شما دارد و این امر به نوبه خود می‌تواند بر روی عزت نفس فرزندتان به شدت تاثیر داشته باشد. در ادامه با راهکارهای آموزش دوست داشتن خود به کودکان آشنا می‌شوید. اما قبل از آن لازم است بدانید چرا این موضوع مهم است.
فهرست مطالب
اهمیت آموزش دوست داشتن خود به کودکان
آموزش دوست داشتن خود به کودکان بر اساس سن آنها
۶ راه ساده الگوسازی دوست داشتن خود برای کودک
اهمیت آموزش دوست داشتن خود به کودکان
دوست داشتن خود به معنی داشتن عزت نفس خوب است و به این معنی نیست که فرد مغرور یا خودمحور باشد. این بدان معناست که کودک، ارزش و اهمیت خود را بداند، مسئولیت کارهای خود را به عهده بگیرد و برای دیگران احترام قائل شود. پیشنهاد می‌کنیم در این مورد، مقاله عزت نفس در کودکان را نیز مطالعه کنید. آموزش دوست داشتن خود به کودکان کمک می‌کند که:
خوشحال باشند؛
به راحتی دوست پیدا کنند؛
از فعالیت‌های اجتماعی لذت ببرند؛
بتوانند هم به تنهایی و هم با کودکان دیگر بازی کنند؛
خلاق باشند و ایده‌های خاص خود را داشته باشند؛
به راحتی با دیگران صحبت کنند.
در مقابل، کودکانی که یاد نگرفته‌اند خودشان را دوست داشته باشند:
دوستان کمی دارند؛
به راحتی ناامید یا دلسرد می‌شوند؛
مایل نیستند تجربیات جدید را امتحان کنند؛
در پیروی از قوانین و انجام رفتارهای مناسب با مشکل مواجه‌اند؛
گوشه‌گیر یا افسرده‌اند؛
زیاد می‌گویند: «نمی‌توانم.»
آموزش دوست داشتن خود به کودکان بر اساس سن آنها
اگر می‌خواهید به فرزندتان بیاموزید که خودش را دوست داشته باشد، مهم است به این موضوع توجه کنید که او در چه محیطی در حال پرورش است. در ادامه به چند نکته در این مورد اشاره می‌کنیم و می‌پرسیم که چگونه با توجه به سن فرزندتان محیطی را برای او فراهم کنید که کودک در آن یاد بگیرد خودش را دوست داشته باشد.
آموزش دوست داشتن خود به کودکان نوپا: خودتان را دوست داشته باشید، کودک نیز خودش را دوست خواهد داشت
به عنوان یک تمرین سریع، لحظه‌ای وقت بگذارید و در آینه به خود نگاه کنید. آیا با دیدن تصویر خود در آینه لبخند زدید؟ آیا از دیدن خود جا خوردید؟ اکنون به کودک نوپای خود فکر کنید که از پشت سرتان، در حال تماشای شماست. والدین، اولین الگویی هستند که کودکان در زندگی خود دارند. خواه از این امر آگاه باشید یا نه، فرزندتان قرار است از شما پیروی کند و همه آنچه را می‌بیند جذب کند. او شما را وقتی آرایش می‌کنید یا در آینه به بدن خود خیره می‌شوید، تماشا می‌کند و این فرصت‌ها را به عنوان درس‌های مهم زندگی می‌داند. بنابراین، قبل از اینکه از پرستار کودک یا همسرتان در مورد ظاهر خود بپرسید، کمی فکر کنید و این کار را خصوصی انجام دهید یا اصلا آن را کنار بگذارید.
وقتی تنها نیستید و فرزندتان در کنار شماست، در آینه خودتان را نگاه کنید و به خود بگویید: «تو همونطور که هستی، کاملا عالی‌ای.» ممکن است تشخیص آن دشوار باشد، اما فرزندتان فقط به حرکات بدن شما توجه نمی‌کند، او صحبت‌های شما را نیز به ذهن خود می‌سپرد.
اجازه ندهید مکالمه منحصر به شما شود. با فرزندتان در مورد تمام ویژگی‌های مثبت منحصربه‌فردش صحبت کنید. در این مورد صحبت کنید که چگونه ورزش برای استخوان‌های بدن مفید است و تمام عضلات بدن را تقویت می‌کند. هر چه بیشتر در مورد بدن کودک، به صورت مثبت صحبت کنید باعث تقویت تصویر بدنی مثبت او می‌شوید. وقتی صحبتتان تمام شد، با کودک چند عکس سلفی بگیرید. این کار به او نشان می‌دهد که شما از دوربین نمی‌ترسید و از خودتان مطمئن هستید.
آموزش دوست داشتن خود به کودکان خردسال: ایجاد عادات سالم
در اغلب شرایط، غذا و تصویر بدنی با یکدیگر رابطه نزدیکی دارند. در میان مشغله‌های مربوط به کار و مراقبت از خانواده، مراقبت از خود ممکن است به پایین‌ترین اولویت تبدیل شود. وقتی نتوانید میان این مشغله‌ها زمانی برای ورزش کردن یا پختن غذاهای سالم پیدا کنید، ممکن است افکار و احساسات منفی به سراغ شما بیایند.
ورزش کردن و داشتن رژیم غذایی سالم، موضوعی نیست که به صورت ارثی به کودک برسد. سعی کنید برای داشتن سبک زندگی سالم وقت بگذارید و فرزندتان را نیز به این امر تشویق کنید. در ادامه به چند نکته در آموزش دوست داشتن خود به کودکان خردسال اشاره می‌کنیم:
اجازه دهید فرزندتان با غذای خود بازی کند؛
اجازه دهید وقتی سیر شد به شما بگوید؛
با خوردن میوه‌ها و سبزیجات، الگوی خوبی برای فرزندتان باشید؛
در مورد فواید ویتامین‌ها و مواد معدنی با فرزندتان صحبت کنید؛
با کودک خود آشپزی کنید و به او بیاموزید که با مواد اولیه سالم می‌توان طعم‌های شگفت‌انگیزی ایجاد کرد.
آموزش دوست داشتن خود به کودکان هشت تا ۱۲ ساله: آنها را از برخاستن، منع نکنید
برای یک لحظه این سناریو را تصور کنید: دخترتان در حال آماده شدن برای ورود به دبیرستان است و شما طبق عادت از او می‌پرسید که وقتی بزرگ شد می‌خواهد چه کار کند. او پاسخ می‌دهد: «من می‌خوام یه فضانورد بشم.» اگر او پنج‌ساله بود احتمالا این پاسخ باعث تعجب شما نمی‌شد. اکنون او ۱۲ ساله است و با اینکه فکر می‌کنید او برنامه مشخصی برای آینده ندارد، اما این پاسخ می‌تواند باعث حالت دفاعی در شما شود. ممکن است بر این باور باشید که چنین هدفی می‌تواند او را از داشتن یک شغل تمام‌وقت دور کند و به همین دلیل تصمیم بگیرید به فرزندتان بگویید احتمال رسیدن به این هدف کم است یا گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد.
با این حال، آنچه دخترتان ممکن است بشنود این است که: «والدینم فکر می‌کنن من نمی‌تونم یه فضانورد باشم. پس چرا من به فکر رسیدن به این هدف باشم؟» فرزند شما می‌تواند یک فضانورد باشد. افراد بسیاری هستند که می‌توانند در نهایت فضانورد شوند و کودک شما نیز می‌تواند یکی از آنها باشد. فرزند خود را تشویق کنید که رویاهایش را دنبال کند، مهم نیست که او چه سنی داشته باشد.
اگر دخترتان دوست دارد فضانورد شود او را به خواندن کتاب‌های نجوم تشویق کنید و اجازه دهید در باشگاه‌های نجوم عضو شود. او کسی است که تصمیم می‌گیرد چه کسی است و چه توانایی‌هایی دارد یا ندارد. اینکه آیا او واقعا فضانورد می‌شود یا نه مهم نیست. فرزندتان در طول زندگی بارها شکست خواهد خورد و ممکن است به عقب برگردد. مهم این است که شما به عنوان والدین، فرزندتان را از برخاستن منع نکنید.
نوجوانان: پول در مقابل عشق
آیا وقتی فرزندتان را به مدرسه می‌رسانید مهم است که چه ماشینی دارید؟ آیا این کالای گران‌قیمت را می‌خواهید یا نیاز دارید؟ فکر می‌کنید خریدن ماشین مدل بالا چه دستاوردی برای شما دارد؟ عادت خریدن کالاهای گران‌قیمت، این پتانسیل را دارد که تبدیل به عملی ناخودآگاه برای پر کردن خلاء‌های درونی شود. ممکن است فردی به صورت ناخودآگاه به دنبال تعریف ارزش شخصی خود بر اساس معیارهای مادی باشد. این بدین معنی نیست که شما شایسته خریدن وسایل خوب برای خود نیستید، بلکه بدین معنی است که قبل از خرید هر کالای گران‌قیمتی به دلیل تصمیم خود فکر کنید.
اگر تصمیم به خرید یک ماشین پیشرفته و جدید دارید این عاقلانه است که تاثیر این تصمیم را بر نوجوان خود بسنجید. سعی کنید به خود و فرزندتان یادآوری کنید که برای خرید این ماشین زحمات زیادی کشیده‌اید و او نیز می‌تواند کالاهایی که دوست دارد را با تلاش کردن به دست آورد. نوجوان لازم است یاد بگیرد که پول‌های خود را به شیوه‌ای مسئولانه خرج کند و همچنین این موضوع را بیاموزد که میزان دارایی‌های مادی نشان‌دهنده ارزش افراد نیست. این یک درس مهم است که هم شما و هم فرزندتان لازم است آن را بیاموزید و در مورد آن با یکدیگر صحبت کنید.
۶ راه ساده برای الگوسازی دوست داشتن خود در کودک
دوست داشتن خود یک مفهوم تک‌بعدی نیست که شما آن را داشته باشید یا از آن محروم باشید. عشق به خود یک فرایند یادگیری چندبعدی است که نیاز به توجه روزانه دارد. وقتی شما به عنوان والدین در الگوسازی عشق به خود گام بردارید، در آموزش دوست داشتن خود به کودکان نیز موفق خواهید بود. در ادامه با ۶ راهکار در این مورد آشنا می‌شوید.
خودآگاهی
خودآگاهی پایه و اساس عشق به خود است. آنچه در مورد خود، دیگران و جهان فکر می‌کنیم، بر احساس ما و احساسی که به زندگی فرزندمان و خودمان داریم تاثیر می‌گذارد. وقتی به خود می‌گوییم لیاقت عشق را نداریم یا به اندازه کافی خوب نیستیم، در نهایت، کارهایی را انجام می‌دهیم که این باورها را تایید کنند. اولین قدم به سوی عشق به خود، کسب بینش در مورد چگونگی صحبت با خودتان است.
به افکار خود توجه کنید. حداقل پنج دقیقه بی‌حرکت بنشینید و فقط به عباراتی که به ذهن شما می‌آیند و احساسات ناشی از آنها توجه کنید. آیا این عبارات، ملایم، خشن، تسکین‌دهنده یا سرزنش‌گرانه هستند؟ سعی نکنید این افکار را از بین ببرید یا آنها را به چالش بکشید. تنها آنها را مشاهده کنید. سپس از خودتان بپرسید: «این عبارت یا باور باعث میشه چطوری خودم رو به فرزندم یا به دوستانم یا در کار نشون بدم؟» پاسخ به این سوالات به شما نشان می‌دهد که لازم است بر چه ابعادی از دوست داشتن خود کار کنید.
شفقت به خود
اگر عشق یک بسته باشد، شفقت خودروی مامور تحویل این بسته است. شفقت با خود به این معنی است که وقتی با شکست‌های خود روبرو می‌شوید، به جای قضاوت بی‌رحمانه خود یا انتقاد از خود به دلیل شکست‌ها یا کاستی‌های مختلف، با خودتان مهربان باشید و خودتان را درک کنید. یکی از مشکلات در این زمینه این است که ما معمولا با دیگران مهربانیم اما نسبت به خود بی‌رحمانه قضاوت می‌کنیم.
دفعه بعدی که از خودتان انتقاد کردید از خودتان بپرسید: «اگر فرزندم دقیقا در موقعیت من بود، به او چه می‌گفتم؟ چه احساسی نسبت بهش پیدا می‌کردم؟» این جملات و احساسات را در یک نامه بنویسید و سپس آنها را برای خود بخوانید. سوالاتی مثل «من با خودم چی فکر می‌کردم» را با سوالاتی مثل «من چه چیزهایی یاد گرفتم» جایگزین کنید. وقتی ما از تجارب خود استفاده کنیم می‌توانیم بهترین تصمیم را بگیریم.
پذیرش و ابراز خود
اگر شفقت با خود و خودآگاهی داشته باشید، در نهایت به پذیرش خود می‌رسید. پذیرش خود به این معنی است که بتوانیم تمام ابعاد خود، حتی آن‌هایی که کمتر قابل تحسین هستند را بدون قضاوت کردن بپذیریم. وقتی در مورد خصوصیات و رفتارهای خود قضاوت می‌کنیم، تصور می‌کنیم که دیگران نیز مثل ما در مورد خودمان قضاوت میکنند.
این ترس از قضاوت باعث می‌شود که نتوانیم خود واقعی‌مان باشیم. درنتیجه، به احساسات خود توجه نمی‌کنیم، از موفقیت‌هایمان قدردانی نمی‌کنیم یا از خلاقیت‌ها، عشق ورزیدن به سرگرمی و غیره استقبال نمی‌کنیم. به یاد داشته باشید که شما نمی‌توانید نظر دیگران را کنترل کنید و ارزش شما با افکار دیگران تعریف نمی‌شود.
مراقبت از خود
آیا تعویض روغن یا لاستیک ماشین خود را خودخواهانه می‌دانید؟ البته نه. این یک مسئولیت است. مراقبت‌هایی که از وسیله نقلیه خود انجام می‌دهید بر سلامتی خانواده تاثیر می‌گذارد. به همین ترتیب، رفاه خانواده ما به رفاه ما بستگی دارد. با این حال، ما در بسیاری از مواقع از مراقبت جسمی، روحی و معنوی از خود پرهیز می‌کنیم چون یا آن را خودخواهانه می‌دانیم یا اتلاف وقت. این درصورتی است که بهترین هدیه‌ای که می‌توانیم به خانواده خود بدهیم، جسم و روان سالم است.
سه مورد را بنویسید که باعث آرامش جسمی، آرامش روحی و افزایش معنویت شما می‌شود. در زیر هر بخش، یک کاری را ذکر کنید که می‌توانید در این هفته انجام دهید تا به آرامش و معنویت برسید. سعی کنید از نام بردن کارهایی که باید انجام دهید (مثل سالاد خوردن برای هر وعده غذایی) اجتناب کنید و به جای آن بر کارهایی که از انجام آنها لذت می‌برید تمرکز کنید. این امر باعث می‌شود که بیشتر پیگیر این برنامه باشید.
خودکاوی
به کودک خود بیاموزید احساسات خود را کشف کند. یک ضرب‌المثل معروف هست که «کاری را انجام بده که دوست داری و در این صورت، هرگز در زندگی یک روز هم کار نخواهی کرد».
برخی از ما ممکن است وقتی برای انجام یک پروژه اشتیاق داریم احساس خودخواهی کنیم. چه کاری هست که از انجام آن خیلی لذت می‌برید و باعث می‌شود زمان خود را از دست بدهید؟ چه موضوع‌ها یا حوزه‌هایی هست که می‌توانید در مورد آنها ساعت‌ها مطالعه کنید یا صحبت کنید؟ اگر مسئله پول نبود، دنبال چه حرفه‌ای می‌رفتید؟ گامی که می‌توانید به سوی این اشتیاق خود بردارید چیست؟ یک بوم و وسایل نقاشی بخرید؟ از کتابخانه، کتابی را به امانت می‌گیرید؟ در یک کلاس نویسندگی ثبت‌نام می‌کنید؟
تعریف مرزها
عشق به خود فقط به معنای آنچه به خود می‌گویید و در مورد خود فکر می‌کنید نیست. عشق به خود به معنای ایجاد روابط سالم هم هست. برخی از ما بر این باور هستیم که برای اینکه بتوانیم از دیگران محبت دریافت کنیم، باید بدون توجه به پیامدهای جسمی، روحی، عاطفی یا معنوی در مقابل همه روابط، باز باشیم. جرئت تعیین مرز در روابط، به معنی شهامت دوست داشتن خود است.
حتی اگر باعث ناکامی دیگران شویم، مهم است که در روابط خود، محدودیت‌هایی تعیین کنیم و برای دیگران احترام قائل شویم. پیشنهاد می‌کنیم در این مورد مقاله آموزش مرزهای سالم به کودکان را نیز مطالعه کنید. فهرستی از افرادی تهیه کنید که با آنها احساس حمایت شدن، امنیت و پیوند داشتن را تجربه می‌کنید. این‌ها افرادی هستند که شما را به چالش می‌کشند. با این حال، این چالش‌ها باعث نمی‌شود که احساس ترس، اضطراب یا سردرگمی کنید، بلکه باعث می‌شوند احساس واضح‌تری در مورد خود داشته باشید.
در نهایت، چه فرزند شما کودکی نوپا باشد چه یک نوجوان، احتمالا بدون اینکه به شما حرفی بزند به شما نگاه می‌کند یا به آنچه می‌گویید اهمیت می‌دهد. او شما را به عنوان قهرمان زندگی خود می‌بیند و آنچه شما می‌گویید و انجام می‌دهید، بر زندگی او تاثیر بسیار زیادی می‌گذارد. بنابراین، کمی وقت بگذارید و به این موضوع فکر کنید که چقدر خودتان را دوست دارید و این امر چگونه فرزندپروری شما را تحت تاثیر قرار داده است. به خود، هشیار بودن را یادآوری کنید و در کنار اهمیت قائل شدن برای جسم و روح فرزندتان، به جسم و روح خودتان نیز اهمیت بدهید.
در آخر، در کنار انجام راهکارهای آموزش دوست داشتن خود به کودکان که در این مقاله مطرح شد، مراقب علائم افسردگی و عزت نفس پایین در فرزندتان باشید. اگرچه شما بر روی کودک، تاثیر بسیار زیادی می‌گذارید، اما تنها شما نیستید که بر او موثر هستید. بنابراین، اگر شما یا فرزندتان نیاز به کمک دارید حتما به دنبال دریافت حمایت از یک روانشناس باشید.
سوال‌های پرتکرار
چرا مهم است که به فرزندم دوست داشتن خود را یاد بدهم؟
دوست داشتن خود نشان‌دهنده عزت نفس بالاست و کودکی که خودش را دوست دارد می‌تواند روابط بهتری با دیگران داشته باشد، خوشحال‌تر باشد و به راحتی دوست پیدا کند.
چگونه می‌توانم دوست داشتن خود را به کودکم بیاموزم؟
مهم است که به کودک بیاموزید خودش را همانطور که هست دوست داشته باشد، به سبک زندگی سالم اهمیت دهد، برای آنچه آرزو دارد تلاش کند و ثروت را معیار ارزشمندی افراد نداند.
چگونه می‌توانم برای فرزندم، الگوی خوبی در دوست داشتن خود باشم؟
افزایش خودآگاهی، شفقت به خود و سرزنش نکردن خود، ابراز احساسات و پذیرش خود به شما کمک می‌کند نحوه دوست داشتن خود را به فرزندتان بیاموزید.
نکات کلیدی
وقتی تنها نیستید و فرزندتان در کنار شماست، در آینه خودتان را نگاه کنید و به خود بگویید: «تو همونطور که هستی، کاملا عالی‌ای.»
فرزندتان در طول زندگی بارها شکست خواهد خورد و ممکن است به عقب برگردد. مهم این است که شما به عنوان والدین، فرزندتان را از برخاستن منع نکنید.
وقتی شما به عنوان والدین در الگوسازی عشق به خود گام بردارید، در آموزش دوست داشتن خود به کودکان نیز موفق خواهید بود.
اولین قدم به سوی عشق به خود، کسب بینش در مورد چگونگی صحبت با خودتان است.
شما نمی‌توانید نظر دیگران را کنترل کنید و ارزش شما با افکار دیگران تعریف نمی‌شود.
اگر شما هم نظر یا تجربه‌ای در زمینه دوست داشتن خود و آموزش آن به کودک دارید، آن را با ما و خوانندگان کارپازل به اشتراک بگذارید.
آخرین دیدگاهها