اضطراب جدایی در کودکان چیست، چه نشانه‌هایی دارد و چگونه درمان می‌شود؟

توسط مینا معین | دی ۱۰, ۱۳۹۹ | عمومی | ۰ دیدگاه

اضطراب جدایی در کودکان به عنوان ترس از دوری از مراقبان اصلی تعریف می‌شود. رایج‌ترین روش کودکان برای نشان دادن این ترس، قشقرق به پا کردن و چسبندگی است. اضطراب جدایی مرحله‌ای سالم و طبیعی از رشد کودک در سنین ۸ تا ۱۴ ماهگی است. از سوی دیگر، اختلال اضطراب جدایی زمانی تشخیص داده می‌شود که کودک خارج از این مرحله طبیعی، علائم اضطراب جدایی را بروز می‌دهد.

مطالعات نشان می‌دهند که سه تا چهار درصد کودکان به اختلال اضطراب جدایی دچار هستند. احتمال ابتلای این کودکان به مشکلات دیگر سلامت روان نیز بالاتر است. حدود یک سوم کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی در بزرگسالی تشخیص یک مشکل سلامت روان را دریافت می‌کنند. در ادامه با این موضوع بیشتر آشنا می‌شوید.

نشانه‌های اضطراب جدایی در کودکان

علائم اضطراب جدایی زمانی اتفاق می‌افتد که کودک از والدین یا مراقبانش جدا شود. ترس از جدایی می‌تواند منجر به رفتارهای مرتبط با اضطراب شود. برخی از معمول‌ترین رفتارهای این کودکان عبارت‌اند از:

• چسبیدن به والدین
• گریه شدید
• امتناع از انجام کارهایی که نیاز به جدایی از والدین دارند
• مشکلات جسمی مانند سردرد و استفراغ
• قشقرق‌های هیجانی و خشونت
• امتناع از رفتن به مدرسه
• عملکرد ضعیف در مدرسه
• عدم تعامل سالم با کودکان دیگر
• خودداری از تنها خوابیدن
• کابوس دیدن

تفاوت اضطراب جدایی و اختلال اضطراب جدایی

هنگامی که شما یا سایر مراقبان فرزندتان، دور از دید نوزاد باشید، او احتمالا میزانی از اضطراب جدایی را تجربه خواهد کرد. این یک مسئله طبیعی از رشد کودکان است و معمولا در هشت ماهگی شروع می‌شود و تا دوسالگی کودک ادامه دارد. از دید یک نوزاد، وقتی شما از دید او خارج می‌شوید یعنی برای همیشه از بین رفته‌اید. کم‌کم که نوزاد بزرگتر می‌شود از طریق تجربه یاد می‌گیرد که شما بازخواهید گشت و در نتیجه جدایی برای او آسان‌تر می‌شود.

از سوی دیگر، طبیعی است که برخی از کودکان بزرگتر به ویژه آن‌هایی که خجالتی هستند دوست نداشته باشند والدینشان را ترک کنند. با این حال، معمولا در این موقعیت، یک والد می‌تواند فرزندش را به سمت شرکت در کارهای گروهی هدایت کند. کودکان بالای دو سالی که به این تغییر مسیر پاسخ نمی‌دهند یا علائم شدید را نشان می‌دهند، ممکن است دچار اختلال اضطراب جدایی باشند. اختلال اضطراب جدایی در کودکان شامل علائم زیر است.

• اصطراب جدایی نامتناسب با سن در کودکان بزرگتر
• ترس یا نگرانی بیش از حد از اینکه اتفاقی برای والدین بیفتد
• امتناع از شرکت در فعالیت‌هایی که مستلزم جدایی هستند و همچنین گریه‌های تسلی‌ناپذیر در مدت زمان جدایی
• سردرد
• ناراحتی معده

اختلال اضطراب جدایی در کودکان زمانی تشخیص داده می‌شود که علائم آنقدر شدید باشند که حداقل چهار هفته در عملکرد روزانه کودک تداخل ایجاد کند. همچنین زمانی که کودک به دلیل اجتناب از جدایی، مسائل مهم در زندگی‌اش مثل مدرسه و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی را از دست بدهد، تشخیص اختلال اضطراب جدایی به او داده می‌شود.

ارتباط اضطراب جدایی با افسردگی

یک مطالعات نشان داد که حدود ۷۵ درصد از کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی تا سن ۳۲ سالگی به افسردگی مبتلا شده‌اند. اگرچه این مطالعه ثابت نکرده است که اختلال اضطراب جدایی، علت افسردگی در این افراد است، اما ارتباط میان این دو اختلال بسیار قابل توجه است. اختلال اضطراب جدایی در کودکان و افسردگی علائم مشترک بسیار زیادی دارند. چسبیدن به والدین، امتناع از رفتن به مدرسه و پرهیز از فعالیت‌های اجتماعی، نگرانی از اینکه ممکن است صدمه ای به خود یا والدین وارد شود و شکایت‌های مبهم جسمی مانند سردرد، دل‌درد و درد عمومی از علائم رایج هر دو اختلال است.

از سوی دیگر، یافته‌های تحقیق نشان نمی‌دهند همه کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی دچار افسردگی می‌شوند. همچنین این موضوع را مطرح نمی‌کند که چرا چنین تعداد زیادی از کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی دچار افسردگی هستند. با این حال، با توجه به یافته‌ها برای والدین و روانشناس‌ها مهم است که مراقب علائم افسردگی در کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی باشند.

عوامل خطر اضطراب جدایی در کودکان

اگرچه متخصصان، علل اصلی اختلال اضطراب جدایی در کودکان را شناسایی نکرده‌اند، چندین عامل خطر وجود دارند که می‌توانند در ابتلای کودک به این اختلال نقش داشته باشند. اختلال اضطراب جدایی بیشتر در کودکانی مشاهده می‌شود که:

• سابقه خانوادگی اضطراب یا افسردگی دارند
• شخصیت آن‌ها خجالتی و ترسو است
• در وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین قرار دارند
• والدین هلیکوپتری دارند
• والدین آن‌ها تعامل مناسبی با آن‌ها ندارند
• در ارتباط با همسالان خود با مشکل روبرو هستند

اختلال اضطراب جدایی می‌تواند در نتیجه وقایع استرس‌زای زندگی نیز رخ دهند، از جمله:

• نقل مکان به خانه‌ای جدید
• عوض شدن مدرسه
• طلاق والدین
• مرگ یکی از اعضای نزدیک خانواده

درمان اختلال اضطراب جدایی

در حالی که اضطراب جدایی متناسب با رشد کودکان نیاز به درمان ندارد، اختلال اضطراب جدایی ممکن است نیاز به مداخله حرفه‌ای توسط یک روانشناس و روانپزشک داشته باشد. در ادامه به روش‌های درمانی اختلال اضطراب جدایی در کودکان اشاره شده است.

روان‌درمانی

چندین روش روان‌درمانی معمول برای اختلال اضطراب جدایی وجود دارد. لازم است بدانید که اگر هرچه زودتر برای درمان فرزندتان اقدام کنید و از متخصص کمک بگیرید، احتمال نتیجه مثبت درمان نیز افزایش پیدا خواهد کرد. در ادامه به سه روش روان‌درمانی برای اختلال اضطراب جدایی پرداخته شده است.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

این درمان، درمان اصلی اختلال اضطراب جدایی است. از طریق CBT کودکان می‌آموزند که چگونه احساسات و پاسخ‌های جسمی ناشی از افکار اضطراب‌آمیز را تشخیص دهند. کودکان یاد می‌گیرند که عوامل محرک و الگوهای فکری که باعث احساسات اضطرابی آن‌ها می‌شوند را شناسایی کنند. همچنین آن‌ها از طریق روش‌های مختلف یاد می‌گیرند که چگونه با این افکار و احساسات اضطرابی روبرو شوند و با آن‌ها مقابله کنند.

خانواده‌درمانی

درگیر کردن والدین و سایر اعضای خانواده در درمان کودک می‌تواند منجر به بهبود نتایج درمانی شود. در خانواده درمانی، والدین و خواهر و برادرها می‌توانند روش‌های جدیدی را برای تعامل با کودک بیاموزند و الگوهای رفتاری نامناسب را کنار بگذارند. آن‌ها همچنین می‌توانند استراتژی‌های مفیدی را برای کمک به کودک در هنگام افزایش اضطراب بیاموزند.

بازی‌درمانی

برای کودکان خردسال ارتباط دادن افکار، احساسات و رفتار بسیار دشوار است. به همین دلیل، بازی‌درمانی گزینه بهتری برای درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان خردسال است. در این درمان، کودک از طریق بازی احساساتش را ابراز و پردازش می‌کند و یاد می‌گیرد که چگونه با آن‌ها مقابله کند.

دارودرمانی

اگر روان‌درمانی کافی نباشد یا اگر فرزند شما به یک اختلال همزمان مثل افسردگی مبتلا باشد دارودرمانی ضروری است. یک داروی ضد افسردگی مانند مهارکننده انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) یا داروی ضد اضطراب ممکن است برای کمک به کودک در مدیریت علائم شدید اختلال اضطراب جدایی موثر باشد.

والدین چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟

اگر کودک شما دچار اختلال اضطراب جدایی است مراقب علائم افسردگی نیز در او باشید. برخی از این علائم عبارت‌اند از گریه بدون دلیل، احساس عدم درک شدن، گوشه‌گیری از خانواده و همسالان، از دست دادن علاقه به مواردی که قبلا دوست داشته است، مشکلات خواب، تغییر اشتها و وزن، مشکل در تمرکز و تصمیم‌گیری و افکار یا اقدامات مرتبط با خودآزاری. در ادامه به اقداماتی اشاره می‌کنیم که می‌توانید برای اختلال اضطراب جدایی در فرزندتان انجام بدهید.

با فرزندتان صحبت کنید

سعی کنید با کودک خود در سطحی متناسب با سن او صحبت کنید. سعی کنید این مسئله را متوجه شوید که که او از چه چیزی می‌ترسد و چرا نمی‌خواهد از شما جدا شود. آنچه می‌شنوید ممکن است شما را متعجب کند. ممکن است کودک شما شکایت ساده‌ای داشته باشد که به‌راحتی می‌توانید آن را برطرف کنید. اگر مسئله جدی‌تر بود (برای مثال، او نگران باشد که دیگر شما را نخواهد دید) لازم است از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.

از سوی دیگر، یک اتفاق غم‌انگیز که به تازگی رخ داده باشد مانند زلزله یا مرگ یکی از عزیزان، ممکن است برای مدتی، احساس امنیت فرزندتان مختل کند. در این موقعیت، لازم است به فرزندتان کمک کنید که احساسات خود را در مورد واقعه رخ‌داده ابراز کند. همچنین برخی از توجهات اضافی به کودک ممکن است اضطراب او را کاهش دهد. در این مورد مطالعه مقاله آموزش ابراز احساسات به کودکان نیز می‌تواند برای شما مفید باشد.

فرزندتان را آماده کنید

فرزندتان را برای رویدادی که در آینده اتفاق می‌افتد و همچنین برای جدایی آماده کنید. وقتی در این مورد برای او توضیح دهید که چه اتفاقی خواهد افتاد، چه کسی آنجا خواهد بود، چه مدت از شما دور می‌شود و چگونه می‌تواند به شما دسترسی پیدا کند، ممکن است به کودک کمک کند که جدایی برای او راحت‌تر باشد.

اگر به نظر نمی‌رسد که تلاش‌ها، حمایت‌ها و دلسوزی‌های شما به کاهش اضطراب جدایی کودک حتی در جدایی‌های کوتاه‌مدت کمک کنند، لازم است به روانشناس کودک مراجعه کنید. اگر در فرزندتان علائم افسردگی مشاهده کردید مهم است که به دنبال کمک باشید. افسردگی با پیامدهای جدی کوتاه‌مدت و بلندمدت مانند عزت نفس ضعیف، عملکرد تحصیلی ضعیف، سو مصرف مواد و افکار و رفتار خودکشی همراه است.

سایر روش‌ها

راهکارهای متعددی وجود دارند که والدین با استفاده از آن‌ها می‌توانند به کاهش اضطراب فرزندشان در هنگام جدایی کمک کنند. حمایت والدین نقشی اساسی در درمان اختلال اضطراب جدایی کودکان دارد که در این مورد انجام راهکارهای زیر کمک‌کننده است.

• برای اینکه به فرزندتان کمک کنید راحت‌تر با جدایی برای مدرسه رفتن کنار بیاید از صبح، برنامه‌ای را تنظیم کنید. برای مثال، زودتر به مدرسه بروید، قبل از اینکه کودکان دیگر برسند مانند دستیار معلم برای فرزندتان باشید و با او در حیاط مدرسه کمی ورزش یا بازی کنید.
• فهرستی از افکار مثبت را برای فرزندتان تنظیم کنید تا بتواند آن‌ها را جایگزین افکار منفی کند (می‌توانید این فهرست را در کوله‌پشتی کودک قرار دهید تا او آن‌ها را دائما ببیند).
• از برنامه‌ریزی بیش از حد برای فرزندتان خودداری کنید. بر روی زمان بازی، اوقات فراغت و عادات خواب سالم کودک تمرکز کنید.
• با فرزندتان همدلی کنید و پیشرفت‌های او را تشویق کنید.

در نهایت، به یاد داشته باشید که فرزندتان ممکن است در موقعیت‌هایی مانند استرس قابل توجه یا رخ دادن یا اتفاق غم‌انگیز به عشق و توجه بیشتر شما نیاز داشته باشد. با این حال، با توجه به میزان بالای افسردگی در کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، اگر در مورد شرایط فرزندتان نگران هستید لازم است با یک روانشناس کودک صحبت کنید.

فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان: ۵ دلیل برای اینکه امروز شروع کنید

توسط عاطفه اسدزاده | بهمن ۱۴, ۱۳۹۹ | عمومی | ۰ دیدگاه

تربیت کودک دوزبانه شاید سخت به نظر بیاید. اما آنقدر مزیت دارد که هر پدر و مادری به فکر آموزش زبان دوم به فرزندشان بیاندازد. در این مطلب قصد داریم شما را با فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان (یا هر زبان دوم دیگری) آشنا کنیم. فوایدی که به موقعیت‌ها و موفقیت‌های بیشتر در آینده محدود نمی‌شوند و از همان ماه‌های اول یادگیری زبان خودشان را نشان می‌دهند. با کارپازل همراه باشید.

یادگیری زبان دوم فواید بسیاری دارد. اما شروع یادگیری از سن کم، این فواید را چندبرابر می‌کند. محققان سال‌هاست که درباره‌ی رشد شناختی کودکان دوزبانه و ساختار ذهنی آن‌ها تحقیق می‌کنند. نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که عملکرد مغز کودکان دوزبانه با کودکان یک زبانه متفاوت است و این تفاوت، مزایای زیادی در پی دارد. از جمله فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. یادگیری سریع‌تر و آسان‌تر
2. بهبود خلاقیت و مهارت حل مسئله
3. موقعیت شغلی و شرایط حرفه‌ای بهتر در آینده
4. امکان ارتباط با سایر فرهنگ‌ها و افزایش توانایی پذیرش
5. پیشگیری از بیماری‌های ذهنی و روانی ناشی از کهولت سن

آموزش زبان انگلیسی به کودکان نه تنها فواید بسیاری دارد، بلکه هرروز ساده‌تر می‌شود. دانشمندان حوزه زبان‌شناسی و آموزش همیشه در حال مطالعه روی روش‌های آموزشی جدید هستند که یادگیری زبان را برای کودکان ساده‌تر می‌کند. آموزشگاه‌های زبان انگلیسی در بسیاری از نقاط ایران قابل دسترسی هستند و محیط آنلاین این دسترسی را ساده‌تر کرده است. در ادامه درباره‌ی فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان بیشتر صحبت می‌کنیم.

فواید آموزش زبان انگلیسی برای کودکان

زبان انگلیسی رایج‌ترین زبان دوم در دنیا است و به عنوان پل ارتباطی ملت‌های مختلف شناخته می‌شود. اما آیا یادگیری زبان انگلیسی در سنین کم بهترین انتخاب است؟ کودکان درگیر درس و مدرسه هستند و وقت آزاد کمی دارند. در کنار این، کلاس‌های زبان انگلیسی ممکن است هزینه‌ی زیادی را به خانواده تحمیل کند. در ادامه با چند دلیل توضیح می‌دهیم که چرا یادگیری زبان انگلیسی در سنین پایین‌تر، بهترین انتخاب است.

۱. یادگیری زبان دوم در کودکی بسیار ساده‌تر است

یکی از مهمترین مزایای یادگیری زبان دوم در کودکی این است که فرایند یادگیری سریع‌تر و آسان‌تر می‌شود. کودکان زمان بیشتری برای یادگیری دارند. همچنین آن‌ها دایره‌ی لغات کوچک‌تری دارند و برای صحبت به زبان انگلیسی نیازمند کلمات کمتری هستند. در نتیجه موانع کمتری برای اینکار سر راهشان قرار دارد و ذهنشان برای یادگیری زبان آماده است. یادگیری زبان انگلیسی در بزرگسالی دشوارتر است و با توجه به اینکه امروزه همه به زبان انگلیسی نیاز دارند، بهتر است این کار را به بزرگسالی موکول نکنید.

همانطور که اشاره کردیم، ساختار ذهنی کودکان برای یادگیری زبان ساخته شده است. ذهن آن‌ها در سنین پایین مانند یک اسفنج است و اطلاعات را به سرعت جذب می‌کند. دقیقا مثل وقتی که ما بزرگسالان، متن ترانه‌ها و ریتم ملودی‌ها را به صورت ناخودآگاه یاد می‌گیریم. نتایج تحقیقات یک استاد عصب‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا به دکتر پاول تامپسون نشان می‌دهد که سیستم‌های ذهنی مربوط به یادگیری زبان از سن شش سالگی تا بلوغ با سرعت بیشتری رشد می‌کنند. از طرفی رشد این سیستم‌ها بین سنین ۱۱ تا ۱۵ سالگی و در طول دوره بلوغ متوقف می‌شود.

ذهن کودکان آمادگی بیشتری برای یادگیری زبان دارد

نوزادان تا قبل از سن ۱۰ یا ۱۱ ماهگی می‌توانند فرق بین صداهای تمام زبان‌ها را تشخیص بدهند. بعد از این سن هم فقط صداهایی زبان‌هایی را تشخیص می‌دهند که در معرض‌شان قرار گرفته باشند و برایشان معنی‌دار شده باشد. مثلا در زبان ژاپنی بین صدای r و i فرقی وجود ندارد. اما نوزادان ژاپنی قبل از ده ماهگی می‌توانند فرق بین این دو صدا را تشخیص بدهند. با عبور از ۱۲ ماهگی، نوزادان این قابلیت تشخیص صدا را از دست می‌دهند. البته باید همین‌جا اشاره کنیم که این تشخیص و جذب صدای زبان‌های مختلف فقط در بستر ارتباطات انسانی رخ می‌دهد، نه تماشای رادیو و تلویزیون.

با قرار دادن کودک در معرض زبان دوم از سنین پایین، در واقع گوش آن‌ها را با زبان دوم آشنا می‌کنید. چیزی که در سنین بالاتر مهارت‌های شنیدن و حرف زدن به زبان دوم را تقویت می‌کند. نتایج مطالعات متعدد نشان داده کسانی که یادگیری زبان دوم را قبل از نوجوانی شروع می‌کنند، لهجه طبیعی‌تری دارند.

کودکان نگاه ساده‌تری به زبان دارند

یکی دیگر از فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان این است که آنها ساده‌تر از بزرگسالان فکر می‌کنند. آنها از کلمات کمتر و جملات ساده‌تری استفاده می‌کنند و چندان به دنبال افکار انتزاعی نیستند. کودکانی که مشغول یادگیری زبان دوم هستند، مجبور به ترجمه احساسات و افکار انتزاعی پیچیده نخواهند بود. چون اکثرا چنین ذهنیتی ندارند. اما وقتی با یادگیری زبان بزرگ شوند، به تدریج یاد می‌گیرند چطور احساسات و افکارشان را با هر دو زبان مادری و زبان دوم ابراز کنند. افرادی که در بزرگسالی یادگیری زبان دوم را شروع می‌کنند، باید افکار و احساسات پیچیده‌شان را ترجمه کنند تا بتوانند به آن زبان نزدیک بشوند.

کودکان زمان بیشتری دارند

تعداد کتاب‌هایی که در کودکی خواندید را با کتاب‌هایی که در بزرگسالی خواندید، مقایسه کنید. یادتان است چند سال طول کشید تا خواندن را یاد بگیرید؟ همین درباره نوشتن، شنیدن و حتی حرف زدن هم صادق است. برای اینکه بتوانید با زبان دوم مثل زبان مادری ارتباط برقرار کنید، باید حداقل ۱۵ سال درس بخوانید. وقتی این دوره یادگیری طولانی را در نظر می‌گیریم، یکی دیگر از فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان مشخص می‌شود. کودکان می‌توانند از سنین پایین و با گام‌های کوچک، مسیر طولانی یادگیری آموزش زبان دوم را آغاز کنند.

۲. یادگیری زبان دوم مهارت حل‌ مسئله را تقویت می‌کند

کودکانی که زبان دوم یاد می‌گیرند، در آینده به متخصصان حل مسئله و تفکر خلاق تبدیل می‌شوند. مغز این کودکان از سن پایین درگیر نوعی تمرین ذهنی است. چون باید به شکل مداوم مفاهیم را در زبان دوم به کلمات تبدیل کنند. نتیجه مطالعات روی مغز کودکان دوزبانه نشان می‌دهد نه تنها مهارت حل مسئله بهتری دارند، بلکه عملکرد بهتری در برنامه‌ریزی، تمرکز و انجام چندین کار به شکل همزمان دارند. ضمن اینکه در آزمون‌های درسی استاندارد نیز نمره‌های بهتری کسب می‌کنند. با آموزش زبان انگلیسی به کودکان در واقع آنها را برای موفقیت بیشتر در آینده آماده می‌کنید.

یادگیری زبان دوم قدرت ذهنی کودک را افزایش می‌دهد

یکی از مزایای شناختی کودکان دوزبانه این است که مغزشان متراکم‌تر است. تصویربرداری مغزی از کودکان دوزبانه و چندزبانه نشان داده دوزبانه‎ها در مقایسه با تک‌زبانه‌ها، ماده خاکستری متراکم‌تری دارند. همین باعث می‌شود توانایی‌های ذهنی آن‌ها بیشتر شود و ساده‌تر مهارت‌های جدید را یاد بگیرند.

یادگیری زبان دوم نوعی تمرین ذهنی دائمی است

همانطور که اشاره کردیم، کودکان دوزبانه همیشه در حال اجرای تمرین ذهنی هستند چون باید بین دو زبان، یکی را برای برقراری ارتباط انتخاب کنند. جالب است بدانید در قرن بیستم محققان و مربیان، یادگیری زبان دوم را به کودکان توصیه نمی‌کردند. آنها معتقد بودند زبان دوم نوعی تداخل در فرایند رشد شناختی و هوشی کودک است. درست است که کودکان دوزبانه این تداخل را در سیستم‌های زبانی تجربه می‌کنند، اما همین تجربه آنها را به متخصصان حل مسئله تبدیل می‌کند. اینکه کودکی یاد بگیرد برای برقراری ارتباط، معنی یک کلمه را در دو سیستم زبانی بررسی کند، روش‌های مختلف حل مسئله را به‌طور ناخودآگاه به او یاد می‎دهد.

یادگیری زبان دوم عملکرد مغز را تقویت می‌کند

نتایج مطالعات مختلف نشان داده یادگیری زبان دوم کارکردهای اجرایی مغز را نیز بهبود می‌دهد. این یعنی کودکان دوزبانه در فعالیت‌های زیر عملکرد بهتری خواهند داشت:

• برنامه‌ریزی
• حل مسئله
• تمرکز
• انجام چند کار به صورت همزمان
• تفکر انتقادی
• قدرت حافظه
• مهارت شنیدن

در سال ۲۰۰۴، دو روانشناس به نام‌های الن بیالیستوک و میشل مارتین‌ری مهارت‌های حل مسئله کودکان پیش‌دبستانی دوزبانه و چندزبانه را آزمایش کردند. به همه کودکان گفته شد دایره‎های آبی و مربع‎های قرمز را در دو سطل جداگانه روی صفحه کامپیوتر مرتب کنند. داخل یکی از سطل‎ها مربع آبی و داخل سطل دیگر هم دایره قرمز قرار دادند.

اول از کودکان خواستند شکل‌ها را براساس رنگ مرتب کنند. یعنی شکل‌های آبی را در سطل آبی و شکل‌های قرمز را در سطل قرمز قرار بدهند. در این آزمایش هر دو گروه کودکان خوب عمل کردند. سپس از آنها خواستند اشکال را براساس شکل مرتب کنند. یعنی دایره‎های آبی را در سطل دایره قرمز و مربع‌های قرمز را در سطل مربع آبی قرار بدهند. این تمرین نیاز به تمرکز بیشتری دارد چون قرار دادن اشکال در سطلی که رنگ متفاوت دارد برای کودکان دشوار است. اما کودکان دوزبانه این تمرین را سریع‌تر انجام دادند.

تفکر خلاق و واگرا را پرورش می‌دهد

تقویت خلاقیت یکی دیگر از مزایای یادگیری زبان دوم است و مطالعات زیادی این را ثابت کرده است. آزمون خلاقیت تورنس یکی از پرکاربردترین تست‌های خلاقیت است که الیس پاول تورنس آن را در سال ۱۹۶۲ طراحی کرده است. این تست‎ها برای بررسی میزان تفکر واگرا (یا تفکر خارج از هنجار و تفکر خلاق) طراحی شده است. کودکان دوزبانه در تست خلاقیت تورنس، نمره بهتری کسب می‌کنند.

کودکان دوزبانه یاد می‌گیرند دنیا را با عینک‌های مختلف ببینند. به همین خاطر به دیدگاه‌های مختلف دسترسی دارند و همین تفکر خلاق را برایشان ساده‌تر می‌کند. بگذارید منظورمان از «عینک‎های مختلف» را شرح بدهیم. هر زبانی که یاد می‌گیریم، موانع جدیدی برای انتقال مفهوم سر راهمان قرار می‌دهد. بسیاری از افعال زبان فارسی هیچ معادلی در زبان انگلیسی ندارند و برعکس. مغز دوزبانه‌ها برای عبور از این موانع نیاز به تفکر واگرا دارد. سبک تفکری که خلاقیت را تحریک می‌کند و در کودکان دوزبانه به شدت دیده می‌شود. (مطالعه بیشتر درباره تفکر خلاق در کودکان)

۳. یادگیری زبان دوم باعث بهبود عملکرد درسی می‌شود

یکی دیگر از مزایای آموزش زبان انگلیسی، بهبود نمره‌های درسی در دوره دبستان و پس از آن است. آمارها نشان می‎دهد کودکانی که زبان دومی را یاد می‌گیرند، در آزمون‎های جامع و استاندارد کشوری عملکرد بهتری دارند. در واقع هرچه زمان صرف شده برای یادگیری بیشتر باشد، تاثیرش روی عملکرد و نمره‌های درسی هم بیشتر است. این بهبود عملکرد ناشی از تقویت همان مهارت‌هایی است که بالاتر به آنها اشاره کردیم. بررسی آمار نشان می‌دهد یادگیری زبان خارجی در سنین پایین بیشترین تاثیر را روی درس‌های املا و ریاضی دارد.

یادگیری زبان دوم نمره‌های درسی را بهتر می‌کند

یادگیری زبان انگلیسی، نمره‌های درسی کودکان را بهبود می‌بخشد. البته این درباره همه کودکان صدق نمی‌کند اما مطالعات و آمارهای مختلف نشان داده اکثر کودکان دوزبانه در دوره‌های دبستان، راهنمایی و دبیرستان عملکرد بهتری دارند. این کودکان در آزمون‌های ورودی متوسطه نمونه نیز عملکرد بهتری دارند و راهیابی به این مدارس برایشان ساده‌تر است.

آموزش زبان انگلیسی یادگیری زبان در دوره متوسطه را تسهیل می‌کند

شما هم از آن افرادی هستید که دست‌کم شش سال در مدرسه زبان انگلیسی خواندید اما هنوز نمی‌توانید بیشتر از چند جمله انگلیسی حرف بزنید؟ تعداد این افراد کم نیست و با آموزش زبان انگلیسی به فرزندتان می‌توانید کمک کنید آینده بهتری داشته باشند. کودکانی که از سنین پایین زبان انگلیسی یاد می‌گیرند، به لحاظ شناختی و زبانی از سایر کودکان جلوتر هستند. به همین خاطر آموزش زبان در مدرسه برایشان ساده‌تر خواهد بود. همین دروس مدرسه به آنها کمک خواهد کرد به افراد کاملا دوزبانه تبدیل بشوند.

یادگیری زبان دوم درک کودک از زبان مادری را تقویت می‌کند

مطالعات زیادی نشان می‌دهند که یادگیری زبان دوم منجر به تقویت زبان مادری کودک نیز می‌شود. یادگیری یک زبان دیگر به کودک کمک می‌کند از عملکرد زبان درک بهتری داشته باشد و ویژگی‌های زبان مادری‌اش (از جمله صرف و نحو و ساختار جملات) را بهتر بشناسد. کودکان دوزبانه حتی در درک نمادهای بصری هم بهتر عمل می‌کنند.

۴. یادگیری زبان انگلیسی آینده شغلی کودک را تضمین می‌کند

در عصر دهکده‌ی جهانی، شرکت‌های بزرگ دنبال کارمندانی هستند که بیش از یک زبان بلد باشند. کارمندان دوزبانه به خاطر عملکرد بهتر و تاثیرگذاری بیشتر، حقوق بیشتری هم دریافت می‌کنند. این شرایط فقط به مشاغل مترجمی محدود نمی‌شود. اکثر مشاغل مرتبط با علم، فرهنگ، هنر، صنعت و تجارت به ارتباط با سایر کشورها نیاز دارند. ارتباطی که معمولا به زبان انگلیسی انجام می‌شود.

این یکی از مهمترین فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان است چون آینده کودک را شکل می‌دهد. کسی که زبان انگلیسی بلد باشد، می‎تواند زمان یادگیری زبان را صرف بهبود مهارت‌های شغلی کند و به این ترتیب از رقبایش چند قدم جلو بیفتد. حتی اگر فرزندتان در آینده مشاغل حوزه مترجمی را هم انتخاب کند، باز هم یادگیری زبان از سنین کودکی زندگی شغلی‌اش را تسهیل می‌کند.

۵. یادگیری زبان دوم بر زندگی فردی هم تاثیر مثبت دارد

زندگی بهتر همیشه به تحصیل و حرفه شغلی موفق محدود نمی‌شود. ارتباطات انسانی گسترده، پذیرش تنوع فرهنگی و سلامت ذهنی در سال‌های پیری از جمله معیارهایی هستند که کیفیت زندگی فردی را نشان می‌دهند. یادگیری زبان دوم در کودکی جنبه‌های محتلفی از زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در ادامه بیشتر در این باره صحبت می‌کنیم.

یادگیری زبان دوم پذیرش تفاوت‌های فرهنگی را ساده می‌کند

دوزبانه بودن امکان ارتباط فرهنگی را فراهم می‌کند. کودکانی که به دو یا چند زبان حرف می‌زنند، آگاهی فرهنگی بیشتری دارند. آنها تفاوت‌ها را بهتر درک می‌کنند و به همین خاطر احترام بیشتری نشان می‌دهند. همین به کودکان دوزبانه کمک می‌کند نسبت به دیدگاه‌ها و جهان‌بینی‎های مختلف نگاه بازتری داشته باشند و دنیاهای جدیدی را تجربه کنند. یک مطالعه در دانشگاه شیکاگو نشان می‌دهد کودکانی که به بیش از یک زبان حرف می‌زنند، بهتر می‌توانند خودشان را جای دیگران بگذارند. به عبارت دیگر دیدگاه‌ها و جهان‌بینی‎های مختلف را بهتر درک می‌کنند.

یادگیری زبان انگلیسی سفرهای برون مرزی را ساده‌تر می‌کند

یکی دیگر از مزایای یادگیری زبان انگلیسی، افزایش گزینه‌های سفر در سنین بزرگسالی است. کسانی که به زبان انگلیسی مسلط هستند، می‌توانند سفر به کشورها و فرهنگ‌های مختلف را تجربه کنند. زبان انگلیسی به زبان ارتباط بین فرهنگ‌های مختلف تبدیل شده است و تسلط به آن شانس آشنایی با بسیاری از فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها را فراهم می‌کند.

یادگیری زبان دوم از بروز بیماری‌های ناشی از پیری جلوگیری می‌کند

بسیاری از مطالعات دانشگاهی این فرضیه را مطرح کرده‌اند دوزبانه بودن می‌تواند ابتلا به آلزایمر را تا ۴.۵ سال به تاخیر بیاندازد. مطالعات جدیدتر هم نشان داده دوزبانه‌ بودن طوری ساختار مغز را تغییر می‌دهد که مقاومت مغز در برابر آلزایمر و اختلالات شناختی را افزایش می‌یابد. محققان علت این توانایی‌ها را در تمرین مداومی می‌بینند که مغز افراد دوزبانه همواره با آن درگیر است. تمرینی که طی آن مغز داده‌های دو زبان مختلف را بسته به شرایط فیلتر می‌کند تا کلمه مورد نیاز خود را در زبان مناسب پیدا کند.

نتیجه‌گیری

همه مواردی که در متن بالا خواندید، از فواید آموزش زبان انگلیسی به کودکان هستند. فواید که به دوره دبستان و دبیرستان محدود نمی‌شود و تا بزرگسالی و حتی پیری ادامه خواهند داشت. در پایان به طور خلاصه مزایای یادگیری زبان دوم در کودکی را مرور می‌کنیم:

1. مغز ما پیش از بلوغ توانایی بسیار زیادی در یادگیری زبان دارد. به همین خاطر بهتر است یادگیری زبان دوم را در سنین پایین شروع کنیم.
2. نوزادان تا سن ۱۰ تا ۱۲ ماهگی می‌توانند اصوات تمام زبان‌ها را تشخیص بدهند و سپس این توانایی به زبان مادری‌شان محدود می‌شود. بنابراین بهتر است در این سن آنها را در معرض زبان‌های دیگر قرار دهید.
3. کودکان ساده فکر می‌کنند و به همین خاطر موانع کمتری برای یادگیری زبان دارند. آنها برای ارتباط با زبان دوم نیاز به ترجمه افکار و احساسات پیچیده و انتزاعی ندارند.
4. کودکان زمان بیشتری برای یادگیری زبان دارند.
5. مغزهای دوزبانه همیشه و همه‌جا درگیر تمرین ذهنی هستند.
6. این تمرین ذهنی منجر به بهبود مهارت‌های برنامه‌ریزی، حل مسئله، تمرکز و انجام چند کار به صورت همزمان می‌شود.
7. این توانایی‌های ذهنی به نوبه خود منجر به تفکر واگرا و بهبود مهارت حل مسئله می‌شوند.
8. کودکان دوزبانه خلاق‌‌تر هستند.
9. یادگیری زبان دوم منجر به بهبود عملکرد درسی در تمام مقاطع می‌شود.
10. دوزبانه بودن امکان پیشرفت شغلی و پذیرفته شدن در موقعیت‌های شغلی را افزایش می‎دهد.
11. دوزبانه بودن شانس ارتباط میان فرهنگ‌ها را افزایش می‌دهد.
12. یادگیری زبان انگلیسی در کهنسالی ابتلا به بیماری‌هایی نظیر آلزایمر را تا ۴.۵ سال به تاخیر می‌اندازد.