بیماری کرونا علائم متعددی دارد که مهم‌ترین آنها تب، سرفه خشک و خستگی مفرط هستند. کودکان کمتر دچار کرونا می‌شوند و کمتر از خود علائم حاد نشان می‌دهند. اما اعضای خانواده باید با علائم کرونا در کودکان آشنا باشند و برای برداشتن قدم‌های بعدی آمادگی داشته باشند.
مهم‌ترین نکته در پیشگیری و درمان کرونا، حفظ آرامش و برخورد منطفی با این پدیده‌ی جهانی است. همواره توصیه‌های بهداشتی را جدی بگیرید و برای تشخیص، تجویز و درمان به پزشک متخصص رجوع کنید.
علائم کرونا در کودکان و نوجوانان
اغلب کودکانی که دچار بیماری کرونا شده‌اند، علائم خفیفی دارند و یا اصلا علائمی ندارند. اما طبق تحقیقات در این شرایط هم می‌توانند بیماری را منتقل کنند. البته، تعدادی از کودکان نیز با علائم شدید بستری می‌شوند. بیماری شدید در کودکان، اغلب در بین نوزادان کمتر از یک سال مشاهده می‌شود.
متخصصان به‌طور مداوم تلاش می‌کنند تا رایج‌ترین علائم کرونا در کودکان را ارزیابی و آن را به‌روزرسانی کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها دائما این لیست را در وب‌سایت CDC به‌روزرسانی می‌کند.
شایع‌ترین علائم کرونا در کودکان تب و سرفه است. اما، ممکن است این علائم در افراد مختلف متفاوت ظاهر شود.
علائم بیماری کروتا در کودکان عبارت‌اند از:
تب حداقل ۳۷/۷ درجه سانتی‌گراد
لرز
بروز مجدد یا بدتر شدن احتقان یا آبریزش بینی که با علائم آلرژی همراه نباشد
بروز مجدد سرفه بی‌اختیار که باعث دشواری در تنفس شود
تنگی تنفس یا دشواری در تنفس
کوفتگی
درد عضله یا درد در بدن
سر درد
از دست دادن حس بویای یا چشایی
دل درد
حالت تهوع یا استفراغ
نداشتن اشتها یا اشتهای بسیار کم، به‌ویژه در نوزادان زیر یک سال
اسهال
گلو درد
نکته: اگر فرزندتان دچار بیماری آلرژی، آسم یا سرفه مزمن است. شرایط را با حالات همیشگی او مقایسه کنید. اگر تغییری نسبت به حالت معمول مشاهده کردید، نسبت به درمان اقدام کنید.
چرا کودکان واکنش‌های متفاوتی نسبت به علائم کرونا نشان می‌دهند؟
پاسخ این سوال هنوز کاملا مشخص نیست. اما، متخصصان چندین احتمال را مطرح می‌کنند:
احتمال دارد کودکان به دوز ضعیف‌تری از ویروس کرونا آلوده شده باشند که علائمی شبیه به سرماخوردگی دارد.
از آنجایی که کودکان اغلب بیشتر از بزرگسالان سرما می‌خورند، سیستم ایمنی بدن آنها آمادگی بیشتری برای مبارزه با کرونا دارد.
احتمال دارد سیستم ایمنی بدن کودکان نسبت به سیستم ایمنی بزرگسالان در برابر ویروس کرونا متفاوت عمل کند.
ممکن است سیستم ایمنی بدن بزرگسالان بیش از حد در برابر ویروس واکنش نشان دهد. همین موضوع باعث آسیب بیشتر به بدن آنها شود و آنها را بیشتر درگیر بیماری کند. در حالی که این اتفاق ممکن است به‌ندرت در کودکان رخ دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
هنگامی که علائم نام برده شده در قسمت قبل و همچنین، علائمی که در ادامه آنها را معرفی خواهیم کرد از حالت خفیف به حالت حاد تبدیل شد، فورا با اورژانس تماس بگیرید. علائمی چون،
مشکل تنفسی
درد یا احساس فشار در قفسه سینه که از بین نمی‌رود
ناتوانی در بیدار شدن یا بیدار ماندن، حتی هنگامی که فرد احساس خستگی نمی‌کند
کبودی لب یا صورت
این‌ها تنها علائم حاد موجود نیستند. ممکن است این علائم در همه یکسان نباشد یا حتی علائم حاد دیگری وجود داشته باشد که هنوز گزارش نشده است. اما در این شرایط بهتر است با پزشک متخصص در ارتباط باشید. با او در مورد تست کرونا صحبت کنید. در این مرحله، پزشک تصمیم می‌گیرد که بیماری کودک در خانه قابل معالجه است یا باید بستری شود.
در صورت مشاهده علائم کرونا در کودکان چه کاری انجام دهیم؟
درصورت مشاهده علائم کرونا، بر احساسات خود مسلط باشید. در صورت حاد شدن علائم با پزشک متخصص تماس بگیرید. اگر تست کرونا فرزندتان مثبت شد، همه اعضای خانواده باید در قرنطینه باقی بمانند تا جواب تست آنها منفی شود.
قبل از مطمئن شدن از جواب تست، اگر سایر اعضا علائم خفیفی داشتند، باید در خانه بمانند. تا زمانی که مطمئن نشدند که با حضور در جامعه بیماری را به فرد دیگری منتقل نمی‌کنند، نباید قرنطینه را ترک کنند.
اگر سایر افراد خانواده و حیوانات خانگی مبتلا نشده بودند، آنها را تا حد امکان از بیمار دور نگه دارید.
اگر در این فاصله فرزندتان به مدرسه رفته است، حتما ابتلا کودک به کرونا را با مدیر مدرسه درمیان بگذارید.
تنها یک نفر از اعضای خانواده را برای رسیدگی به کودک انتخاب کنید و مطمئن شوید که او تمامی موازین بهداشتی (از جمله پوشیدن ماسک و لباس مخصوص) را رعایت می‌کند.
اگر فرزندتان بیش از ۲ سال سن دارد و بدون اینکه دچار مشکل تنفسی شود می‌تواند ماسک بزند، از او بخواهید که این کار را انجام دهد. مخصوصا زمانی که دارید از او مراقبت می‌کنید.
در صورت امکان، کودک بیمار از دستشویی دیگری استفاده کند که سایر اعضا را آلوده نکند. اگر مقدور نیست، بعد از هربار استفاده کودک، دستشویی را ضد عفونی کنید.
همه اعضای خانواده باید دائما دست‌هایشان را با آب و صابون به مدت ۲۰ دقیقه بشویند. یا از الکل و مواد ضد عفونی کننده استفاده کنند.
وسایلی که زیاد لمس می‌شوند مانند دستگیره درها، کلیدهای روشنایی، اسباب‌بازی، کنترل تلویزیون، تلفن باید هر روز ضدعفونی شوند.
چه کودکانی بیشتر در معرض خطر بیماری کرونا هستند؟
نوزادان کمتر از یک سال و کودکانی که بیماری زمینه‌ای دارند در معرض خطر بیشتری هستند. آنها ممکن است شدیدتر از بقیه به این بیماری دچار شوند.
در ادامه بیماری‌هایی را مشاهده می‌کنید که وجود آنها می‌تواند خطر کرونا را افزایش دهد:
آسم یا بیماری‌های مزمن ریوی
دیابت
مشکلات ژنتیکی، متابولیسمی یا بیماری‌های مرتبط با مغز و اعصاب
بیماری سلولی
مشکلات قلبی مادرزادی
بیماری‌ها و داروهایی که سیستم ایمنی را تضعیف می‌کنند
مشکلات پیچیده پزشکی (کودکانی که بیماری‌های مختلفی دارند که تمام سیستم بدن را مختل می‌کند)
چاقی
و این لیست می‌تواند همچنان ادامه یابد. برای آگاهی و به‌روز نگه داشتن اطلاعات خود بهتر است به مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها، CDC مراجعه کنید.
در پایان
علائم بیماری کرونا در افراد مختلف با توجه به قدرت سیستم ایمنی و میزان توانایی بدن آنها متفاوت است. کودکان به دلیل نحوه عملکرد متفاوت سیستم ایمنی نسبت به بزرگسالان ممکن است به بیماری خفیف‌تری مبتلا شوند.
به محض حاد شدن علائم بیماری با پزشک مشورت کنید و در صورت صلاحدید پزشک حتما به بیمارستان مراجعه کنید. اما، قبل از هرچیز خونسردی خود را حفظ کنید. چرا که استرس نه‌تنها به شما کمک نمی‌کند، بلکه ممکن است شما را نیز بیمار کند. علاوه بر اهمیت به سلامت جسمانی کودک در صورت ابتلا به کرونا، شرایط روحی او را نیز در نظر بگیرید. برای آشنایی بیشتر با این موضوع به مقاله کمک به سلامت روان کودکان در کرونا مراجعه کنید.
سوال و جواب
بیماری کرونا چه علائمی دارد؟
تب، سرفه خشک و خستگی مفرط از علائم شایع بیماری کرونا هستند. از علائم دیگری که مشاهده شده است می‌توانیم به از دست دادن حس بویایی و چشایی، سر درد، گلودرد، گرفتگی بینی، قرمزی چشم‌ها، اسهال و راش پوستی اشاره کنیم.
آیا ممکن است نوزادان هم به بیماری کرونا مبتلا شوند؟
بله، ابتلا به کرونا در هر سنی ممکن است. اما، تعداد نوزادانی که تاکنون کرونا گرفته‌اند، بسیار اندک است.
چه مدت طول می‌کشد تا علائم کرونا بروز کنند؟
به‌طور میانگین از زمان آلوده شدن به ویروس کرونا چیزی حدود ۵ تا ۶ روز طول می‌کشد تا علائم نشان داده شود. اما ممکن است این مقدار تا ۱۴ روز هم طول بکشد.
کودکان باید از چه نوع ماسکی استفاده کنند؟
کودکانی که کاملا سالم هستند می‌توانند از ماسک‌های غیر طبی یا پارچه‌ای استفاده کنند. اما، کودکانی که دچار بیماری‌های زمینه‌ای مانند سرطان، کیست‌های فیبروزی یا بیماری نقص ایمنی هستند، باید از ماسک‌های طبی استفاده کنند.
نکات کلیدی
مهم‌ترین علائم کرونا تب، سرفه خشک و خستگی مفرط هستند.
کودکان زیر یک سال و کودکانی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند، ممکن است علائم شدیدتری از خود نشان دهند.
با مشاهده علائم حاد و پایدار از جمله مشکلات تنفسی، کبودی لب‌ها، درد یا احساس فشار در قفسه سینه به پزشک مراجعه کنید.
مهارت های حرکتی، مهارت‌هایی هستند که روزانه با آنها سروکار داریم و در طول زندگی کاربرد بسیاری دارند. این مهارت‌ها به ما کمک می‌کنند تا کارهای متفاوتی از بلند کردن وسایل سنگین گرفته تا تایپ کردن یک متن را به سادگی انجام دهیم.
مهارت‌های حرکتی در کودکان از بدو تولد به صورت طبیعی شروع به رشد می‌کنند. اما با راهکارهایی می‌توانید به این فرآیند کمک کنید. در این مقاله به بررسی مهارت های حرکتی کودکان، علل اهمیت آن و نحوه تقویت این مهارت‌ها می‌پردازیم.
مهارت حرکتی چیست؟
مهارت‌های حرکتی شامل استفاده از عضلات کوچکی است که در دست‌ها، پاها، مچ، انگشتان دست و انگشتان پا قرار دارند. به‌طوری‌که مغز کودک باید بین حرکت عضلات و آنچه کودک می‌بیند هماهنگی ایجاد کند. به‌طور مثال، مهارت‌های حرکتی بر روی نگه‌داشتن چنگال هنگام خوردن غذا یا استفاده از مداد هنگام نوشتن تاثیر می‌گذارد.
مهارت های حرکتی کودکان زمانی رشد می‌کند که کودک از عضلات کوچک خود در دست، پا، مچ و انگشتان به‌خوبی استفاده کند. یعنی با گرفتن، نگه‌داشتن، فشار دادن یا گرفتن وسیله‌ای بین دو انگشت شست و سبابه عضلاتش را پرورش دهد.
ازجمله مهارت‌های حرکتی در سال‌های پیش از دبستان، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
چسباندن چیزی روی کاغذ
دست زدن (کف زدن)
لمس انگشتان
بستن و بازکردن دکمه
بستن یا باز کردن زیپ لباس یا کفش
ساختن برجی با ۱۰ بلوک از خانه‌سازی
کامل کردن پازل‌هایی با بیش از ۵ قطعه
توانایی گرفتن مداد و مدادرنگی هنگام رنگ‌آمیزی و کشیدن نقاشی
توانایی کشیدن یک دایره و خط صاف
توانایی استفاده از قیچی
چرا توجه به مهارت های حرکتی کودکان مهم است؟
رشد مهارت‌های حرکتی برای کودکان در سنین پیش‌دبستانی و مهد کودک بسیار مهم است. تا جایی که تحقیقات نشان می‌دهد تاکید بر فعالیت‌های فکری مانند حفظ حروف و اعداد در این مرحله اهمیت کمتری نسبت به پرورش مهارت‌های حرکتی دارد.
پرورش مهارت های حرکتی کودکان و تقویت هماهنگی چشم و دست‌ها در این مرحله بسیار حیاتی است. چرا که اساس یادگیری، نوشتن و نقاشی کردن را در سال‌های مدرسه پایه‌ریزی می‌کند. درواقع او را برای رفتن به مدرسه و حضور کارآمد در اجتماع مهیا می‌کند.
به‌طور مثال، نقاشی کردن یا نوشتن را تصور کنید. در این شرایط دست کودک باید به‌اندازه کافی قوی و هماهنگ باشد تا بتواند مداد را برای مدت طولانی نگه دارد. برای شرکت در مسابقات ورزشی و بازی با هم‌کلاسی‌هایش نیز باید هماهنگ باشد. اگر این شرایط برای کودک مهیا نباشد، او در دوران مدرسه خیلی زود خسته می‌شود و ممکن است با مشکلات تحصیلی مواجه شود.
اگر کودک مهارت‌های حرکتی را به درستی فرا گرفته باشد:
می‌تواند کارها را به‌طور مستقل انجام دهد و وسایل را جابه‌جا کند.
دنیای اطراف خود را می‌شناسد. که این امر سبب رشد مهارت‌های شناختی، گفتاری و حسی او می‌شود.
اعتمادبه‌نفس و حس استقلال او افزایش پیدا می‌کند که منجر به ارتقا مهارت عملکرد اجرایی او می‌شود.
توانایی‌های او ارتقا پیدا می‌کند و برای مراحل بعدی زندگی آماده می‌شود.
روش‌هایی تقویت مهارت های حرکتی کودکان
تقویت مهارت های حرکتی کودکان را برای حضوری بهتر و فعال‌تر در جامع آماده می‌کند. بستن بند کفش، مهارت گرفتن مداد در دست، جابه‌جا کردن وسایل، همگی در دسته مهارت‌های حرکتی قرار می‌گیرند. در ادامه به بررسی راه‌های مختلف برای تقویت این مهارت می‌پردازیم.
۱. استفاده از انگشتان
برای تقویت مهارت های حرکتی کودکان نوپا، وسایل کوچکی را برای او تهیه کنید که بتواند آنها را با انگشت شست و سبابه بلند کند. مثلا اسباب‌بازی‌هایی را در اختیار او قرار دهید که مانند تلفن‌های اسباب‌بازی دارای صفحه شماره‌گیری، کلید و دکمه باشد.
راه دیگر برای تقویت قدرت انگشتان، استفاده از اسفنج مرطوب است تا کودک بتواند آن را فشار دهد. یا با اسباب‌بازی‌هایی بازی کند که در شن دفن شده‌اند و او باید آنها را از درون شن در بیاورد.
۲. جابه‌جا کردن وسایل
کودکان نوپا معمولا علاقه خاصی به خارج کردن اسباب‌بازی‌ها از داخل سبد یا سطل مخصوص اسباب‌بازی دارند. یا برعکس علاقه دارند که وسایل را از روی زمین جمع کنند و به داخل سبد بریزند.
هر دو حرکت باعث تقویت عضلات حرکتی، افزایش تمرکز و استدلال شناختی کودک می‌شود. بنابراین، مانع کار کودک نشوید و اجازه دهید کودک به تلاش خودش ادامه بدهد. اگر هم به این دوکار علاقه ندارد، می‌توانید گام‌به‌گام این کار را انجام دهید تا او یاد بگیرد و همان کار را تکرار کند.
۳. قراردادن اجسام روی هم
برای تقویت مهارت های حرکتی کودکان نوپا می‌توانید از بلوک‌های خانه‌سازی پلاستیکی یا چوبی استفاده کنید. کودک برای قراردادن آنها روی هم به دست و مچی قوی و محکم احتیاج دارد. بنابراین، هنگام چیدن اجسام روی هم عضلات مچ و دستان او تقویت می‌شوند.
۴. نقاشی کشیدن
اغلب کودکان می‌توانند حدود ۱۵ ماهگی با مدادرنگی بازی کنند. روی کاغذ علامت‌گذاری کنند و تا رسیدن به ۲ سالگی نیز می‌توانند خط‌خطی کنند. بهتر است برای بچه‌هایی که دستان کوچکی دارند مدادرنگی‌های بزرگ یا گچ تهیه کنید. نقاشی با انگشت نیز گزینه خوبی است. نقاشی، هم مهارت‌های حرکنی کودک را پرورش می‌دهد و هم در پرورش خلاقیت کودکان موثر است.
۵. مهارت‌های پایه
درحالی که کودک بزرگ و بزرگتر می‌شود، او را تشویق کنید تا از هر دو دستانش هنگام انجام کارها استفاده کند. بازی‌هایی را برای او در نظر بگیرید که کودک بتواند از هر دو دستش استفاده کند.
۶. مهارت‌های ساخت
بازی با قطعات لگو، پازل‌ها، چسباندن قطعات ریل قطار به هم، فعالیت‌هایی هستند که مهارت های حرکتی کودکان را تقویت می‌کنند. کودک هنگام استفاده از بلوک‌های خانه‌سازی از دستان و انگشت‌هایش استفاده می‌کند. با چسباندن قطعات و فشردن آنها به هم یا هنگام کشیدن یا جدا کردن آنها از هم عضلاتش درگیر می‌شود.
این نوع مهارت‌ها قدرت انگشتان و دست‌ها را افزایش می‌دهد. به طوری که به کمک آنها کودک می‌تواند اعمال نیرو و مقاومت در برابر اعمال نیرو را تجربه کند. در نتیجه، می‌تواند عضلاتش را هنگام حرکت مدیریت کند که تا چه حد باید فشار وارد کند تا دو قطعه به هم بچسبند. یا چه میزان باید تلاش کند تا دو قطعه به‌هم چسبیده را جدا کند.
۷. مهارت استفاده از مداد
تقویت مهارت های حرکتی کودکان از خط‌خطی و رنگ‌آمیزی در دوران پیش از دبستان شروع می‌شود. این جریان تا زمان رفتن به مدرسه با نوشتن، نقاشی کردن و استفاده مداوم از مداد و خودکار ادامه می‌یابد.
تا جایی که در این دوران کودک کاملا بر کنترل اشیا با دستانش مسلط می‌شود و می‌تواند به خوبی از ابزار دیگر نیز مانند، مسواک و شانه استفاده کند.
۸. مهارت استفاده از قیچی
استفاده از قیچی قدرت انگشتان را تقویت می‌کند و میزان هماهنگی دست و چشم را افزایش می‌دهد. فعالیت‌های کلاسی که مرتبط با بریدن و استفاده از قیچی است، فعالیت ذهن را تشویق می‌کند و با دریافت اطلاعات از طریق چشم، حرکت دست‌ها را کنترل و هدایت می‌کند.
ترغیب دانش‌آموزان به استفاده از مواد بازیافتی و دست دوم مانند کاغذ باطله و شانه تخم‌مرغ، دو اثر مهم را در کودک باقی می‌گذارد. اول اینکه با ساختن کاردستی با این مواد، باعث تقویت مهارت های حرکتی کودک می‌شود. دوم، فعالیتی آگاهانه در جهت حمایت از محیط زیست را در او نهادینه می‌کند.
۹. مهارت غذا خوردن
اجازه دهید کودکان هنگام غذا خوردن خودشان در هر وعده غذایی، قاشق و چنگال را در دست بگیرند و غذا بخورند. صبور باشید و نگران کثیف شدن محیط و لباس‌های کودک نباشید.
محیط و لباس‌های مخصوصی برای وقت غذا تهیه کنید و اجازه دهید کودک خودش کنترل اوضاع را به‌دست بگیرد و یادبگیرد که چگونه باید غذا بخورد. با این کار هم مهارت‌های حرکتی او تقویت می‌شوند و هم کودک حس استقلال را تجربه می‌کند.
نقاشی با آبرنگ در پرورش خلاقیت کودکان بسیار موثر است. آبرنگ همچنین به شما اجازه می‌دهد که با استفاده از خلاقیت و تکنیک‌های مختلف، نقاشی‌های بسیار زیبایی را ترسیم کنید. در این مقاله به تعدادی از بهترین تکنیک های نقاشی با آبرنگ می‌پردازیم که می‌توانید به سادگی و با مواد اولیه بسیار ارزان آنها را به مرحله اجرا در بیاورید.
تکنیک های نقاشی با آبرنگ برای کودکان
در دوره دبستان بهتر است فعالیت‌هایی برای کودکان درنظر گرفته شود که منجر به رشد مهارت‌ها و خلاقیت در آنها شود. هر تکنیک نقاشی با آبرنگ به‌تنهایی مهارتی را در کودک بیدار می‌کند. آن مهارت را پرورش می‌دهد و پایه موفقیت‌های بعدی او خواهد شد. قبل از هر اقدامی بهتر است ابتدا، مواد لازم را برای نقاشی با آبرنگ تهیه کنید تا در اواسط کار دچار مشکل نشوید. یا مجبور نشوید که یک تکنیک را به‌دلیل نبودن مواد اولیه حذف کنید.
مواد لازم
رنگ‌های مایع آبرنگ (در صورت در دسترس نبودن می‌توانید از رنگ‌های غذا نیز استفاده کنید)
کاغذ مخصوص آبرنگ، به‌دلیل ضخامت و بافت مناسبی که دارد برای نقاشی با آبرنگ مناسب است.
قطره‌چکان
مداد و قلم‌مو
فنجان‌های کوچک رنگ
سینی نقاشی (برای محافظت از سطح زیر کار مناسب است. می‌توانید آن را با روزنامه یا سفره ضد آب جایگزین کنید.)
نمک، نمکدان و الکل
۱. تکنیک ساخت حباب
ساخت حباب‌های رنگی به‌کمک آبرنگ و قطره‌چکان از تکنیک های نقاشی با آبرنگ برای کودکان است که مهارت‌های حرکتی را در کودکان تقویت می‌کند، تمرکز را در آنها افزایش می‌دهد و بسیار سرگرم کننده است.
رنگ‌های مایع آبرنگ را در اختیار کودک قرار دهید تا با قطره چکان آن را بر روی کاغذ مخصوص آبرنگ بچکاند. می‌توانید برای هیجانی‌تر کردن و سرگرم کردن کودک قالب‌های کوچک مختلفی تهیه کنید. کودک هر قطره رنگی را داخل آن بچکاند و حباب‌های شکل‌دار بانمکی درست کند.
۲. تکنیک نقاشی با کمک حباب
همانطور که در قسمت بالا توضیح داده شد، بعد از اینکه کودک با استفاده از قطره‌چکان و آبرنگ روی کاغذ حباب کشید. این بار می‌تواند تکنیک دیگری را به نقاشی خود اضافه کند. با کمک نوک قطره‌چکان یا خلال دندان می‌تواند به هر قطره شکل خاصی را نسبت دهد.
به‌طور مثال، می‌تواند با کمک خلال دندان خطوطی چون، اشعه را به اطراف قطره زرد رنگ اضافه کند. آن را به یک خورشید زیبا تبدیل کند. برای قطره آبی رنگ چشم و دهان بگذارد و آن را به یک قطره آب خندان یا گریان تبدیل کند.
هنگامی که آبرنگ کاملا خشک شد، می‌توانید یک مداد برای کودک تهیه کنید تا بتواند طرح‌های بیشتری را به نقاشی اضافه کند. در این شرایط اجازه دهید کودک خودش تخیلش را به‌کار گیرد. هر قطره را همانگونه تجسم کند که تمایل دارد. اینگونه هم با رنگها و هم با تفاوت‌های آنها آشنا می‌شود و به‌عبارتی رنگ‌شناسی او پرورش می‌یابد. در عین حال قوه تخیلش نیز تقویت می‌شود. برای تقویت خلاقیت در کودک به مقاله نقاشی خلاق برای کودکان مراجعه کنید.
۳. نقاشی با الکل و آبرنگ
تکنیک های نقاشی با آبرنگ برای کودکان باید متناسب با توانایی‌ها و شناخت آنها از محیط اطراف انتخاب شود. در این روش کودک می‌تواند با کمک آبرنگ صفحه کاغذ را به هر شکلی که تمایل دارد رنگ کند.
سپس، چند قطره الکل روی صفحه رنگ شده بریزد. تماشای واکنش قطره‌های الکل با آبرنگ و ایجاد طرح‌های دایره‌ای واقعا مسحور کننده است. شما هم می‌توانید به فرزندتان ملحق شوید و بازی با رنگ و الکل را از دست ندهید. اگر الکل در دسترس شما نبود، آبلیمو نیز جایگزین مناسبی است.
۴. نقاشی با مداد شمعی و آبرنگ
در این روش ابتدا، کاغذ مخصوص آبرنگ را در ذهنتان به سه قسمت تقسیم کنید. به فرزندتان بگویید که در قسمت یک‌سوم پایینی با کمک مداد شمعی سفید رنگ کاغذ را خط‌خطی کند. سپس، با استفاده از رنگ سبز آبرنگ، آن قسمت را رنگ کند.
ترکیب مداد شمعی سفید رنگ و آبرنگ سبز رنگ بافت چمن مانندی را به نقاشی می‌دهد. می‌توانید نمونه آن را در تصویر مشاهده کنید. می‌توانید چیزهای بیشتری را به این نقاشی اضافه کنید که خود تکنیک دیگری است. در ادامه آن را بررسی خواهیم کرد.
۵. تکنیک پاشیدن رنگ روی کاغذ
در ادامه مرحله قبل می‌توانید تکنیک پاشیدن رنگ روی کاغذ را به طرحی که در دست دارید اعمال کنید. قبل از آن، می‌توانید چند نقطه رنگی با کمک قلم‌مو به نقاشی اضافه کنید. سپس، این بار نوک قلم‌مو را مرطوب و بعد به کمی رنگ آغشته کنید. قلم‌مو را به‌نحوی به سمت کاغذ قرار دهید که هنگامی که با انگشت دستتان روی نوک قلم‌مو ضربه زدید. رنگ روی کاغذ بپاشد.
تا این مرحله، چمن و چند نقطه رنگی به نشانه گل‌های موجود در علفزارها را با تکنیک های مختلف نقاشی کردیم. برای طرح آسمان می‌توان از اساسی‌ترین تکنیک نقاشی با آبرنگ یعنی شست‌وشوی با آبرنگ استفاده کرد.
۶. تکنیک شست‌وشو با آبرنگ
شست‌وشو با آبرنگ یکی از اساسی‌ترین مهارت‌ها در میان تکنیک های نقاشی با آبرنگ برای کودکان است. بعد از نقاشی چمنزار و گل‌ها برای کشیدن آبی آسمان می‌توانید از این تکنیک استفاده کنید.
ابتدا، یک قلم‌موی تمیز انتخاب کنید. آن را به آب تمیز آغشته کنید. سطح یک‌سوم بالایی کاغذ مخصوص آبرنگ را با قلم‌موی آغشته به آب کاملا بپوشانید. سپس، یک قطره بزرگ از رنگ آبی را در این قسمت رها کنید. خواهید دید که رنگ به‌سرعت سطح کاغذ را می‌پوشاند و حالت طبیعی ابر و باد مانندی را به رنگ آبی آسمان می‌دهد.
۷. تکنیک نقاشی با آبرنگ و نمک
در این تکنیک با اضافه کردن نمک به نقاشی، کمی به آن بافت بدهید. اما چگونه؟ می‌توانید بعد از اینکه با آبرنگ نقاشی را کامل کردید و قبل از اینکه نقاشی شما خشک شود؛ با نمکدان کمی نمک روی سطح آن بپاشید. نمک رنگ را به خود جذب می‌کند و بافت زیبایی به نقاشی شما می‌دهد.
۸. تکنیک اضافه کردن برنج
می‌توانید بعد از اینکه بخشی از نقاشی را با آبرنگ نقاشی کردید و قبل از اینکه رنگها خشک شوند، از برنج استفاده کنید. کمی برنج بر سطح نقاشی خود بپاشید. اجازه دهید تا نقاشی خشک شود. سپس، می‌توانید با کمک یک براش برنج‌ها را از روی نقاشی به‌آرامی پاک کنید. خواهید دید که برنج بافت جالبی به نقاشی شما می‌دهد.
۹. تکنیک استفاده از پلاستیک
این تکنیک کمی غیر قابل پیش‌بینی است که در ادامه بیشتر با آن آشنا خواهید شد. قبل از اینکه نقاشی خشک شود، می‌توانید پلاستیک‌های بسته‌بندی مواد را کمی مچاله کنید. آن را روی قسمت‌هایی که هنوز خشک نشده‌اند قرار دهید. صبر کنید تا کاملا خشک شود.
هنگامی که پلاستیک را بردارید شکل‌ها و خطوط جالبی خواهید دید. ممکن است حتی پلاستیک روی نقاشی لغزیده و رنگها را باهم مخلوط کرده باشد. نقاشی شما دیگر آن حالت مشخص و رنگ‌بندی منظم را نداشته باشد. در نتیجه، بافت و شکل جالبی را به نقاشی بدهد.
در پایان
از ترکیب تکنیک‌های مختلف در این مقاله توانستیم یک نقاشی زیبا خلق کنیم. اگرچه که از مجموع چندین روش یک نقاشی واحد خلق شد، اما هر کدام از آن تکنیک‌ها را می‌توان به‌صورت مستقل نیز استفاده کرد. اگر تکنیک‌های بیشتری را می‌شناسید می‌توانید آن را با ما در قسمت نظرات به‌اشتراک بگذارید.
کودک برای رشد و هماهنگ شدن با محیط اطرافش به فعالیت‌هایی احتیاج دارد که شخصیت و مهارت‌های او را پرورش دهد. نقاشی راهی برای پرورش این مهارت‌ها است. هر تکنیک نقاشی کاربرد متفاوتی دارد و یک بعد از مهارت‌های کودک را تقویت می‌کند. نقاشی با قیچی کودک را با مفهوم برش، نظریه رنگها و ترکیب‌بندی آشنا می‌کند. برای آشنایی بیشتر و بهتر با تکنیک نقاشی خلاقانه با قیچی با ادامه این مقاله همراه باشید.
تکنیک نقاشی خلاقانه با قیچی چیست؟
هنری ماتیس (Henry Matisse) هنرمند نقاشی است که در اواخر دهه ۷۰ زندگی‌اش تکنیک جدیدی را به دنیای هنر معرفی کرد. او این تکنیک را نقاشی با قیچی نامید. به کمک قیچی و کاغذ، به‌جای استفاده از مداد و ترسیم طرح‌های مختلف، برش‌های کاغذی زیبایی را ایجاد کرد. به این ترتیب نقاشی خلاقانه با قیچی جای خودش را در بین هنرمندان باز کرد. این تکنیک علاوه بر زیبایی و حالت متفاوتی که دارد، فواید بسیاری نیز به‌خصوص برای کودکان دارد.
فواید تکنیک نقاشی خلاقانه با قیچی برای کودکان چیست؟
هنگامی که کودک با قیچی کار می‌کند علاوه بر تمرکز، مهارت‌های حرکتی او نیز تقویت می‌شوند. برای آشنایی بیشتر در این زمینه به مقاله مهارت های حرکتی کودکان و راه‌های تقویت آن مراجعه کنید.
کودک با اشکال هندسی مختلف آشنا می‌شود. با برش دادن کاغذ به‌صورت مربع، مستطیل، مثلث و دایره، به‌صورت ملموس با مفهوم این اشکال و زاویه و ضلع آشنا می‌شود. با دنیای بیرون همانندسازی می‌کند. بهتر می‌تواند ماهیت آنها را درک کند و راحت‌تر برای رفتن به مدرسه آماده می‌شود.
نقاشی با قیچی خلاقیت کودک را نیز تقویت می‌کند. چرا که کودک همیشه از مداد، مداد رنگی، آبرنگ و ابزار دیگر برای نقاشی کردن استفاده کرده است. اما اینبار شرایط تغییر کرده است. او باید تمام تمرکزش را بر روی خلق اثری بگذار که بدون رسم آن بر کاغذ بتواند آن را کاملا تجسم کند. سپس، بتواند به‌درستی آن را برش دهد.
کودک با مفهوم تقابل رنگها یا به‌اصطلاح کانترست آشنا می‌شود. درک می‌کند که اگر یک قطعه آبی رنگ را روی یک کاغذ با زمینه آبی بچسباند، آن قطعه اصلا دیده نمی‌شود. بنابراین، هنگامی که رنگ کاغذ پس زمینه را انتخاب کرد؛ یادمی‌گیرد که هنگام انتخاب رنگ قطعات بیشتر فکر کند. در این مرحله می‌توانید درمورد رنگ‌های متضاد و مکمل نیز با کودک صحبت کنید. برای مطالعه بیشتر می‌توانید مقاله تاثیر نقاشی بر کودکان را مطالعه کنید.
نحوه نقاشی با قیچی، متد هنری ماتیس
برای شروع نقاشی ابتدا مواد لازم آن را تهیه کنید تا وسط کار دچار مشکل نشوید. در ادامه مواد لازم و نحوه تهیه نقاشی خلاقانه با قیچی را آموزش خواهیم داد.
مواد لازم برای ساخت این کلاژهای زیبا
کاغذ سفید یا کاغذهای بزرگ آبرنگ
کاغذ رنگی یا کارتن‌های رنگی روشن (که باید در تضاد با رنگ زمینه انتخاب شوند)
آبرنگ (یا هر رنگ دیگری که در دسترس است مناسب است)
چسب مایع
قیچی
مداد یا ماژیک مشگی رنگ (برای اینکه بتوانید اثر هنری خود را امضا کنید)
دستورالعمل
برای اینکه کودک درک بهتری از کاری که می‌خواهد انجام دهد داشته باشد، نمونه‌ای از آثار ماتیس را به او نشان دهید. تا ایده‌ای در ذهنش شکل بگیرد و از انجام آن احساس خوبی دشته باشد.
گام نخست
ابتدا می‌توانید کاغذ آبرنگ را خودتان رنگ کنید یا بچه‌ها با آبرنگ آن را رنگ کنند. یا کودک ابتدا، برش‌های مورد نظر را انجام دهد. سپس، هر قطعه را رنگ‌آمیزی کند. یا می‌توانید از کاغذهای رنگی نیز استفاده کنید.
کاغذی که با آبرنگ، رنگ کرده‌اید پس از خشک شدن کمی مچاله می‌شود. برای جلوگیری از مچاله شدن کاغذ، قبل از رنگ کردن آن، یک X بزرگ پشت کاغذ بکشید. بعد، آن را رنگ کنید. سپس، اجازه دهید برگه‌ها خشک شوند.
گام دوم
بعد از اینکه کاغذهای رنگ شده خشک شدند، وقت برش زدن و استفاده از قیچی است. نحوه استفاده از قیچی و برش زدن با قیچی را به کودک آموزش دهید. برش‌ها به دو صورت ارگانیک و یا هندسی انجام می‌شوند.
برش ارگانیک (Organic) برشی است که در مقایسه با برش هندسی (Geometric) لبه‌های کمتری دارد. شکل غیرقابل پیش‌بینی و تعریف نشده‌ای دارد. به‌طور مثال، مربع و مستطیل زاویه دارند و یک برش هندسی محسوب می‌شوند. در حالی که دایره، اشک و قلب برش ارگانیک محسوب می‌شوند.
برگ‌ها، به‌دلیل تنوع در شکل ظاهری، الگوی خوبی برای حالت انتزاعی این تکنیک هستند. انتخاب برگ از آن جهت انتخاب خوبی است که بر اساس آنچه در طبیعت دیده می‌شود، الگوبرداری می‌شوند. کمی برگ تهیه کنید تا کودک با نگاه کردن به آنها بتواند الگویی را در ذهنش تجسم کند. درنهایت بتواند یک نقاشی خلاقانه با قیچی درست کند.
اگر بچه‌ها حدود ۴ ساله یا کمتر از آن هستند، می‌توانید اشکال مختلف را روی کاغذ رسم کنید. سپس، هنگام برش زدن اشکالی چون، دایره و مارپیچ نحوه حرکت قیچی را به او نشان دهید تا کودک یادبگیرد.
کاغذها را به شکل‌های مختلف به فرم زیگزاگ، مارپیچی، مواج، مربع، مستطیل و دایره برش دهید. سپس، کودک نیز همان مراحل را مانند شما تکرار کند. برای آشنایی بیشتر با کاربرد برگ و بازی با برگ‌ها می‌توانید به مقاله کاردستی پاییزی برای کودکان مراجعه کنید.
گام سوم
اجازه دهید بچه‌ها رنگ پس‌زمینه دلخواه خود را انتخاب کنند. البته، بهتر است رنگ پس‌زمینه از بین رنگ‌های روشن انتخاب شود.
گام چهارم
برای آموزش درست مصرف کردن و استفاده بهینه از موادی که کودک در اختیار دارد، کمی خلاقیت به‌خرج دهید. به او نشان دهید که چگونه با هر شکلی که می‌برید هم یک شکل مثبت و هم یک شکل منفی به‌وجود می‌آید.
به طوری که از هر دو حالت می‌توان به‌خوبی استفاده کرد. ماتیس نیز همین کار را انجام می‌داد. اشکال مثبت همان برش‌های مربعی، مستطیلی زیبایی هستند که روی کاغذ برش می‌زنید . اشکال منفی نیز باقیمانده برش‌ها هستند. آثار هنری مختلفی برای ساخت نقاشی خلاقانه با قیچی با استفاده از هر دو شکل می‌توانید ایجاد کنید.
گام پنجم
در این مرحله که برش‌ها آماده و رنگ شده‌اند و کاغذ پس‌زمینه نیز آماده است، کودک می‌تواند چسب را بردارد. قطعه‌های رنگی برش زده شده هندسی و ارگانیک و قطعات باقیمانده را روی کاغذ پس‌زمینه با چسب مایع بچسباند.
کودک می‌تواند ابتدا، اشکال هندسی مانند، مربع، مستطیل یا مثلثی را که برش زده است را روی کاغذ بچسباند. سپس، اشکال ارگانیک بی‌قاعده را روی آن بچسباند. یا متناسب با سلیقه خودش یک نقاشی خلاقانه با قیچی، رنگ و چسب خلق کند. آن را قاب کند و در اتاقش نصب کند.
گام ششم
در آخر، همه بچه‌ها با همکاری هم میز کار خود را تمیز و مرتب کنند. وسایل را سر جای خود بگذارند. به‌این ترتیب، علاوه بر بازی و نقاشی، نظم و ترتیب را نیز یادمی‌گیرند.
اگر دوران نوجوانی خود را به‌یاد بیاوریم، می‌بینیم که ما نیز گاهی از دست اطرافیانمان عصبانی می‌شدیم و پرخاش می‌کردیم. همه این‌ها بخشی از فرآیند طبیعی رشد در دوره نوجوانی است. اما، اکنون در رابطه با فرزند نوجوانمان باتوجه به عصری که قرار داریم چه باید بکنیم؟ اگر فرزند نوجوانتان مرتبا چه لفظی، چه فیزیکی پرخاش می‌کند، این امر می‌تواند مشکل‌ساز شود. در این مقاله علل و نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر را بررسی خواهیم کرد.
علل پرخاشگری در نوجوانان چیست؟
یک پژوهش از Parentline Plus که در سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ انجام شده است، نشان می‌دهد که « ۶۰٪ تماس‌ها با این موسسه متعلق به پرخاش کلامی نوجوانان بوده است. تقریبا یک سوم یا ۳۰٪ تماس والدین نیز مربوط به خشونت فیزیکی نوجوان بوده است. »
این ارقام نشان می‌دهد تعداد بسیاری از والدین نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر را نمی‌دانند و قادر به مدیریت شرایط نیستند. برای مدیریت رفتار پرخاشگرانه نوجوان ابتدا باید دلایل آن را شناسایی کنید. تا علت درد را نیابید نمی‌توانید آن را درمان کنید. در ادامه علل این تنش‌ها و رفتارها را بررسی خواهیم کرد.
۱. اعتمادبه‌نفس پایین
بعضی از نوجوان‌ها اعتمادبه‌نفس پایینی دارند و سعی می‌کنند این موضوع را از دیگران پنهان کنند. هنگام معاشرت با هم‌سالانشان، به‌نحوی رفتار می‌کنند که دیگران نفهمند. به‌همین دلیل دائما خودشان را از دید بقیه پنهان می‌کنند. دائما بهانه می‌آورند و یا گاهی برعکس، پرخاش می‌کنند.
۲. الگو گرفتن
گاهی رفتار نوجوانان تحت تاثیر رفتار دوستانشان است. از آنها الگوبرداری می‌کنند و رفتار پرخاشگرانه‌ای نشان می‌دهد. در این شرایط بهتر است علل این خشم و پرخاش آنها را پیگیری کنید.
آیا دوستان فرزندتان آنها را مسخره می‌کنند که فرزند نوجوان شما به فرد پرخاشگری تبدیل شده است؟ یا مثلا، از طرف دوستانش تحت فشار است و برای قرار گرفتن در جمع دوستان و اثبات وجود خود این واکنش را نشان می‌دهد.
یا شاید در خانه با او برخورد خشونت‌آمیزی شده است و در مقابل، او نیز اینگونه رفتار می‌کند. چرا که، بچه‌ها از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. اگر با کودک یا نوجوان برخورد فیزیکی کنید. او یاد می‌گیرد که خشونت و پرخاشگری پاسخ قابل قبولی به استرس یا هر اختلاف نظری است.
۳. حوادث آسیب‌زا
مرگ یا بیماری یکی از عزیزان، طلاق، آزار و اذیت افراطی خواهر، برادر و هم‌کلاسی‌ها در دوران نوجوانی به‌شدت استرس‌زا است. دوران نوجوانی دوران بسیار حساسی است. نوجوان همزمان دچار بلوغ و تغییرات فیزیکی و درونی است. ممکن است نتواند شرایط را تحمل کند، از خود واکنش شدیدی نشان دهد و فشار روحی را با پرخاش بروز دهد.
۴. سوء استفاده
آزار جسمی و جنسی یکی دیگر از دلایل رفتار پرخاشگرانه در میان نوجوانان است. این سوء استفاده باعث می‌شود نوجوان احساس عصبانیت، شرمندگی و ناکافی بودن کند. چون نمی‌تواند در مورد آن با کسی صحبت کند، احساس خشم خود را با پرخاش بروز می‌دهد.
۵. اختلالات روانی و پزشکی
اختلالات روانی مانند، اختلال دوقطبی، حملات عصبانی شدید و افسردگی ممکن است دلیل پرخاشگری در نوجوانان باشد. اختلالات پزشکی چون آسیب‌های مغزی و صرع نیز از دیگر عوامل رفتار پرخاشگرانه در نوجوانان است. در هر دو حالت، اختلالات روانی و پزشکی، با مراجعه به پزشک می‌توان آنها را درمان کرد و پرخاشگری را کنترل کرد.
۶. اختلال یادگیری و اختلال در تمرکز (ADHD)
نوجوانانی که از اختلال یادگیری و ADHD رنج می‌برند با مشکلات اجتماعی و احساسی بسیاری مواجه هستند. چرا که هم باید برای یادگیری بسیار تلاش کند و هم ممکن است توسط افراد دیگر مورد تمسخر واقع شود. همین موضوع خشم و عصبانیت او را برمی‌انگیزد و باعث می‌شود نوجوان با پرخاش عصبانیتش را ابراز کند.
نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر چگونه باید باشد
بحث و تبادل نظر بخش جدانشدنی از زندگی است. در دوره نوجوانی اعتراض‌ها از کوبیدن درها به هم شروع شده و به داد و فریاد و گاهی خشونت بدنی منجر می‌شود. اما چگونه می‌توان این شرایط را تحت کنترل قرار داد؟ در این مواقع بهترین نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر چیست؟
۱. الگوی خوبی برای نوجوان باشید
فراموش نکنید شما الگوی فرزندتان هستید. اگر شما هنگام عصبانیت پرخاش کنید، نمی‌توانید از آنها توقع داشته باشید که هنگام عصبانیت منطقی رفتار کنند. یا آرامش خود را حفظ کنند و فریاد نزنند. در این شرایط نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر چگونه باید باشد؟
تن صدایتان را کنترل کنید. از فریاد زدن خودداری کنید. آرامش خود را حفظ کنید. در صورت لزوم ممکن است لازم باشد چند دقیقه خود را از شرایط دور کنید تا عصبانیت‌تان فروکش کند. سپس، با فرزندتان صحبت کنید.
۲. کلمات سلاح قدرتمندی هستند
نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر به دلیل شرایط حساس این دوره که پیش‌تر به آن اشاره شد مستلزم رعایت چند نکته است. هنگام برقراری ارتباط با کودک یا صحبت کردن با او سعی کنید از کلماتی استفاده کنید که نوجوان را تحریک نکند. با طعنه با او صحبت نکنید.
اگر سوالی ذهنتان را درگیر کرده است، به‌جای اینکه به‌طور مستقیم از او بپرسید که «چه اتفاقی افتاده است؟». می‌توانید اینگونه بپرسید: «آیا چیزی هست که بخواهید به من بگویید؟» یا به‌طور مثال، به‌جای اینکه بگویید «این چه وقت آمدن است؟» بگویید: «کمی دیرتر از آنچه انتظار داشتم به خانه برگشتید»
با این روش می‌توانید شرایط را به‌خوبی کنترل کنید. قدرت کلمات آنقدر زیاد است که هم می‌تواند تسلی بخش روح باشد و هم جراحتی فراموش نشدنی بر آن به‌جای بگذارد. این ما هستیم که انتخاب می‌کنیم از کدام لبه زبان‌مان استفاده کنیم.
۳. مرزها را برای فرزندانتان شفاف‌سازی کنید
در مورد مرزهای اخلاقی شفاف عمل کنید. به آنها پایبند باشید. فرزند نوجوان شما باید بداند که چه چیزی غیرقابل قبول است و نباید از آن مرزها عبور کند. به فرزند نوجوانتان بگویید که خشونت غیرقابل تحمل است. او فردی است که می‌تواند احساسش را با صحبت کردن به‌راحتی با والدین خود درمیان بگذارد.
۴. تکنیک‌های آرام کردن نوجوان
نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر با استفاده از تکنیک‌های آرام کردن، مدیتیشن و یوگا تنش را در او کاهش می‌دهد. اجازه می‌دهد نوجوان زمانی را با خودش تنها باشد و تصمیم بهتری هنگام خشم بگیرد. برای کنار آمدن با استرس، خشم و کنترل هر دوی این‌ها فرزندتان را با تکنیک‌های آرام کردن آشنا کنید.
۵. قرارداد رفتاری تعیین کنید
می‌توانید قراردادهای رفتاری برای فرزند نوجوانتان تعیین کنید. با او صحبت کنید که مسئولیت رفتارش را به‌عهده بگیرد.
می‌توانید یک دفترچه تهیه کنید. رفتارهای درست و غلط او را ثبت کنید. امتیاز‌دهی کنید یا ستاره بدهید. اگر کار درستی انجام داد به او پاداش خوبی دهید. درمقابل، اگر کار ناشایستی مرتکب شد امتیاز منفی به او بدهید و او را از انجام فعالیتی محروم کنید.
پاداش و جزا را متناسب با روحیه فرزندتان انتخاب کنید. پاداش مادی درنظر نگیرید. پاداشی چون، وقت گذراندن با دوستانشان، رفتن به سینما و مانند آن فکرخوبی برای انگیزه دادن به نوجوان است. این نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر، او را مسئولیت‌پذیرتر می‌کند. باعث می‌شود روی رفتارش فکر کند و دفعه بعد کنترل بهتری بر رفتارش داشته باشد.
هنگامی که فرزندتان دچار مشکل می‌شود و پرخاش می‌کند، ممکن است به این دلیل باشد که چیزی او را مضطرب می‌کند. در این شرایط بهترین نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر مشاوره و شنیدن سخنانش است. برای رسیدن به نتیجه بهتر می‌توانید تمام اعضای خانواده را در این مشاوره مشارکت دهید.
صحبت باهم و راهنمایی گرفتن از درمانگر متخصص می‌تواند بسیار مفید باشد. می‌تواند تعارضات و مشکلات در روابط بین والدین و فرزندان و فرزندان با هم را برطرف کند.
یا می‌توانید جلسات مشاوره خانوادگی هفتگی، روزانه یا ماهیانه (متناسب با شرایط خانواده و مشکلاتی که پیش آمده است) تشکیل دهید. همه اعضای خانواده باهم و در نهایت آرامش و منطق دلایل پرخاش فرزند نوجوان را ریشه‌یابی کنند.
به صحبت‌های فرزندتان گوش دهید. به او اطمینان خاطر دهید که او را می‌شنوید و مشکلاتش را درک می‌کنید. این نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر او را آرام‌تر می‌کند و خشم و عصبانیتش را کاهش می‌دهد.
در پایان
اکنون که با علل پرخاشگری و نحوه برخورد با نوجوان پرخاشگر بیشتر آشنا شدید، علائم شروع آن را بهتر درک می‌کنید. با شروع این علائم در فرزندتان هوشیار باشید. علائم را نادیده نگیرید. از فرزندتان حمایت کنید. او را ببینید و بشنوید. زیرا، نوجوان با دیدن و شنیده شدن است که احساس آرامش و امنیت بیشتری می‌کند و به این اطمینان خاطر بیش از هرچیز دیگری احتیاج دارد. شاید با یک محبت و دلگرمی کوچک احساس کند از طرف شما درک می‌شود و دیگر به رفتار پرخاشگرانه‌اش ادامه ندهد.
رنگها همه‌جا در اطراف ما هستند و بر روحیه ما تاثیر می‌گذارند. هر رنگ انرژی مخصوصی دارد و نقش مهمی در زندگی انسان ایفا می‌کند. بنابراین، مهم است که کودکان را با رنگها آشنا کنیم تا بهتر بتوانند محیط اطرافشان را بشناسند. بهتر است آموزش رنگ ها به کودکان را با تجربه کردن و درک رنگها از طریق بازی به آنها معرفی کنید. در ادامه درباره این روش‌ها بیشتر صحبت می‌کنیم.
آموزش رنگ ها به کودکان را از چه سنی شروع کنیم؟
بچه‌ها معمولا از ۱۸ ماهگی به بعد می‌توانند رنگها را تشخیص دهند. از ۲.۵ تا ۳ سالگی به بعد نیز می‌توانند رنگها را نام ببرند.
آشا، روانشناس کودکان، می‌گوید:
شما می‌توانید آموزش رنگ ها به کودکان را از ۲ سالگی به بعد شروع کنید. کودکان نوپا معمولا گرایش بیشتری به سمت رنگ‌های روشن دارند. بنابراین، آموزش را با رنگ‌های اصلی چون، قرمز، سبز، زرد و آبی شروع کنید. قبل از اینکه از این چهار رنگ فراتر روید و کودک را با رنگ‌های بیشتری آشنا کنید، اجازه دهید کودک ابتدا مفهوم رنگ‌های اساسی را به‌خوبی درک کند.
تحریک ذهن کودک برای یادگیری رنگها کاری خسته کننده است که نیازمند صبر و خلاقیت است. چرا که کودکان با مفاهیم انتزاعی بهتر ارتباط برقرار می‌کنند. یعنی کلمات و حروف که مفاهیم انتزاعی دارند را زودتر از رنگها که ویژگی ادراکی بصری یک شی است یاد می‌گیرند.
نحوه آموزش رنگ ها به کودکان نوپا
هرچه حواس کودک به رنگها بیشتر معطوف شود، رنگها را بهتر یاد می‌گیرد. بنابراین، شرایطی را برای کودک فراهم کنید که دائما و هر روز در معرض یادگیری قرار بگیرد. بهتر است آموزش رنگ ها به کودکان از طریق فعالیت‌های روزانه، بازی و سرگرمی‌های مناسب انجام شود.
۱. بشقابی رنگارنگ تدارک ببینید
سعی کنید فرزندانتان را در فرآیند آشپزی و خرید کردن شرکت دهید. هنگام پخت غذا سبزیجاتی چون هویج، فلفل، خیار، کدو و مانند آن را در اختیار او قرار دهید. خردسالان معمولا علاقه زیادی به بازی کردن با آنها دارند.
در این هنگام، اگر فرزند خردسالتان پرسید نام این چیست؟ سعی کنید نام آن سبزیجات یا هرچیز دیگری که در دسترس او است را با رنگ آن بیان کنید. به‌طور مثال، بگویید گوجه قرمز یا هویج نارنجی.
هنگام خرید، هر چیزی را که انتخاب می‌کنید با رنگ آن مانند برنج سفید، نان قهوه‌ای، فلفل قرمز معرفی کنید. با این روش، علاوه بر آموزش رنگ ها به کودکان و آشنا کردن آنها را با نام محصولات آشنا می‌کنید.
۲. بازی کارآگاه
این بازی یک بازی قدیمی برای آموزش هدفمند مفاهیم و مطالب به‌وجود آمده است. این نوع بازی روال خاصی ندارد و متناسب با نیاز و سلیقه شما می‌تواند تغییر کند.
برای آموزش رنگ ها به کودکان و اسامی آنها در بازی کارآگاه می‌توانید خودتان ابتدا بازی را شروع کنید. به این روش که بگویید: «من با چشمان کوچکم به‌دنبال وسایلی هستم که قرمز رنگ هستند.»
سپس، در خانه به‌دنبال وسایل قرمز رنگ بگردید و هنگامی که به‌طور مثال، یک برس موی قرمز رنگ پیدا کردید، بگویید «این برس قرمز است» و نوبت را به کودکتان بدهید تا او نیز در پیدا کردن شی قرمز دیگری تلاش کند.
یا می‌توانید این بازی را در طبیعت با فرزندتان انجام دهید. یک روز را در طبیعت با فرزندتان سپری کنید و با جستجو به‌دنبال رنگها در طبیعت هم کودک را با محیط اطرافش بیشتر آشنا می‌کنید. هم رنگها را به او آموزش می‌دهید.
اگر فرزندتان در اوایل مسیر دچار اشتباه شد، نگران یا عصبی نشوید. تنها کافی است به او زمان دهید تا بتواند با بازی ارتباط برقرار کند و کم‌کم رنگها را از هم تشحیص دهد.
۳. ریتم و آواز
طبق مطالعاتی که تاکنون صورت گرفته است، موسیقی تاثیر بسیار قوی در رشد کودکان دارد. سعی کنید ویدئوهای انیمیشنی که رنگها را از طریق آواز، شعر و ریتم به کودک می‌آموزند را برای او تهیه کنید.
سعی کنید برای کارایی بیشتر شما نیز با کودک همراه شوید. بچه‌ها ریتم‌ها را راحت‌تر به‌یاد می‌آورند و این یک روش عملی در یادگیری رنگها است.
۴. مسابقه رنگها
این بازی را والدین در خانه با بچه‌ها یا معلم‌ها در مدرسه با دانش‌آموزان می‌توانند انجام دهند. اجازه دهید کمی مهارت‌های حرکتی کودک را حین یادگیری رنگها تقویت کنیم.
از آنجایی که بچه‌ها علاقه زیادی به جنب‌وجوش دارند، می‌توانید پازلی از رنگها را تهیه کنید. بعضی از قسمت‌های آن را بردارید. پازل را روی تخته یا دیوار اتاق نصب کنید. یک مسابقه ترتیب دهید. هر فردی که زودتر توانست حدس بزند جای کدام رنگ در پازل خالی است، برنده است و جایزه را می‌برد.
اگر تعداد دانش‌آموزان زیاد است، برای اینکه کودکی حین دویدن آسیب نبیند، بهتر است فضای بزرگتری را برای بازی درنظر بگیرید.
چون بچه‌ها عاشق بازی و اسباب‌بازی هستند می‌توانید وسایل بازی دیگری را برای آنها تهیه کنید. وسایلی چون، اسباب‌بازی‌های رنگی، بلوک‌های الفبا، کتاب تطبیق رنگها و بازی‌های حافظه برای آموزش رنگ ها به کودکان ابزار مناسبی هستند.
۵. اشیای همسان را با هم مقایسه کنید
یک راه برای آموزش و حفظ بهتر رنگها در ذهن کودک، نمایش تقابل رنگها به آنها است. اما از آنجایی که کودکان خردسال هنوز اول راه هستند و تازه با رنگها آشنا شده‌اند، برای آموزش تقابل رنگها در اشیای مختلف، از وسایلی استفاده کنید که مانند هم هستند. دیویا، معلم مهد کودک الماس‌های کوچک، می‌گوید:
انتخاب اشیای همانند تقابل رنگها را بهتر در ذهن کودک حک می‌کند. یعنی اگر می‌خواهید رنگ آبی و قرمز را به کودک بیاموزید. یک توپ قرمز و یک بادکنک یا توپ آبی را انتخاب کنید تا در ذهن کودک بنشیند. انتخاب یک توپ آبی و یک پیراهن قرمز انتخاب اشتباهی است. چرا که کودک را بیشتر گیج و گمراه می‌کند.
۶. نقاشی با انگشت
نقاشی یکی از تکنیک‌هایی است که علاوه بر سرگرمی، بسیاری از مهارت‌های مختلف را نیز در کودک پرورش می‌دهد. برای آموزش رنگ ها به کودکان می‌توانید نقاشی با دست و انگشت را برای کودک درنظر بگیرید.
کودکان نوپا و خردسالان مطالب جدید را به‌واسطه لمس اشیا بهتر می‌آموزند. بنابراین، می‌توانید رنگ‌های مختلف را برای کودک تهیه کنید. تا با نقاشی با دست رنگها را بهتر درک کند. نقاشی با انگشتان مهارت‌های حسی و حرکتی و خلاقیت را در کودکان تقویت می‌کند. دست‌ها و انگشتان آنها را نیز درگیر می‌کند.
اگر نگرانید که ممکن است کودک دست‌های رنگی‌اش را به دهان و چشمانش بزند. می‌توانید از رنگ‌های خانگی استفاده کنید.
۷. رنگ‌آمیزی با مداد شمعی
از کتاب‌های رنگ‌آمیزی برای آموزش رنگ ها به کودکان استفاده کنید. از فرزندتان بخواهید که مانند نمونه تصاویر را رنگ کند. یا کتاب‌هایی را تهیه کنید که نمونه نداشته باشند و اجازه دهید کودک مطابق با میل خودش رنگها را انتخاب کند.
۸. لمس رنگها
بازی لمس رنگها را می‌توانید در خانه یا مدرسه با بچه‌ها انجام دهید. درست مثل بریده‌های روزنامه که هنگام یادگیری الفبا از آنها استفاده می‌کردید و بچه‌ها باید دور هر کلمه را خط می‌کشیدند. در اینجا نیز بچه‌ها می‌توانند از بریده جراید یا کتاب‌ها رنگ مورد نظر را پیدا کنند. یا اگر در کلاس پوسترهای رنگی دارید، یک رنگ را تعیین کنید. بچه‌ها باید بتوانند رنگ مورد نظر را به همراه وسیله‌ای که حاوی رنگ مورد نظر است را روی پوستر نشان دهند و آن را نام ببرند.
آخرین دیدگاه‌ها